Sample chapter - kitlv

40
Inkt en handen
Lourens van Elstland
De Mengeldigten zijn in één en dezelfde hand geschreven, van fol. 1r tot en
met het persoonlijke briefje op fol. 66r (zie ook Afbeelding 4). De teksten die
tot het hoofdwerk behoren, zijn zeker in het begin, met losse hand – of zelfs
een tikkeltje slordig – op papier gezet. De inkt ervan is nu verbleekt en grijs.
Een enkele maal besteedt de afschrijver meer aandacht aan zijn handschrift
bij het schrijven van een titel, van een hoofdletter of van een bepaald woord
dat meer nadruk krijgt. 57
Afbeelding 3. Een enkele keer besteedt de auteur meer aandacht aan zijn
handschrift, zoals bij deze toevoeging ‘in liefde Getrouw: Haarlem’
Dat het ondanks slordigheden om een net afschrift gaat, staat buiten kijf. De
vraag is wie de afschrijver was. Daarmee hangt tevens de kwestie samen
of dit Parijse handschrift in Indië, dan wel in patria, tot stand is gekomen.
Dat de afschrijver iemand anders is geweest dan Lourens van Elstland, lijkt
niet aannemelijk: de typisch vale inkt van de eerste folia, de ondertekening
van elke bijdrage met de naam Elstland, respectievelijk L van Elstland, de
kwestie van de blanco bladzijden die aanvankelijk waarschijnlijk aan elkaar
plakten van het vocht, het persoonlijke briefje uit 1693 met de groet aan neef
Jan en broer Joost (dat straks nog ter sprake komt), en vooral de titel van het
Danckbaar antwoord waarin neef Jan vermeldt dat de ‘volgeestige Mengel-
57 Parijs, BN, MS. Néerlandais 61, fol. 6r, ‘D van Elstland’, fol. 18r, ‘in liefde Getrouw: Haarlem’,
fol. 58r, Brief voor de vrienden en het ‘vale’ op fol. 66r.