Yoshiki Biography

บทที่ 2
ฮายาชิ โยชิกิ
ดนตรีร็อก
ฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 1976 ชีวิตในครอบครัวกลับคืนสู่สภาวะปกติ แม่ผู้ได้รับ
ความกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรงจากความตายของพ่อแทบไม่ออกจากบ้าน
เลยในช่วงแรก กลับมาเปิดร้านอีกครั้งหลังจากนั้นไม่นาน และทำงานราวกับไม่
เคยมีอะไรเกิดขึ้น
โยชิกิเองก็กลับไปโรงเรียนตามปกติ เขาเรียนพิเศษ กลับไปเล่นทรัมเป็ตในชมรม
ดนตรี ตกเย็นกลับบ้าน ฟังแผ่นเสียง หรือออกไปเล่นกับเพื่อน เหมือนที่เคยเป็นมา
แต่ลึกลงไปในจิตใจ ความเจ็บปวดที่ไม่อาจลบเลือนไปได้ยังดำรงอยู่ ภายใต้
ร่างกายของเด็กประถมธรรมดาๆ นั้น ก่อเกิดภูมิปัญญาของผู้ใหญ่ที่ระลึกได้ว่าชีวิต
ของมนุษย์นั้นเปราะบางพร้อมแตกสลายได้เพียงพริบตาไม่ต่างจากการจุด
ก้านไม้ขีด โยชิกิแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง หากแท้จริงแล้ว ความเจ็บปวดในอกนั้น
รวดร้าวกว่าอาการหอบหืดเสียด้วยซ้ำ เขาคุ้นชินกับความเจ็บปวดดังกล่าวเสียจน
บางครั้งทำเป็นลืมไป มีเพียงเงาแห่งความเศร้าพาดเลือนรางแทบมองไม่เห็นบน
ใบหน้าเท่านั้น
ทั้งครอบครัวไม่อาจลืมความเจ็บปวดที่ได้รับจากความตายของพ่อได้ แต่ไม่เคย
คุยเรื่องนี้กันอย่างเปิดอก ทั้งแม่และลูกทั้งสองต่างรู้ดีว่า ทันทีที่พูดถึงพ่อ
ความโศกเศร้าอันไม่อาจเปิดเผยที่ซ่อนไว้ลึกสุดในหัวใจคงหลั่งไหลพรั่งพรูออก
!64