Fronda21-22

nych, na których ja prawie cały żywot mój strawiłem. Nadszedł właśnie czas,by przestać Cię karmić ciepłą kaszą, gdyż jadło takie uczyniłoby cię miękkimi wybrednym, a to się równa z utratą męskości, pobudzeniem do grzechu,obojętnością wobec zasad. Lepiej byś pijał czasem kwaśne wino, które skierujeTwą uwagę na to, co rzecze ojciec Twój."Emeryka rzeczywiście wychował Stefan na prawdziwego mężczyznę. Niemiał on jednak jeszcze dwudziestu lat, gdy jego koń potknął się na polowaniu,a książę spadł na ziemię wprost na szable rozwścieczonego ranamiogromnego dzika. Mniejsza z tym, czy ów dzik był „zamówiony" przez wrogówwewnętrznych lub zewnętrznych monarchy, czy też był to przypadek.Stefan był już wówczas za stary, by żywić nadzieję doczekania się następnegopotomka, a spoglądając wokoło nie widział nikogo dość zdeterminowanego,by spokojnie powierzyć mu kontynuację swego wielkiego dzieła. Ciężarodpowiedzialności miażdżył go. Pod koniec srebrnymi groszami kupowałwspółczucie żebraków, którzy wyrywali kosmyki z jego brody - na szczęście.Umarł w niepewności, ale w jakże symbolicznym dniu: w święto NiepokalanegoPoczęcia Roku Pańskiego 1038. A Najświętsza Maryja Panna (czymoże Szczęśliwa Matka-Rodzicielka) otoczyła swą opieką jego dzieło.Wybór okazał się właściwy.Przecież jesteśmy.ATTILA SZALAI