Het volume van chirurgische ingrepen en de impact ervan op ... - KCE

iv Volume - Uitkomst KCE reports 113A
Ten tweede, een van de belangrijkste gebreken die in de literatuur werd aangetroffen
was het gebruik van conventionele regressiemodellen die uitgaan van de
veronderstelling dat observaties onafhankelijk zijn van elkaar. Deze modellen negeren de
natuurlijke hiërarchie van gegevens, met name dat clusters van patiënten worden
geopereerd door eenzelfde chirurg, en dat clusters van chirurgen in eenzelfde
ziekenhuis opereren. Het gevolg is dat de nauwkeurigheid van effecten wordt overschat
en dat valse effecten kunnen worden geïdentificeerd. Er bestaat een grote
verscheidenheid aan statistische methoden om valide schattingen te produceren.
Ten derde, met betrekking tot causaliteit werden twee hypotheses met tegengestelde
causale implicaties aangeboden als verklaring voor de onderliggende reden voor het
verband tussen volume en uitkomst. De eerste hypothese luidt dat “we leren door te
doen” of dat “oefening kunst baart”: hoe meer patiënten chirurgen of ziekenhuizen
behandelen, hoe beter de kwaliteit van zorg. Deze hypothese is zowel op het individuele
niveau (ervaring van de chirurg), als op het ziekenhuis niveau (kennisoverdracht,
organisatie van zorg) toepasbaar. Een concurrerende hypothese is de zogenaamde
“selectieve verwijzing”. Deze hypothese postuleert dat goede zorgverstrekkers,
gemiddeld, een groot volume hebben, gewoon omdat patiënten, misschien op advies van
hun arts, verkiezen opgenomen te worden in ziekenhuizen met een hoge kwaliteit. De
onderzoeksmogelijkheden betreffende causaliteit zijn beperkt en de toegepaste
statistische modellen zijn nog in ontwikkeling.
METHODEN TOEGEPAST VOOR DATA ANALYSE
VAN BELGISCHE GEGEVENS
BRON EN KOPPELING VAN DATABANKEN
Op niveau van de patiënten werden drie databanken gekoppeld. Alle analyses werden
uitgevoerd op gehercodeerde gegevens (geen enkel ziekenhuis of arts werd bij naam
geïdentificeerd).