Lamure Dergisi 11

KADINLAR HEP Mİ ÖLÜR?
Pınar Çağlayan
Neden etraf karanlık? Neden üşüyorum? Bu kalabalık da ne? Ailem, akrabalarım, arkadaşlarım, yabancılar… Neden herkes ağlıyor? Ne
güzel herkes tek yürek, yoksa bir felaket mi oldu yine? Kan kokusu, bu keskin kan kokusu da ne? Kıpırdayamıyorum! Burası çok dar, boğuluyorum
sanki anne! Gittikçe dibe dibe çekiliyorum. Çırpındıkça beni daha da aşağı bırakıyorsunuz, yapmayın! Babam; yüzü güleç, başı dik,
sus pus ama omuzları çökmüş! Ağlıyor mu o? Nefes alamıyorum anne!
Üzerime örgü saçlı oyuncak bebeğimi bırakıyorsunuz. Üşüyorum, gerçekten çok üşüyorum. Bebeğim de üşür anne! Beni neden duymuyorsun,
neden kendini yerden yere atıyorsun, dilindeki o ağıt da neyin nesi anne?
Yavaş yavaş gidiyor herkes. Hey! Nereye gidiyorsunuz? Babam beni bırakmaz ki… Ben, seni özlerim anne; tenini, sesini en çok da kokunu
özlerim. Anlamıyorum, anlamaya çalışıyorum…
Şimdi hatırlıyorum. Gökyüzünü yırtacak son çığlığımı anımsıyorum. Ben de onlardan biri mi oldum anne? Hani elde edildiğinde basit,
edilemediğinde konuşmalara meze olan!.. Hava karardığında kendi sokağında yürümeye korkan, bıçaklanan, kesilip doğranan, yakılan,
yarım kalmış mutlulukları yıkılan… Hani sevmeye yasaklı törelere, bir anlık zevke kurban verilen, geleceği cehaletin kararına kalan, okumasına
karşı koyulan… Topluluk içinde kahkahası ayıplanan, eksik etek gözüyle bakılan! Boşandı diye hor görülen, namusuyla çalışılmasına
izin verilemeyen! Çocuk doğuramamasından, doğurduğu çocuğun cinsiyetine kadar sorumlu tutulan, aşığı tarafından katledilen, uğradığı
tecavüze karşı geldi diye yok edilen! Kocaman çaresizlikleri olduğunu bilen, çaresizliği yaratan cinse karşı direnen, ölüme itilen, bir o kadar
da yaşamak için mücadele eden!
Anlamıyorum, anlamaya çalışıyorum… Ben öldüm mü anne? Kadınlar hep mi ölür?
Mehtap Ece Paralı
DİĞER YARIM SOL YANIM
Sağ yanım yaz,
Sol yanım sen dedi.
Dayanamayıp yenik düştüm soluma
Çıkmaz sokakların sonunda bekledim hayalini.
Hayalin vurdu kurduğum düşleri
Gerçek olan ve olmayanları mış ve miş etmeyi,
Yürüdüm yoluma, bazen de koştum.
Defalarca ezber ettim ama yoruldum.
Düş kurduğum sokaklarda vuruldum.
Sen diye, ben diye ve bir zamanlar biz olduk diye.
Geçmişin izleri ruhumda,
Her gece bedenim başka bir rüyada,
Anımsar seni diğer yarım sol yanımda
Gençlik ve çocukluk yaşında göremedik
Kurban ettiler bir zamanlar
Aşkımızın üzerine kurduğumuz hayalleri
Para, mal, hırs uğruna
Satılmış sevdaların şiddetine uğramaktan
Kaçınılmaz oldu ayrılık.
Yeni keşfettim bendeki seni
Hayal mi gerek?
Yaşarım ben de seni.
54