24.04.2013 Views

POESIA Y POLITICA EN HORACIO* Las dos últimas ... - InterClassica

POESIA Y POLITICA EN HORACIO* Las dos últimas ... - InterClassica

POESIA Y POLITICA EN HORACIO* Las dos últimas ... - InterClassica

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

260 V. 'BEJARANO<br />

paz ya instaurada por Augusto, con el refuerzo de otra oposi-<br />

ción, la de los superbi Tarquini fasces 69, símbolo de la tiranía<br />

y la realeza, frente al Catonis nobile letum, símbolo de la liber-<br />

tad republicana. No podía menos de aludirse aquí a la orienta-<br />

ción política de Augusto que, en un momento dado (adelanta-<br />

remos que pudo muy bien ser enero de1 27), parecía constituir<br />

una inflexión hacia la república y la libertad de acción senato-<br />

rial. En otro caso, la mención de la honrosa muerte de Catón<br />

resultaba un contrasentido y quizá también un riesgo para Ho-<br />

racio.<br />

La oda terminaba -es lo que nosotros suponemos- con la<br />

tríada de estrofas que forman los versos finales (del 49 al 60),<br />

versos que constituyen una plegaria:<br />

gentis humanae pater atque custos,<br />

orte Saturne, tibi cura magni<br />

Caesaris fatis data: tu secundo<br />

Caesare regnes.<br />

Iile seu Parthos Latio inminentis<br />

egerit iusto domitos triumpho<br />

siue subiectos Orientis orae<br />

Seras et In<strong>dos</strong>,<br />

te minor latum reget aequos orbem:<br />

tu graui curra quaties Olympum,<br />

tu parum castis inimica mittes<br />

fulmina lucis.<br />

69 Sin que sea necesario recurrir a una hipálage, como V. USSANI o. c.<br />

1 96, creemos firmemente con F. VILL<strong>EN</strong>OU Vh O.C. 22 n. 2, que se trata<br />

aquí de Tarquinio el Soberbio, pese a la opinión contraria de no pocos comentaristas<br />

modernos que, al decir que el rey en este pasaje aludido es Tarquinio<br />

Prisco, siguen,en la interpretación de las palabrassuperbos Tarquinii<br />

fasces, una tradición encabezada por los antiguos comentaristas Pseudo-<br />

Acrón y Porfiión. Este último dice (p. 17.8 SS., ed. G. Meyer): eeptum<br />

est, si. quia 'superbos'.dimt, Tarquinii Superbi intellegamus. Tarquinius<br />

enim Superbus dignus non est, cui laudes inter deos et hos quos nominat<br />

príncipes dicantur. 'superbos'ergo inognificos'intellegamus, ut Tarquinii<br />

Prisci fasces dicat, non Tarquinii Superbi.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!