RECHTBANKEN VAN EERSTE AANLEG - De Tijd

- In bepaalde gevallen (bv wanneer niemand verschijnt) kan de verplichte verzending
naar de behandelingsrol leiden tot een nodeloze verlenging.
- In kort geding worden de zaken meestal, zoals vroeger, tegensprekelijk uitgesteld.
Wanneer niemand verschijnt werd de zaak onder het oude regime naar de rol
verzonden en kon deze op zeer korte termijn terug worden opgeroepen op grond van
art. 804 Ger. W. Thans dient de zaak naar de behandelingsrol te worden verzonden.
Een minderheid van de rechtbanken spreekt van een verkorting van de termijn:
- In vele gevallen.
- Er wordt gewoonweg nog amper een verzoek tot verwijzing naar de rol ingediend.
- De tijd die vroeger verliep tussen de inleidende zitting en het ogenblik waarop een
van de partijen besliste tot een 747 of een 751 gaat nu niet verloren.
De nieuwe wet heeft volgens deze rechtbanken volgende voordelen:
- Er worden meer conclusietermijnen minnelijk vastgelegd waar vroeger de verzending
naar de rol werd verzocht. Conclusietermijnen worden opgelegd wanneer de
raadslieden niet komen opdagen.
- Uit de cijfers van de eerste vier maanden blijkt dat veel minder zaken bij de inleiding
naar de bijzondere rol worden verwezen (34 % in beraad genomen, 23%
conclusietermijnen bekrachtigd, 11% conclusietermijnen opgelegd door rechter, 23%
op verzoek van partijen op vaste datum uitgesteld en 9% op verzoek van partijen
naar de bijzondere rol verwezen). Voorlopig besluit: in 90% van de zaken kennen
partijen al bij de inleiding de datum van de behandeling van de zaak. Er zal dus in de
toekomst veel minder toepassing moeten gedaan worden op de vroegere procedure
art. 747§2 Ger.W. (verzoekschrift tot bepaling van de conclusietermijnen).
- Voorheen nam de voorafgaandelijke uitwisseling van stukken, het ontbreken van een
conclusiekalender, het vragen van een 751 Ger.W. of 747 Ger.W. meer tijd in beslag
vooraleer een definitieve pleitdatum kon bepaald worden. Dikwijls werd in deze fase
(meer dan) een jaar overschreden. Wel verliep er minder tijd tussen de aanvraag van
een pleitdatum en de rechtsdag zelf.
- De uitstellen voor korte debatten en waarvan de behandeling gemiddeld een maand
(maximum drie maand) later plaatsvindt. Van de 524 inleidingen (van sept tot en met
november 2007) zijn er: (slechts) 45 rolverzendingen ingevolge uitdrukkelijk akkoord
van partijen, 106 uitstellen (voor korte debatten binnen de maand tot drie maanden),
110 zaken waarin minnelijke conclusietermijnen worden gevraagd, 42 zaken waarbij
de rechtbank de conclusietermijnen bepaalt (meestal ingeval niemand verschijnt op
de inleidingszitting).
- Voor de rechtzoekenden lijkt de nieuwe regeling in ieder geval een vooruitgang. Zij
weten thans, maximaal 6 weken na de inleidingsdatum, wanneer hun zaak zal worden
gepleit. Voorheen was dat voor hen niet steeds duidelijk (bv. een 751 of een 747 was
in hun ogen een pleitdatum en dus een ontgoocheling wanneer bleek dat de zaak
“terug” werd uitgesteld).
Eén rechtbank antwoordt gemengd: termijn niet verkort voor sommige kamers en wel
voor andere (vb. beslagkamer).
Een klein aantal rechtbanken ziet geen verandering in de behandelingstermijn.
Een iets groter aantal meent dat het nog te vroeg is voor een evaluatie:
- Theoretisch zou de duur van de procedure moeten verkorten. Het hangt echter af van
de vraag hoeveel conclusies en antwoordconclusies partijen voorzien. Tevens zijn er
nog steeds mogelijkheden voor partijen om uiteindelijk aan het einde van de rit nog
nieuwe termijnen te vragen en de impact ervan is thans nog onbekend.
Pagina 2 van 8