PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

HOMEOSTASİS
Hücrelerin yaşayabilmesi dolayısı ile hayatın devam edebilmesi
için doku mayiinin fizik ve şimik bünyesinin mümkün olduğu kadar
sabit bir seviyede tutulması lâzımdır. İç Ortam (internal medium, milieu
interior)in sabit tutulmasına "Homeostasis" denir. Bu tabir Cannon
tarafından konmuştur. Homeostasis olabilmesi için bütün vital
organların birlikte ahenk içinde çalışması lâzımdır. Sindirim sistemi,
deri, dolaşım, solunum, salgı sistemleri vital organlardır. Bunların
hepsine birden vegetatif organlar da denir.
İç ortamın sabitliğini bozmaya yardım eden belli başlı iki faktör
vardır:
I- Dış çevredeki değişiklikler (Isı değişiklikleri; çevredeki gaz
yoğunluğu, atmosfer değişiklikleri gibi.)
II- İç çevredeki değişiklikler:
1- Birçok besleyici maddelerin yoğunluğundaki değişiklikler,
2- O 2 yoğunluğundaki değişiklikler,
3- CO2 yoğunluğundaki değişiklikler,
4- Isı değişiklikleri,
5- Omotik basınç değişiklikleri,
6- H ve OH iyonlarının yoğunluğunda değişiklikler husule getiren
şimik reaksiyonlar,
7- Volüm değişiklikleri,
8- Kolloid muhtevada değişiklik,
9- Üre, kreatinin ve bunlara benzer artık mahsûllerin konsantrasyonunda
değişiklikler gibi...
Bütün bu yukarıda sıraladığımız iç çevredeki değişiklikleri vücut
faaliyetleri husule getirir.
Claude Bernard'ın kati ve dahiyane bir şekilde ifade ettiği gibi,
vital mekanizmaların yegâne gayesi iç çevrenin sabit bir şekilde muhafaza
edilmesidir.
KANIN MİKTARI
Dolaşan kanın normal total volümü vücut ağırlığının %8'i kadardır.
70 Kg. ağırlığındaki bir insanda bu miktar 5600 mit. kadardır.
Mamafih kanın total miktarı şahsın iriliğine ve bilhassa boyuna göre
değişir ve bu miktar 4.5 litre ile 5.7 litre arasındadır. Kan, mayi kısmı
12