pdf tekstversie De Liemers Zevenaar - Zuivelhistorie Nederland

De bevindingen (opgesteld in januari 1946) van de aannemer waren de volgenden: "De eerste indruk
die het gezicht vanaf de weg geeft, is vrijwel die van een fabriek. Aan het onderhoud echter
is in de laatste jaren niet veel zorg besteed en men dient er zich dan ook rekenschap van te geven,
dat om het geheel weer in goede staat te brengen er heel wat kosten mee gemoeid zijn. Men let
bijvoorbeeld eens op de ketelschoorsteen, deze begint tekenen van bouwvalligheid te vertonen.
Wat het interieur betreft valt op, dat dit niet alleen tekenen van verval geeft te zien, doch hier
komt vooral uit, dat het geheel op verschillende achtereenvolgende tijdstippen is aangebouwd, en
daarbij nooit de grote lijn van een degelijke fabrieksinrichting is gezien. Het lijkt dan ook meer
op een soort van opslagplaats dan op een fabrieksinrichting, vooral wat betreft de machinekamer,
de ketelruimte en de bergruimte voor verschillende consumptieartikelen. De bedrijfskosten worden
door een dergelijk interieur dan ook zeker niet gunstig beïnvloed. Het is echter niet uitgesloten
hierin de nodige veranderingen aan te brengen, en het zodoende zeer goed mogelijk is het geheel
op een hoger peil te brengen. De kosten hiervan zullen echter niet gering zijn, en meende
goed te doen hierop te wijzen. Naar een en ander in overweging te hebben genomen de totale
waarde van de fabriek te moeten taxeren op een waarde van f. 23.000,--".
De waarde van de aanwezige machines in de fabriek werden, door de daarvoor benoemde deskundigen,
getaxeerd op f. 13.125,-.
De Liemerse melkveehouders waren niet over ijs van één nacht gegaan. Na veel wikken en wegen,
besloot men de zuivelfabriek te laten voortbestaan en begon men geleidelijk aan onderdelen
van de fabriek te vernieuwen en aan te passen.
De directeur J.H. Anbergen vroeg eind december 1946 bij de gemeente Zevenaar een bouwvergunning
aan om de bestaande bergruimte te veranderen in een lokaal voor de melkuitgifte. De architect
H. Rutten en de aannemer J. Keultjes, beiden gevestigd te Zevenaar, werden met deze
werkzaamheden belast.
Namens het bestuur van de N.V. Stoomzuivelfabriek "De Liemers", was directeur J. Veltman in
1949 de aanvrager van een bouwvergunning voor het verbouwen van het ketelhuis en het inrichten
van een schaftlokaal, tanklokaal en archiefruimte. De totale bouwkosten inclusief het architectenhonorarium
bedroegen f. 9.000,-.
De Zevenaarse architect H. Rutten tekende 31 juli 1951 een ontwerp om de zuivelfabriek meer
aan te passen aan de eisen die toen weer opgeld deden. Dat hield onder andere in, dat er in de zuivelfabriek
20 electromotoren moesten worden bijgeplaatst om al de machines beter in werking te
kunnen brengen. In een nauwkeurige beschrijving volgens artikel 5 van de Hinderwet en de vermeldde
gegevens met betrekking tot artikel 6 van de Veiligheidswet, was een goed overzicht te
verkrijgen hoe de zuivelfabriek er inwendig toen uitzag. Het is op grond van voormelde nauwkeurige
beschrijving mogelijk een opgave te verstrekken van het aantal werknemers per werklokaal.
In de zuivelfabriek hielden toen 18 werknemers zich bezig met allerhande bezigheden. In
het centrifugelokaal werkte 1 werknemer, in de garage 1, kaasmakerij werkten 4 kaasmakers,
kantoor 2, karnlokaal 1, ketelhuis 1, laboratorium 1, melkontvangst 4, melkuitgifte 1, en paplokaal
2 werknemers.
De bouw in 1951 van een 25 meter hoge fabrieksschoorsteen.
Heruitgave zuivelhistorienederland.nl β versie 42 © A. Vetter