RECHTBANKEN VAN EERSTE AANLEG - De Tijd

- In tegenstelling met de benaming heeft de wet geen enkele invloed op de
gerechtelijke achterstand.
- Het opschrift van de wet van 26 april 2007 is bijzonder hypocriet. Bovendien kan met
recht worden gedacht dat de nieuwe wet geen enkele verandering zal teweegbrengen
daar waar er echt achterstand is.
Een paar menen dat het te vroeg is om nu al een evaluatie te maken:
- Voor de grotere zaken is het niet mogelijk om over de termijnen te oordelen,
aangezien de kalenders voor het indienen van de conclusies nog steeds lopen (en het
is niet mogelijk om tegen de dag van de terechtzitting te vernemen of de zaken
gepleit zullen worden, of de partijen niet om uitstel zullen verzoeken, …).
- Hoewel een evaluatie onbetwistbaar opportuun is, is het misschien wat voorbarig om
drie maanden na de inwerkingtreding een evaluatie te doen. Het ware wellicht
wenselijker om wat meer tijd te laten om precies te kunnen nagaan wat de
kwaliteiten en wat de tekortkomingen zijn.
Volgende bijkomende opmerkingen werden nog gemaakt:
- De vrees bestaat dat de toepassing van de Wet op de Bemiddeling nog meer onder
druk zal komen te staan omdat het geschil hierdoor nog meer wordt gejuridiseerd.
- De advocaten vraag vaak overdreven termijnen voor de instaatstelling van de zaken.
In het kader van een minnelijke gerechtelijke instaatstelling, heeft de rechter geen
enkele beoordelingsbevoegdheid en kan hij de termijnen slechts bekrachtigen, terwijl
hij vroeger, en als algemene regel, zelf die termijnen vaststelde nadat hij de
opmerkingen van de partijen had ontvangen.
- In het geval waarbij één der partijen conclusietermijnen vraagt en de andere niet
akkoord is of langere termijnen vraagt, is het aangewezen “standaard”
conclusietermijnen (1m –1m –14d, doch hierbij ook rekening houdend met de
fixatiedatum) te bepalen, aangezien de partij die zich verzet meestal enkel obstructie
wil voeren en de zaak zo lang mogelijk wil rekken. Enkel indien het verzoek tot
langere termijnen bijzonder gemotiveerd en verantwoord is, worden langere en
eventueel meerdere conclusietermijnen bepaald.
PARKETTEN EERSTE AANLEG
De grote meerderheid is van mening dat deze vraag niet of minder van toepassing is
voor de parketten. De vragenlijst lijkt eerder bedoeld te zijn voor de magistraten van de
zetel. Het parket moet in burgerlijke zaken enkel zitting nemen in de zogenaamde
mededeelbare materies.
Een parket is van oordeel dat de procedures verlengd werden, vooral voor de
eenvoudige zaken (verplichting kalenders vast te leggen, vertraging in de rechtspleging
indien een van de partijen verstek laat gaan...).
Een ander parket meent dat bij de terechtzittingen waarbij zijn aanwezigheid verplicht is
(kort geding, staat van personen, jeugd, faillissement en gerechtelijk akkoord) de nieuwe
wet niet naar voren komt als een factor die de termijnen verlengt.
Een aantal parketten vindt het nog te vroeg om die maatregelen te evalueren, onder
meer hun impact op de volledige duur van een rechtspleging.
Ten slotte merkt een parket op dat termijnen voor de behandeling van de zaken
problematisch blijven, te meer daar er nog een wachtlijst is voor de oude zaken.
Pagina 4 van 8