Listopad 2007 - Farmacja i Ja

More documents

Recommendations

Info

PO GODZINACH od alchemii do farmacji W proch się Przebieg rozkładu ciała został poznany tak dobrze, że poddając zwłoki badaniom, można precyzyjnie określić moment śmierci. Jednak niektóre ciała z niewyjaśnionych przyczyn się nie rozkładają... Wtypowej mogile po 3-6 latach od śmierci pozostaje już tylko szkielet z wolna obracający się w proch. Tam, gdzie nie ma powietrza lub pod wodą rozkład postępuje nawet ponad 30 lat. Są jednak wyjątki. Znanych jest ponad 100 przypadków ciał, które od setek lat nie ulegają rozkładowi. WBREW PRAWOM NATURY Jednym z ciał, które oparły się upływowi czasu, są zwłoki św. Andrzeja Boboli, Bakterie, grzyby i owady 52 Farmacja i ja Listopad 2007 spoczywające w warszawskim kościele przy ul. Rakowieckiej. Polskiemu jezuicie zamordowanemu przez Kozaków odcięto uszy, nos, wargi, wydłubano oko, a następnie obdarto go ze skóry. Zmasakrowane ciało bez konserwacji pochowano wśród innych zwłok. Gdy po latach otworzono grób, okazało się, że inne ciała uległy rozkładowi, z wyjątkiem jego. W 1745 r. profesorowie A. Pascoli i R. Tarozzi po zbadaniu zwłok orzekli, że ciało zachowało normalny kolor i miękkość tkanek. Fakt ten uznano za sprzeczny z prawami natury. Wiadomo bowiem, że zmasakrowanie zwłok przyspiesza ich rozkład. Identyczną opinię wydali biegli w latach 1827, 1866, 1896 i 1917. JAKBY SPAŁA... Od 126 lat nienaruszone pozostaje ciało św. Bernadetty Soubirous, której w 1858 r. w Lourdes objawiła się Matka Boska. W 1879 r., po 13 latach życia zakonnego, Bernardetta umarła z powodu licznych chorób, m.in. gruźlicy. W związku z kultem, jakim po śmierci zaczęto ją otaczać, wszczęto proces beatyfikacyjny. Według Rozkład ciała rozpoczyna się od prawego podżebrza. Po dobie (latem) do tygodnia (zimą) pojawia się tam mała, zielona plama, która powoli rośnie i ciemnieje, coraz bardziej powiększając swoje rozmiary. Na powierzchni naskórka pojawiają się małe pęcherzyki, które pękają i obnażają skórę właściwą. Ciągłość skóry zostaje przerwana, ukazując wnętrzności. Mięśnie oddzielają się od kości, a chrząstki zaczynają pękać. Organy miękkie, takie jak mózg czy płuca zamieniają się w maź. Serce kurczy się, a wątroba napełnia pęcherzami wypełnionymi gazem. Jelita pokrywają się zgniłozielonym nalotem. Z rozpadających się komórek uwolnione zostają enzymy trawiące wszystko. Rozkład przyspieszają mikroorganizmy. W pierwszej kolejności ciało atakuje flora przewodu pokarmowego, układu oddechowego, moczowo-płciowego, a zwłaszcza pochwy. Później do akcji wkraczają grzyby próchnicze. Produkty rozkładu dokonanego przez drobnoustroje stają się pożywieniem dla chrząszczy, muchówek, nicieni i wijów. Niektóre owady żerują w postaci dorosłej. Inne tylko jako larwy. Jako pierwsze pojawiają się muchy plujki, trupnice padlinowe i ścierwice, które składają w zwłokach swoje jaja. Później – chrząszcze, larwy motyli, omacnice, inne gatunki muchówek, roztocza, mrzyki i drożdże. Szczątki, które ostatecznie zostają po zmarłym, to produkty zwierzęcego trawienia. obrócisz? ówczesnych przepisów, konieczne było dokonanie „rozpoznania ciała”, które odbyło się 22 września 1909 r. Oficjalna relacja z ekshumacji znajduje się w archiwum klasztoru Saint-Gildard. Wynika z niej, że świadkowie, w tym dwóch lekarzy: dr Ch. David (chirurg) i dr A. Jordan opisało wygląd ciała Bernadetty jako idealny. Ich zdaniem zakonnica wyglądała jakby spała. W grobie zachodziły jednak procesy rozkładu, o czym świadczyło zmurszenie habitu i zardzewienie krzyża profesyjnego. Drugie rozpoznanie ciała odbyło się 3 kwietnia 1919 r. w obecności biskupa Nevers, komisarza policji, członków rady miejskiej i trybunału diecezjalnego oraz dwóch lekarzy: dr. Talona i dr. Comte’a, którzy dokonywali oględzin ciała oddzielnie, bez wzajemnej konsultacji. Ich obserwacje zgadzały się ze sobą i z raportem z poprzedniej ekshumacji. W kwietniu 1925 r. ponownie otworzono grób Bernadetty. Tym razem jej ciało zostało zbadane przez wieloosobową komisję lekarską. W końcowym sprawozdaniu z prac komisji napisano: „... ciało Czcigodnej było nienaruszone, [...] w ogóle nie uległo procesom gnicia i rozkładu, które są czymś normalnym po tak długim pobycie w grobie wykopanym w ziemi...”. Nieco później dr Comte opublikował artykuł, w którym napisał „To, co mnie podczas badań ciała zadziwiło, to doskonale zachowany szkielet, wszystkie wiązania, skóra, a także elastyczność i jędrność mięśni... To, co mnie przede wszystkim wprowadziło w prawdziwe osłupienie, to stan wątroby, po 46 latach od śmierci. Ten organ, tak przecież kruchy i delikatny, powinien bardzo szybko ulec rozpadowi albo zwapnieniu i stać się twardy. Tymczasem przecinając go, w celu pobrania relikwii, odkryłem, że ma konsystencję elastyczną i normalną”. Fot. East News
Po trzeciej ekshumacji ciało św. Bernadetty złożono w szklanym sarkofagu w kaplicy klasztoru Saint-Gildard w Nevers, gdzie można je do dziś oglądać. BEZRADNA NAUKA Louis-Vincent Thomas, autor monografii „Trup. Od biologii do antropologii”, tak opisał zwłoki św. Teresy z Ávila, ekshumowane w 1914 r. (332 lata po jej śmierci): „Wciąż giętkie ciało podnosiło się, gdy wciskano weń palce; czerwona krew wyciekała za każdym razem, gdy pobierano relikwię”. Autor ten zauważa, że zmarłą pochowano bez balsamowania, w głębokiej mogile przysypanej kamieniami, wapnem (przyspieszającym rozkład) i wilgotną ziemią. W 1933 r. przeprowadzono ekshumację zwłok zmarłej 56 lat wcześniej św. Katarzyny Laboure. Dr R. Didier, przewodniczący komisji lekarskiej, opisał je następująco: „Skóra na twarzy miała wygląd pergaminu, lecz nie miała ubytków. Oczy i usta były otwarte. [...] Badając ciało, zauważyliśmy doskonałą miękkość rąk i nóg. [...] Skóra wszędzie była nietknięta i wyglądała jak pergamin. Mięśnie były dobrze zachowane. [...] Serce było znacznie skurczone, ale zachowało swój kształt. Mogliśmy łatwo dojrzeć w nim drobne włókna, pozostałości zastawek i mięśni. [...] Oczy były na swoim miejscu. Gałka, chociaż zapadnięta, była cała i zachował się kolor tęczówki: niebieskawoszary”. Świeckie komisje lekarskie uczestniczyły również w ekshumacjach wielu innych ciał osób uznanych przez Kościół katolicki za święte. W 1926 r. ekshumowano ciało zmarłej w 1732 r. św. Łucji Filippini. Według komisji lekarskiej wyglądała ona „jak osoba, która dopiero zmarła”. Potwierdzono też zachowanie ciała św. Peregryna Laziosi (zmarł w 1345 r., ekshumacja w 1958 r.), Święta Teresa z Ávila (1515-1582) – hiszpańska zakonnica i mistyczka, reformatorka zakonu karmelitanek. Kanonizowana w 1622 roku. św. Katarzyny z Genui (zmarła w 1510 r., ekshumacja w 1960 r.), św. Klary z Montefalco (zmarła w 1308 r., ekshumacja w 1968 r.). Niektóre z ciał spoczywały w warunkach przyspieszających procesy gnilne, a mimo to zachowały swoją integralność. Przykładem mogą być zwłoki zmarłego w 1552 r. św. Franciszka Ksawerego wielokrotnie wystawiane na widok publiczny. Doniesienia o zachowanych ciałach dotyczą nie tylko świętych katolickich. Identyczny fenomen obserwuje się w przypadku niektórych świętych prawosławnych, np. św. Gabriela, sześcioletniego męczennika, zamordowanego w 1684 r., św. Aleksandra Świrskiego, zmarłego w 1533 r. czy św. Anny PO GODZINACH od alchemii do farmacji Kaszyńskiej, zmarłej w 1368 r. Istnieją również informacje o zachowaniu ciał azjatyckich joginów, jednak nie są one tak dobrze zbadane przez naukę, jak ciała chrześcijańskich świętych. Fenomen nierozkładania się ciał, które nie tylko nie były zabalsamowane, a wręcz znajdowały się w wyjątkowo niekorzystnych warunkach, jest niewytłumaczalny z punktu widzenia dzisiejszej nauki. Być może znajdzie on naturalne wyjaśnienie w przyszłości. Dziś pozostaje zjawiskiem, które skłania do refleksji nad wielką tajemnicą życia i śmierci. Daniel Kuropaś Listopad 2007 Farmacja i ja 53
Page 5 and 6: Fot. P. Kucia, East News; zdjęcie
Page 7 and 8: Fot. Forum Kampania „Zdrowe Zatok
Page 9 and 10: Fot. BE&W AKTUALNOŚCI Suplementy d
Page 12 and 13: MENEDŻER APTEKI marketing Asortyme
Page 14 and 15: MENEDŻER APTEKI finanse w praktyce
Page 16 and 17: MENEDŻER APTEKI marketing Usługi
Page 18 and 19: MENEDŻER APTEKI apteki świata CHI
Page 20 and 21: MENEDŻER APTEKI apteki świata - G
Page 22 and 23: MENEDŻER APTEKI akademia farmaceut
Page 24: MEDYCYNA w trosce o bezpieczeństwo
Page 27 and 28: wym, również β2-mimetyki wziewne
Page 30 and 31: MEDYCYNA alergia pokarmowa Nadwraż
Page 32 and 33: MEDYCYNA odkrycia dr n. farm. Katar
Page 34 and 35: MEDYCYNA zaburzenia odżywiania Cho
Page 36: MEDYCYNA znane rośliny, nieznane m
Page 39 and 40: iść w parze ze zrozumieniem ludzk
Page 41 and 42: i egzekwowano wyniki jak od dorosł
Page 43 and 44: miażdżycy: podnoszą poziom tzw.
Page 45 and 46: Chroń oczy za okularami przeciwsł
Page 48 and 49: LIFESTYLE fitness Ćwiczenia dla ko
Page 50 and 51: LIFESTYLE fitness Wzmocnienie mię
Page 52: PO GODZINACH co czytają farmaceuci
Page 57 and 58: wezwie policję. Dopiero po kilku w
Page 59 and 60: Wyrażam zgodę na przetwarzanie mo

Listopad 2007 - Farmacja i Ja

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?