turan-dursun-kulleteyn

için bu ad verilmiş. Kaynağı Şeriat. Osmanlı yönetiminde "öşr"ü
devlet alırdı.. Bir vergi olarak. Kartallı Köyü'nde, bu köyün bağlı
olduğu ilin öteki köylerinde ve tlaha birçok ilin birçok köyünde.
Cumhuriyet döneminde de sürmüştür "öşr". Ama bu kez üreticiden onu
alan; devlet yerine geçen şeyh, ağa ve molla üçlüsü ve adamlarıdır.
Molla Nâsu-Türko'ya döndü:
- Sen de yanlarında git, alışırsın.
Ama nasıl gidecekti o Yürüyecek durumda değildi ki..
- Benim ayağım ağriyor. Diken batmıştı, çıkaramadık, şişmiş.
- Şiş olan yere bir şeyler konsun, olgunlaşıp deşilkse yavaş yavaş
dolaşırsın.
- Hocam, daha sonra ne yapacağım Herkes gidecek, ben yalnız
kalacağım.
- Ben de senin durumunu düşünüyorum. Köylere zekât toplamaya
gidecek durumda değilsin. Herkes gelene dek senin gidecek bir yerin
yok mu
- Var. Tutak'ta halam var.
- İyi, sen de oraya git. Ama bir aydan çok kalma, geri gel. Fakiler
de gelir o zamana..
- Çok kalmam, gelirim.
"Fâil" ve "meful" olan iki fakinin sözünü ettikleri kişi öğle
namazma gelmişti. Fakiler konuştular. Tahılların satışı konusunda
anlaşmaya varıldı. Adam naftiazdan sonra arabasını getirdi; parasını
verdikten sonra yükleyip götürdü. Türko da almıştı parasını ve pek
sevinmişti. Tabanının derinlerinden gelen zonglamalara aldırmıyacak
kadar..
Safo'lara gitmeliydi arük. Ayağının şişi, yastığı, yorganı için. Ve
de Safo için. Fakiler harmanlara, o da sonradan katılmak üzere
Safo'lara..
Vardı, kapıyı vurdu. Kapıyı açan, ürkünç bir adam. Boyu, ortanm
üstünde. Saçı, sakalı birbirine karışmış. Saman, toz, toprak dolu.
"Acayip" giysili, kaim kuşaklı. Yine de gür kaşlarının altına derince
gömülü gözlerdeki bakışlar sevecen. Hemen içeri aldı; önüne düşüp, ev
halkının bulunduğu odaya götürdü. Kiler ve yemek odası olarak da
kullanılan oldukça geniş bir oda. Safo'nun "tomurcuklanmış"
94