PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

ELEKTROKARDİOGRAM (EKG)
Bir kas veya sinirde bir stimulusun oluşması ve yayılması bunlarda
elektrik potansiyeli değişmesi ile beraber olur. Kas ve sinirlerdeki
ve hatta diğer dokulardaki bu elektrik potansiyeli değişikliklerini özel
bir alet ile kaydetmek mümkündür. Vücudun dış tarafından kalbin
bütün elektrik aktivitesi ölçülebilir. Bu maksat için kullanılan aletlere
"Elektrokardiograf" denir. Bir çok elektrokardiograf alet çeşitleri
vardır. Halen kullanılan, hareket eden bir kâğıt şerit üzerine kalbin
elektrik dalgalarını kayd eden tipdir. Ameliyathanelerde ve özel kalb
hastalıkları bakım odalarında, bu dalgaları daimi hareket halinde
televizyon ekranında da görülebilir hale getirilmiş aletlerle direkt olarak
görmek mümkündür. Kalbde husul gelen bu elektrik dalgalarını
elektrokardiograf aletine aktarmak için vücudun muhtelif yerlerine
elektrodlar konur. İki elektrod konarak yapılan elektrokardiografiye
bipolar (iki kutuplu), bir elektrod kullanılarak yapılan elektrokardiografiye
unipolar (bir kutuplu) derivasyonlu elektrokardiografi
denir (Şekil 25). Bipolar eleklrokardiografide 3 derivasyon vardır.
I. derivasyon: Elektrodun biri sol kola diğeri sağ kola bağlanır.
II. derivasyon: Elektrodlardan biri sağ kola, diğeri sol bacağa bağlanır.
III. derivasyon: Elektrodlardan biri sol kola, diğeri sol bacağa
bağlanır.
I, II, III. derivasyonlara "standart derivasyon" denir.
Unipolar derivasyonun 9 çeşidi vardır. Sağ kola elektrod konursa
aVR, sol kola elektrod konursa aVL, sol bacağa elektrod konursa
aVF denir (Şekil 25). Diğer 6 derivasyonda elektrodlar kalbin ön tarafında
göğsün değişik yerlerine konur (Şekil 25) Vı, V 2 , V», V