Yoshiki Biography

ส่วนใหญ่โยชิกิอยู่กับพี่เลี้ยง เพราะทั้งพ่อและแม่ต่างยุ่งอยู่กับการดูแลร้าน
บางครั้งมีแขกมาเล่นกับเขา เพราะเขาเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย ไม่ว่าจะอยู่ที่
บ้านหรือโรงเรียนอนุบาล แม้จะมีพี่เลี้ยงคอยประกบ แต่โยชิกิชอบเล่นคน
เดียวเงียบๆ พี่เลี้ยงเรียกเขาว่า ‘โยจัง’ และรักเขาเหมือนลูกตัวเอง
อย่างไรก็ตาม สภาพร่างกายที่อ่อนแอของเขาทำให้พ่อแม่กลุ้มใจบ่อยๆ
ทุกครั้งที่เปลี่ยนฤดู สุขภาพของโยชิกิจะแย่ลงเสมอ บางครั้งแค่สูดอากาศเย็น
ไม่นานตอนออกไปเล่นข้างนอก อาการหอบก็กำเริบทันที
ทุกครั้งที่เกิดอาการ พ่อและแม่ของเขาต้องผลัดเปลี่ยนกันเฝ้าดูแลเขาทั้งวัน
ทั้งคืนอย่างใกล้ชิด สุขภาพของโยชิกิไม่เคยดีขึ้น โรคหอบทำให้ร่างกายเขา
ยิ่งอ่อนแอลงเรื่อยๆ เวลาอาการกำเริบ เขาจะหอบหายใจลำบาก หมดสติ
เกือบตายหลายต่อหลายครั้ง ควบคุมอะไรไม่ได้เอาเสียเลย
ไม่ว่ากลางดึกหรือเช้าตรู่ พ่อแม่ของโยชิกิลืมนับไปแล้วว่าพวกเขาต้องหาม
ร่างเกือบไร้ลมหายใจของลูกชายไปส่งโรงพยาบาลเป็นครั้งที่เท่าไหร่
ลูกชายนอนบนเตียงคนไข้ หอบหายใจครืดคราด ในขณะที่พ่อแม่สลับกัน
เช็ดหน้าอกและหลังเพื่อให้เขาหายใจได้สะดวกขึ้น
ใบหน้าโยชิกิดูละม้ายคล้ายพ่อมาก ผู้เป็นพ่อรักลูกขี้โรคคนนี้สุดหัวใจ
ซื้อของเล่นให้เสมอ ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน ห้องคนไข้เต็มไปด้วยของเล่น
เพิ่มขึ้นทุกวัน
!46