Yoshiki Biography

แบบนี้เป็นอย่างดี แต่เขาไม่ตาย กลับเป็นเพื่อนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่คนนี้ เมื่อคิดถึง
ความตายที่เพิ่งผ่านไป โยชิกิคิดได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ต่อไป ไม่ว่าเขาจะอยาก
ขี่มอเตอร์ไซค์สักแค่ไหน เขาตัดสินใจไม่ซิ่งอีกแล้ว “ทำไมเป็นเขาที่ต้องตาย
ไม่ใช่ฉัน” โยชิกิผู้ไม่กลัวความตาย และไม่ตายสักทีพร่ำโทษตัวเอง
เทอมสองของมัธยมหก โยชิกิเลิกคบเพื่อนเกเรอย่างเด็ดขาด แต่เขายังคงสงสัยว่า
เขาคิดถูกหรือเปล่าที่จะเข้ามหาวิทยาลัยการดนตรี แน่นอนว่าการได้เล่นเปียโน
ทุกวันเป็นเรื่องที่ดี และจะดีกว่านี้ถ้าเขาไม่ต้องเลิกเล่นดนตรีร็อก
การตีกลองอย่างบ้าคลั่งและการแต่งเพลงใหม่กลั่นจากเบื้องลึกในหัวใจเขาด้วย
ตัวเองทำให้จิตวิญญาณของเขาสงบลง แต่เขายังไม่คิดจะเป็นนักดนตรีร็อก
มืออาชีพแต่อย่างใด
โยชิกิซึ่งมักเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเองอย่างเสรี เลือกเดินเข้าโรงเรียนดนตรีเมื่อ
อายุได้สิบเจ็ดปีเต็ม นับจากวันที่เพื่อนของเขาเสียชีวิตลง โยชิกิมองโลกตาม
ความเป็นจริงได้อย่างสงบมากขึ้น
!103