You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
attığı eski gazetelerle boş şişeleri satarak geçiniyordu. Aureliano, onu<br />
atıcak Montparnasse kaldırımlarındaki kahvelerde bahar havası esince<br />
sırtından çıkardığı balıkçı yakalı bir kazakla gözünün önüne getiriyor;<br />
<strong>Gabriel</strong>'in, Rocamadour'un öleceği o karnıbahar haşlaması kokan odadaki<br />
açlığın aklını karıştırmak için gündüzleri uyuyup geceleri yazdığını<br />
düşlüyordu.<br />
Ne var ki, <strong>Gabriel</strong>'den gelen haberler gitgide<br />
belirsizleşmeye, bilge Katalonyalının mektupları da melankolik ve<br />
dağınık bir havaya bürünmeye başlayınca, Aureliano onları Amaranta<br />
Ursula'nın kocasını düşündüğü gibi uzak birer anı olarak görmeye başladı.<br />
Böylelikle Amaranta Ursula ile Aureliano, günlük ve sonsuz<br />
tek gerçeğin aşk olduğu boş bir evrende asılı kaldılar.<br />
Bu mutlu kendini koyvermişlik dünyasında, Gaston'un dönüş<br />
haberi beklenmedik bir panik yarattı. Aureliano ile Amaranta Ursula<br />
gözlerini açtılar, ruhlarının derinliklerini araştırdılar, ellerini<br />
yüreklerine bastırarak mektuba baktılar ve ayrılmaktansa ölmeyi<br />
yeğleyecek kadar birbirlerine yakın olduklarını anladılar. Bunun<br />
üzerine Amaranta Ursula, kocasına çelişkili gerçeklerle dolu bir<br />
mektup yazdı, kendisini nice sevdiğini ve onu tekrar göreceğine ne<br />
denli sevindiğini, ama kaderin bir yazgısı olarak Aureliano'suz<br />
yaşayamayacağını anlattı. Beklediklerinin tersine, Gaston'dan son derece<br />
serinkanlı, nerdeyse babacan bir mektup aldılar. Gaston iki<br />
sayfa boyunca onları tutkuların geçiciliğine, belirsizliğine karşı<br />
uyarıyor, mektubu bitirirken de her ikisinin kendi kısa evlilik<br />
deneyinde tattığı mutluluk ölçüsünde mutlu olmalarını diliyordu.<br />
Gaston'un bu tutumu öylesine beklenmedik bir nitelikteydi ki,<br />
Amaranta Ursula kocasının kendisini yazgısına terketmek için bahane<br />
aradığı ve bu bahaneyi ona kendi eliyle hazırladığı duygusuna<br />
kapılarak aşağılanmış olduğu kanısına vardı. Altı ay sonra Gaston,<br />
Leopoldville'den yazdığı mektupta, uçağı sonunda elegeçirdiğinden<br />
ve Macondo'da bıraktığı eşya içinde tek manevi değeri olan bisikletini<br />
istediğinden söz edince, Amaranta Ursula'nın cinleri yeniden<br />
başına üşüştü. Aureliano, Amaranta Ursula'nın öfkesine sabırla<br />
katlandı ve bolluk günlerinde olduğu kadar düşkünlük günlerinde<br />
de iyi bir koca olabileceğini kanıtlamaya çalıştı. Gaston'un son parası<br />
da suyunu çekince çıkan günlük gereksinimler, ikisi arasında<br />
bir dayanışma bağı yarattı. Bu bağ, şehvet gibi başdöndürücü değilse<br />
de, yine tutkularının ilk günlerindeki gibi sevişmelerini ve mutlu<br />
olmalarını sağlıyordu.<br />
Piler Ternera öldüğü sırada; Aureliano ile<br />
Amaranta Ursula bir bebek bekliyorlardı.<br />
Amaranta Ursula gebeliğin uyuşukluğu sırasında, balıkların<br />
omurgalarından yapılmış kolyeler yapıp satmayı denedi. Ama kolyelerden<br />
bir düzine alan Mercedes dışında, hiç alıcı bulamadı.<br />
Aureliano, dil öğrenme yeteneğinin, ansiklopedik bilgisinin, gitmediği
Change language