Fronda21-22

psiej szyi i psim grzbiecie, opierającym się na czarnych, rozcapierzonych,ptasich pazurach. Całą mocą napierał na łańcuch trzymany przez kogoś, kogonie mogłem poznać. Tajemnicza ta postać nie pozwalała mu uciec przedsunącym ogniem. Jednak nie widok ognia, nie obraz zdeformowanej twarzy,nie narastające jęki i dzikie wrzaski były najbardziej przeraźliwe. Im wytrwałejwpatrywałem się w twarz oprawcy i wyraźniej ukazywały mi się jej rysy,tym mniej miałem wątpliwości, że ją znam, że już gdzieś widziałem tegoczłowieka, że tym, który trzyma za obrożę mego przyjaciela, kto go okłada,dręczy i dusi, kto rechocze strasznie i dziko jest... Tomasz sam się znęcał nadsobą. Pojąłem: nie mogę uwolnić Tomasza od prześladowcy, bo wtedy uwolniłbymgo od niego samego. Obudziłem się.* * *Nawrócić kogoś to związać wolę, stworzoną i zmienną, z dobrem nieskończonym,niebieskim. Jedyny, najważniejszy motyw nawróconego: chęćpodobania się Bogu. Tylko jak przejść ze stanu zaprzeczenia i odrzucenia dostanu takiej wiary? Jak wytworzyć takie przekonanie?# * *Wspólni znajomi poinformowali mnie, że Tomasz sprzedał własną firmęi przestał pracować.- Co to za głupi gest? - napadłem na niego.- Ty, głosiciel wyższości lilii polnej nad Salomonem, śmiesz mi robić wyrzuty?- odparował.- No, daj spokój - byłem zaskoczony. - Nie rozumiem ciebie. Nie wolnoci rezygnować - wyrzucałem z siebie te słowa niby mosty na drugi brzeg. Tomaszżachnął się.- Przestań mnie pouczać - burknął. - Muszę mieć więcej czasu. Jestemzmęczony, strasznie zmęczony. Ci ludzie, ich sprawy. Nie, zbliżam się do rozstrzygnięcia.Czuję, że jestem bardzo blisko miejsca, w którym wszystko będęjasno widział. Powinieneś się cieszyć, może dojdziemy do porozumienia- klepnął mnie po ramieniu. To nie było w jego stylu, taka poufałość. Wtedyod sąsiadki Tomasza, osoby rozpaczliwie wścibskiej, dowiedziałem się, żeZIMA.2000309