Yoshiki Biography

Recommendations

Info

เมื่อไม่มีเธอ... ความทรงจำมากมายเติมเต็มช่วงเวลาเหล่านั้น ฉันรักเธอ และเจ็บปวดเพราะเธอ ตอนนี้ฉันเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งของคำว่ารักแล้ว ยังคงจำได้ ถึงวันที่เฝ้าค้นหาความฝันในวันพรุ่งนี้ที่ไร้คำตอบ เฝ้าถามท้องฟ้าไร้ขอบเขตถึงความหมายแห่งการเกิด ความหมายของการมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ อีกครั้งที่... จะรักเธอได้อย่างไร สัมผัสเธอได้อย่างไร เมื่อไม่มีเธอ... บทกลอนแห่งรักไร้บทจบบทนี้ ฉันแต่งเพื่อเธอ” โยชิกินั่งฟังเดโม่เทปซ้ำไปซ้ำมา ดวงตาหลุบต่ำ เพลงที่เขาแต่งขึ้นเพื่อรำลึกถึง ฮิเดะนั้นกลับกลายมาเป็นเครื่องตอกย้ำถึงความโศกเศร้าของตัวเขาเอง ไม่ว่าจะนั่งนิ่งอยู่ที่โซฟาในบ้าน ลมพัดผ่านใบหน้าหรืออยู่ในสตูดิโอ รายล้อมไป ด้วยเครื่องดนตรีรุ่นใหม่ล่าสุด โยชิกิรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดและเปล่าเปลี่ยว ราวกับว่าถูกฝังลึกลงไปใต้ดิน ความคิดที่ว่าจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพียงลำพังโดย ปราศจากฮิเดะไปตลอดกาลนั้นกลับมาซ้ำเติมเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้เขารู้สึก พรั่นพรึงอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน !38
“เป็นไปไม่ได้ ฉันไม่สามารถ ไม่สามารถเดินคนเดียวได้อีกต่อไปแล้ว” คำพูดไร้ เสียงหลุดออกจากปากที่เม้มสนิท “ต้องเป็นฉันสิที่ตาย ไม่ใช่นาย ฮิเดะ” ทันใดนั้น ความทรงจำในอดีตที่ดูเหมือนจะฝังกลบไปแล้วกลับย้อนคืนกลับมา อย่างแจ่มชัด เขาอายุเพียงแค่สิบขวบเท่านั้น เขากลับมาจากโรงเรียน เจอพ่อนอนอยู่บนฟูกในห้องนั่งเล่น ทำไมต้องปิดหน้าพ่อ ด้วยผ้าสีขาวด้วย น้องชายและแม่ที่สะอึกสะอื้นทรุดตัวนั่งอยู่ข้างฟูกนั่น โยชิกิมอง ภาพนั้นด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ญาติคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงนั้นบอกเขาว่า “พ่อป่วย และหลับไปแล้ว” แต่โยชิกิเข้าใจได้ทันที พ่อของเขาไม่ได้หลับ พ่อตายต่างหาก “โกหกทำไม ทำไมพ่อถึงตาย!” โยชิกิกรีดร้องและวิ่งเข้าไปหาร่างพ่อที่ไม่ไหวติง สะอึกสะอื้น อย่างควบคุมไม่อยู่ แม้ว่าหลังจากนั้นญาติคนนั้นจะพาโยชิกิออกไปบ้าน แต่ก็ไม่ อาจปลอบโยนโยชิกิที่ร้องไห้อย่างบ้าคลั่งได้ แม้โยชิกิจะกลับมาใช้ชีวิตตามปกติหลังจากงานศพของพ่อ แต่เขาไม่อาจพูด หรือใช้ชีวิตได้ตามที่ใจต้องการ เขารู้สึกเหมือนกับมีลาวาสีดำดูดกลืนชีวิตของเขา ไปทั้งหมด พ่อผู้เป็นที่รักจากไปแล้ว พ่อที่รักเขามากกว่าใครทั้งหมด คงไม่มีใครคนไหนที่จะ รักเขาได้มากขนาดนี้อีกแล้ว !39
Page 1 and 2: iography ชีวประวั
Page 3 and 4: บทนำ การตายข
Page 5 and 6: ทันทีที่โยช
Page 7 and 8: โยชิกินิ่งเ
Page 9 and 10: เขาอธิษฐานข
Page 11 and 12: ศพของฮิเดะต
Page 13 and 14: นักดนตรีรุ่
Page 15 and 16: น้องชายของเ
Page 17 and 18: โทชิที่ออกจ
Page 19 and 20: เจ็บปวดนี้ใ
Page 21 and 22: สถานีสึกิจิ
Page 23 and 24: “แต่ทำไมนาย
Page 25 and 26: บทที่ 1 ลาจาก
Page 27 and 28: เคารพวง X เสม
Page 29 and 30: หลังจากนั้น
Page 31 and 32: โยชิกิจำภาพ
Page 33 and 34: เขายังไม่เข
Page 35 and 36: หลังจากได้พ
Page 37: ปวดร้าวราวส
Page 41 and 42: ถ้าหากว่าเข
Page 43 and 44: เองก็ไม่ควร
Page 45 and 46: บทที่ 2 ฮายาช
Page 47 and 48: ของเล่นชิ้น
Page 49 and 50: ซ้อมเปียโน จ
Page 51 and 52: มอเตอร์ไซค์
Page 53 and 54: ในช่วงคอนเส
Page 55 and 56: บทที่ 2 ฮายาช
Page 57 and 58: เพื่อนร่วมห
Page 59 and 60: แม้จะมีคำสั
Page 61 and 62: ก่อนฤดูร้อน
Page 63 and 64: เมื่อพิธีสิ
Page 65 and 66: มาจากบาดแผล
Page 67 and 68: จับใจเขาเหล
Page 69 and 70: เดือนเมษายน
Page 71 and 72: ของพวกเขาเจ
Page 73 and 74: โยชิกิยังคง
Page 75 and 76: โยชิกิและโท
Page 77 and 78: กลับถึงบ้าน
Page 79 and 80: ต่อต้านหนัก
Page 81 and 82: ซึ่งเป็นเทค
Page 83 and 84: ความฝันนั้น
Page 85 and 86: เขาสำลักน้ำ
Page 87 and 88: หลังจากท่อง
Page 89 and 90:
ห้ามไม่อยู่
Page 91 and 92:
ใบหน้าเขียว
Page 93 and 94:
ฤดูใบไม้ร่ว
Page 95 and 96:
ประตูหน้าโร
Page 97 and 98:
นั่นทำให้โย
Page 99 and 100:
ตอนแรกโยชิก
Page 101 and 102:
หลังจากที่ค
Page 103 and 104:
แบบนี้เป็นอ
Page 105 and 106:
อย่างช้าๆ จน
Page 107 and 108:
มองเพื่อนด้
Page 109 and 110:
อย่างไรก็ตา
Page 111 and 112:
แม่รับรู้กา
Page 113 and 114:
บทที่ 3 ความฝ
Page 115 and 116:
คนที่ไลฟ์เฮ
Page 117 and 118:
“ดูสิ ผมเขาเ
Page 119 and 120:
อย่างไรก็ตา
Page 121 and 122:
แล้ว พวกเขาต
Page 123 and 124:
วงดนตรีอื่น
Page 125 and 126:
ทุกครั้งที่
Page 127 and 128:
ไทจิเล่นเบส
Page 129 and 130:
ผมให้ตั้งพร
Page 131 and 132:
พวกเขาจัดออ
Page 133 and 134:
เมื่อเข้าใจ
Page 135 and 136:
ทุกอย่างไว้
Page 137 and 138:
บทที่ 3 ความฝ
Page 139 and 140:
แต่ถึงกระนั
Page 141 and 142:
ว่างเปล่าโห
Page 143 and 144:
โยชิกิมองหน
Page 145 and 146:
หลังคอนเสิร
Page 147 and 148:
โยชิกิกระดก
Page 149 and 150:
หลังจากคำตอ
Page 151 and 152:
สัญญาณบางอย
Page 153 and 154:
เป็นงานประช
Page 155 and 156:
จินตนาการขอ
Page 157 and 158:
ความขัดแย้ง
Page 159 and 160:
“แล้ว X จะทำย
Page 161 and 162:
“โยชิกิ นายต
Page 163 and 164:
เมกุโระ ในไล
Page 165 and 166:
เข้าฉาก ซึ่ง
Page 167 and 168:
แน่นอนว่า ร้
Page 169 and 170:
ตายไปแล้ว แต
Page 171 and 172:
ตัวเองรวยขึ
Page 173 and 174:
ต้องการหาวง
Page 175 and 176:
“ใครที่หาว่
Page 177 and 178:
ทุกอย่างโดย
Page 179 and 180:
ในที่สุด พวก
Page 181 and 182:
เขาจำต้องเด
Page 183 and 184:
โยชิกิแวะไป
Page 185 and 186:
บุญคุณเป็นอ
Page 187 and 188:
ปลายปี ค.ศ. 1988
Page 189 and 190:
แน่นอนสมาชิ
Page 191 and 192:
ต่อมา สึดะย้
Page 193 and 194:
อย่างไรก็ดี
Page 195 and 196:
ต้นเดือนสิง
Page 197 and 198:
วันที่ 1 สิงห
Page 199 and 200:
คืนหนึ่ง สึด
Page 201 and 202:
ในช่วงเปลี่
Page 203 and 204:
การตีกลองอั
Page 205 and 206:
บทที่ 4 ความท
Page 207 and 208:
ขณะเดียวกัน
Page 209 and 210:
“สวัสดีครับ
Page 211 and 212:
ผู้คนกรีดร้
Page 213 and 214:
ผู้เข้าชิงร
Page 215 and 216:
ถ้าดูจากมาต
Page 217 and 218:
เหลืออยากไป
Page 219 and 220:
แต่โยชิกิไม
Page 221 and 222:
เมื่อตัดสิน
Page 223 and 224:
โทชินั่งฟัง
Page 225 and 226:
“เราอาจเข้า
Page 227 and 228:
เวลากระชั้น
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
บทที่ 4 ความท
Page 233 and 234:
เพื่อเอาใจแ
Page 235 and 236:
“แน่นอนว่าผ
Page 237 and 238:
การที่โยชิก
Page 239 and 240:
รู้สึกที่ต้
Page 241 and 242:
ในที่สุด ผู้
Page 243 and 244:
“ตามที่สัญญ
Page 245 and 246:
สิ้นปีนั้น โ
Page 247 and 248:
เดือนธันวาค
Page 249 and 250:
สอดประสานเป
Page 251 and 252:
ฮีธไม่ได้กร
Page 253 and 254:
ตอนนี้เขาสา
Page 255 and 256:
สื่อชาวอเมร
Page 257 and 258:
โยชิกิตัดสิ
Page 259 and 260:
ตอนที่โยชิก
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
โยชิกิมีควา
Page 265 and 266:
เดือนตุลาคม
Page 267 and 268:
แม้ว่าโยชิก
Page 269 and 270:
ฉันเอง” สมาช
Page 271 and 272:
“แน่นอนสิ เร
Page 273 and 274:
“โทชิเป็นนั
Page 275 and 276:
หมอนรองกระด
Page 277 and 278:
บทที่ 5 จุดจบ
Page 279 and 280:
ครั้งใหญ่ที
Page 281 and 282:
ข้างหน้าเขา
Page 283 and 284:
หลังจากหลับ
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
ฮิเดะมองหน้
Page 289 and 290:
เพื่อเป็นกา
Page 291 and 292:
ระหว่างทัวร
Page 293 and 294:
เธอพยายามกั
Page 295 and 296:
หลังจากได้ร
Page 297 and 298:
ระหว่างการอ
Page 299 and 300:
8 กรกฎาคม ค.ศ. 19
Page 301 and 302:
โยชิกิตอบสั
Page 303 and 304:
โยชิกิเฝ้าถ
Page 305 and 306:
นายเองก็รู้
Page 307 and 308:
คำตอบของโยช
Page 309 and 310:
ฤดูร้อนผ่าน
Page 311 and 312:
ทันใดนั้น กา
Page 313 and 314:
ต่อไปหรือไม
Page 315 and 316:
เรื่องการปล
Page 317 and 318:
กรุงโตเกียว
Page 319 and 320:
บทสนทนาที่ไ
Page 321 and 322:
สีแดงสดผ้าม
Page 323 and 324:
เมื่อโยชิกิ
Page 325 and 326:
หลังจากนั้น
Page 327 and 328:
แม้ว่าจะทรม
Page 329 and 330:
จุดไคลแม็กซ
Page 331 and 332:
ฉลองกับเพื่
Page 333 and 334:
“ฮิเดะ เพลงน
Page 335 and 336:
บทที่ 6 จุติใ
Page 337 and 338:
สำหรับโยชิก
Page 339 and 340:
วันรุ่งขึ้น
Page 341 and 342:
เขาตัดสินใจ
Page 343 and 344:
เมื่อโยชิกิ
Page 345 and 346:
หลังจากกลับ
Page 347 and 348:
ร่างกายทั้ง
Page 349 and 350:
หลังจากนั้น
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
เพื่อแฟนๆ ที
Page 355 and 356:
หลังจากการพ
Page 357 and 358:
ในรอบปฐมทัศ
Page 359 and 360:
ขอบคุณสต๊าฟ
Page 361 and 362:
เขารู้สึกมั
Page 363 and 364:
ในช่วงต้นขอ
Page 365 and 366:
สามวัน เพลงข
Page 367 and 368:
ในฐานะผู้จั
Page 369 and 370:
ทันทีที่ได้
Page 371 and 372:
นอกจากนั้น เ
Page 373 and 374:
สมาชิกวงทั้
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
ปุบปับแบบนี
Page 379 and 380:
เดือนมีนาคม
Page 381 and 382:
อย่างมาก และ
Page 383 and 384:
บทความตามหน
Page 385 and 386:
แม้ว่าเขาไม
Page 387 and 388:
นั่นเป็นจุด
Page 389 and 390:
อเมริกา แล้ว
Page 391 and 392:
20 มกราคม ค.ศ. 2008
Page 393 and 394:
แต่เมื่อต้อ
Page 395 and 396:
X ซึ่งเป็นเพล
Page 397 and 398:
บทส่งท้าย คว
Page 399 and 400:
รออยู่ข้างห
Page 401 and 402:
ในวันที่ 16 แล
Page 403 and 404:
ตอนที่ X กลับ
show all

Yoshiki Biography

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?