Yoshiki Biography

โยชิกิยังคงฝึกซ้อมกลองต่อไป และเริ่มหัดเล่นกีตาร์ แต่เขาไม่สามารถเล่นกีตาร์
ได้คล่อง โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบกับทักษะการเล่นเปียโนและตีกลองของตัว
เอง การต้องกดคอร์ดด้วยมือซ้าย และดีดทำนองด้วยมือขวานั้นเป็นทักษะที่ขัดกับ
ธรรมชาติของโยชิกิอย่างสิ้นเชิง เขาสามารถเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับการเล่นกลองที่
จังหวะทั้งหมดถูกสร้างขึ้นผ่านร่างกายทั้งหมด เมื่อคิดได้เช่นนั้น โยชิกิตัดสินใจ
มอบหมายหน้าที่เล่นกีตาร์ให้กับสมาชิกคนอื่นในวง และกีตาร์ตัวนั้นก็ถูกทิ้งให้
นอนจมกองฝุ่นอยู่ที่มุมห้องตั้งแต่นั้นมา
จนกระทั่งจบชั้นประถมศึกษา โยชิกิหมกมุ่นอยู่กับดนตรีร็อก อาการหอบหืดดู
เหมือนจะหายไปอย่างสิ้นเชิง พละกำลังเริ่มจะกลับมาดีขึ้น และแม้ว่าเขาจะสูงถึง
140 เซนติเมตรแล้ว แต่ก็ยังตัวเล็กที่สุดในชั้นอยู่ดี เขารู้สึกว่ามีแรงขับอะไร
บางอย่างพลุ่งพล่านอยู่ในเซลล์ทั่วร่างกาย ราวกับว่าพลังงานอันล้นเหลือภายใน
นั้นกำลังหาทางปลดปล่อยตัวเองอยู่
“คงเป็นได้แค่ดนตรีร็อกเท่านั้นแล้วล่ะ” ความหลงใหลในดนตรีร็อกและการก่อตั้ง
วงดนตรีครั้งนั้นทำให้หนุ่มน้อยโยชิกิในวัยเพียง 12 ปีมีสีหน้าและแววตาของ
ผู้ใหญ่ไปแล้ว
!73