Dat Letzt - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...

Rezensionen
In Düütschland gifft’ dat Book al wat
länger – op Hochdüütsch. Nu hett Anita
Christians-Albrecht mit de Hölp von
Wilko Burgwall den Text in Platt överdragen.
Kloor, dat is ehr Platt – un se
kummt ut Ostfreesland. Also hebbt de
Ostfresen Glück, de klingt dat heimatlich
in de Ohren. Man dat weer jo lachhaft,
wullen wi seggen, dat weer blots
wat för de Ostfresen. Du kannst nu
maal nich för jeeds Dörp en Book
maken, blots dat de Lesers dat na’n
Munnen is. As Leser oder Vörleser
musst du den Text so lesen, as he di
komood över de Tung geiht. Dat
maakt wi doch mit all plattdüütsche
Böker. Blots mien eegen Böker sünd
akraat so, as ick dat geern heff. All de
annern plattdüütschen Böker lees ick
in mien Platt, ok wenn de in’n annern
Dialekt schreven sünd.
Also, de Nicht-Ostfresen mööt vör dat
Platt nich bang wesen. Anita Christians-Albrecht
hett sick Möh geven un
typisch ostfreessche Wöer möglichst
nich bruukt, af un an ok en Woort ünnen
op de Sied verkloort.
Also köönt wi lesen: “So fung Gott dat
an …”, “De Regenbogen” (Noah sien
Arche), “Abraham”, “Esau un Jakob”,
“Josef”, “Dat Volk Israel treckt rut ut
Ägypten”, “De Weg in dat toseggt
Land”, “Rut”, “David ward König”,
“Jona”, “Zacharias un Elisabet”, “Jesus
kummt to Welt”, “Jesus mit twalf Johr
in’n Tempel”, “De Hochtiet in Kana”,
“Jesus un sien Jüngers”, “Jesus un de
Minsch, de nich lopen kann”, “Jesus
un de Störm”, “Jesus is Baas över den
Dood”, “Een mit’n warm Hart: De Samariter”,
“De verloorn Söhn”, “Bartimäus”,
“Zachäus”, “De Arbeiders in’n
Wienbarg”, “Jesus in Jerusalem”, “Je-
48
sus is upstahn von’n Dood”, “Himmelfohrt
un Pingsten”, “Een Afrikaaner
ward döfft”.
To all disse Geschichten gifft dat achtern
in dat Book noch Informationen
to de historische Situation, to dat, wat
in de Bibel noch genauer steiht. Dat
is för Öllern, dücht mi, dat se op de
Fragen von ehre kloken Kinner ok
antern köönt. Denn de Text in dat Book
is nich de Bibeltext – denn harrn wi jo
en Book mit lütte Biller un en grode
Masse Text – , de Text in dit Book vertellt
in eenfache Wöer dat Wichtigste.
Un de Biller sorgt dorför, dat dit Wichtige
nich vergeten ward.
Upletzt sä Gott:
„Nu will ik wat maaken, wat so ähnlich is as ik.
Ik will Minschen maaken.“
Un he mook de Minschen nah sien eegen Bild,
he mook ehr as Mann un Froo.
Un Gott sä to de Minschen:
„Un nu seht to, dat ji Kinner kriegt.
De heele Eer sall vull warden van Minschen!
Ik sett jo över de Fischen un över de Vögels
un över all de anner Deerten.
Kümmert jo dor um un passt up de Eer up!“