Yoshiki Biography

เขาวางแก้วลง มือสอดประสานไว้ที่ท้ายทอย เหม่อมองฟ้าเบื้องบน “ฟ้าที่นี่ใส
เหลือเกิน ท้องฟ้าที่โตเกียวกับลอสแอนเจลิสไม่เห็นเหมือนแบบนี้เลย”
เมื่อคอนเสิร์ตเดือนมีนาคมที่โตเกียวโดมจบลง โยชิกิรีบรุดมาที่นี่เพื่อแจ้งข่าวดีกับ
ฮิเดะ ลมเย็นยังคงพัดรำเพย แต่หัวใจของเขากลับร่ำร้องด้วยความยินดี
ไม่ว่าจะเป็นยุคนั้น หรือยุคนี้ โยชิกิยืนยันว่า X เป็นวงดนตรีที่หาใครเทียบเคียงได้
ยากจริงๆ “พวกเราห้าคนรวมวงได้สมบูรณ์แบบมาก ฝีมือของพาตะและฮีธ บวกกับ
เสียงร้องของโทชิที่ยอมกลับมา และแน่นอน ไลน์กีตาร์ของนายด้วย ฮิเดะ”
โยชิกิเองแทบจะจินตนาการไม่ออกเลยว่าวันนี้จะมาถึงอีกครั้งหนึ่ง เพราะเขารู้สึก
ราวกับว่าความฝันที่จะกลับมารวมวง X อีกครั้งในปี ค.ศ. 2000 ได้แตกสลายไป
พร้อมกับฮิเดะแล้ว “ตอนที่นายจากไปนะฮิเดะ ฉันคิดว่ามันจบลงแล้วเสียอีก ฉันคิด
แค่ว่าถ้าไม่มีนาย ก็คงไม่มี X อีกต่อไป”
เขามักจะได้ยินเสียงฮิเดะก้องในหัวอยู่แล้ว เพียงแค่ต้องตั้งใจฟังเท่านั้น “แต่ไม่ว่า
เวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่นะฮิเดะ สิ่งที่นายพูดกับฉันเสมอก็คือ ไม่มีอะไรจบลง
หรอก ดูตอนนี้สิ นี่ไม่ใช่แค่ไม่จบลงเท่านั้นนะ แต่มันมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นด้วยซ้ำ”
โยชิกิเอานิ้วชี้จิ้มหน้าอกตัวเอง “ฉันเชื่อเสมอว่านายอยู่ตรงนี้กับฉัน และเมื่อคิดได้
แบบนั้น ฉันจะมีแรงลุกขึ้นมาใหม่เสมอ ฉันไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น”
เขากระดกแชมเปญอึกใหญ่ ดวงตาจับจ้องฟองผุดพรายในแก้วของฮิเดะที่ยังคง
ปริมาณเท่าเดิม เขารินให้ตัวเองอีกแก้วหนึ่ง “ฉันว่าพวกเราทำแฟนๆ ผิดหวังไป
มากทีเดียว เพราะใช้เวลาตั้ง 11 ปีกว่าจะฟอร์มวงกลับมาใหม่ได้ พวกเขาต้องรอ
เรานานเหลือเกิน แต่มันก็ไม่สายเกินไปหรอก เราต้องเจออุปสรรคอีกมากมาย
!398