Listopad 2007 - Farmacja i Ja

PO GODZINACH
co czytają farmaceuci?
Nie znoszę przerywania. Zwłaszcza
jeśli czytam z wypiekami na twarzy,
a akcja przyśpiesza jak samochód
po wjechaniu na wyremontowany
odcinek drogi. Dlatego zwykle na apteczny
dyżur biorę lekturę ciężką, przy której
resztki moich szarych komóreczek zalewają
się potem. Zabieram książki Dukaja
(po którym mam problemy z dookreśleniem
rzeczywistości) czy Zajdla. Gdy brak
miodu, zadowalam się jakimś przewodnikiem
albo wspomnieniami z podróży.
Taka lektura daje czas na zamówienie
i sprawdzenie recept.
W sierpniowy wakacyjny tydzień wybrałem
się z rodziną do Egiptu. Samolot
opóźnił się o kilka godzin, a na lotnisku
w Pyrzowicach uruchomiono księgarnię.
Wpadliśmy do niej z żoną i trójką dzieciaków
jak nienasycone mole i rzuciliśmy
się na regały, w dużej części wypełnione
harlekinową makulaturą. Kupiliśmy
wszystkie książki, które da się przeczytać
bez Metoclopramidu. Między innymi
„Komórkę” Stephena Kinga.
Co czytają Państwo w wolnym czasie? Jaką książkę chcielibyście polecić kolegom i koleżankom po
fachu? Jaką odradzić? Czekamy na listy i e-maile. Do recenzji (maksimum 3 tys. znaków ze spacjami)
prosimy dołączyć swoje aktualne zdjęcie (najlepiej z książką!). Najciekawsze recenzje opublikujemy.
50
Farmacja i ja Listopad 2007
O autorze recenzji
Roman Cyfra, współzałożyciel rodzinnej
sieci „Nasze Apteki” w województwie
małopolskim, recenzuje „Komórkę”
Stephena Kinga (Wydawnictwo
Albatros 2007).
Zajrzeć do książki udało mi się dopiero
po urlopie, podczas nocnego dyżuru w całodobowej
aptece. Pojedyncze osoby przychodziły
aż do rana, a ja chciałem dowiedzieć
się, czy żona i syn Claya odebrali
sygnał telefoniczny. Powiem szczerze, że
King trafił w jedną z moich obsesji. Zawsze
wyobrażałem sobie, że przez telewizor ktoś
mi się przygląda, a jak już miałem pierwszy
telefon komórkowy, to bałem się, że
pewna firma zahipnotyzuje wszystkich
użytkowników sieci. King też straszy nas
impulsem, który resetuje mózg, a jest
wysyłany przez wszystkie telefony komórkowe.
Czyżby był tradycjonalistą i sądził,
że telefon z kablem jest bezpieczniejszy?
Akcja przyśpiesza, wyjałowione mózgi
ewoluują, świat wypełniają stada ogłupiałych
bestii – byłych użytkowników komórek,
tworzących nowy rodzaj grupowej
inteligencji – i ich przeciwnicy, bez telefonów,
ocalali po pierwszych dniach
masakry. Autor rysuje akcję, sceny są łatwe
do wyobrażenia. Książka nadaje się dla
współczesnego przedstawiciela kultury
obrazkowej. Jak na amerykańskiego pisarza
dosyć odważnie uśmierca kolejne
sympatyczne postacie, zarówno dzieci,
jak i staruszków. Krew się leje, a pod bystrym
nurtem akcji przewijają się pytania futurologiczne.
Koniec świata, upadek meteorytu
może być równie dobrym elementem
drastycznej zmiany stosunków
biologicznych, jak sygnał z telefonu komórkowego.
W dodatku każdy chciałby
być telepatą, a najlepiej przesuwać kartony
z lekami siłą woli.
Czytałem, czytałem. Zapomniałem złożyć
zamówienie w hurtowni, która pracuje
do północy. Nad ranem próbowałem
Czytadło
na nocny dyżur
zrozumieć, jak King chce odwrócić reset
mózgu. Książkowa koncepcja jest nadzwyczaj
niewiarygodna. Zakończenie mnie
rozczarowało, zabrakło tylko królewicza
na koniu całującego wszystkie żaby po
kolei. Ale może dlatego, że nocna lektura
była przerywana nocnymi wizytami pacjentów
po artykuły nie zawsze pierwszej
potrzeby.
Roman Cyfra
Fot. Archiwum prywatne