turan-dursun-kulleteyn

daha aramaya karar verdi. "Bu kadar uzaklaşmamalıydım" diyerek
kendisini kmadı. Köyden o kadar uzaklaşması, hem hayvanku-mı iyi
otlatmak, hem de dağ meyveleri bulup yemek, toplamak içindi.
Aramayı sürdürdü. Bir ses. Kadm sesi. Hem de anasının sesi:
-Duraaaaanü!
Demek anası da onu aramaya çıkmıştı. " - Bu oğlan niye
gelmedi, malla - davarla nerde kaldı" diye düşünerek..
-OlaDuraaaaaanü!
- Bardayım, ana hurdayım.
- Duraaaaan..!
- Anaaaaa! Ben hurdayım, hurdayım..!
Sonunda anası işitmişti onun sesini.
' Ola orda mısm
-Bordayım.
Anasının karaltısı gözüktü. Görür görmez de hemen yanma
koştu. Bir yandan da ağlıyordu.
- Ola nerde kaldın, niye bu keder bekledin
Ağlıyarak karşılık verdi anasına.
- Uyumuşum, koyunlar uzahlaşmışü. Onları aradım.
- Buldun mu
- Buldum da beşi "cskik".
- Baban ikimizi de öldürür.
- Barabar anyah.
- Olmaz, artıh gedek. Karanhh bastırdı. Daha geç kahrsah
elimizdeki leri de kurda - kuşa yediririk. Hani inekler, öküzler nerde
- Aşağıda otlirler.
- Heyben
- Aha şoo ağaçta asılı.
- Haydi seğirt, al, gidek.
Koşup aldı heybeyi. Boynuna taktı. Koyunları da alıp sığırların
yanına indiler. Ve hepsini önlerine katıp köyün yolunu tuttular.
I Bir-bir buçuk saat sonra da vardılar.
195