RECHTBANKEN VAN EERSTE AANLEG - De Tijd

naar de rol wanneer de verweerder afwezig is in de volgende hypothesegevallen die
hoofdzakelijk van toepassing zijn op kamers die kennis nemen van de geschillen
“bijdragen” (RSZ en RSVZ) en waarbij de eiser, die de verwijzing naar de rol vraagt,
bij voorbeeld aankondigt dat de verweerder zich in staat van faillissement of van
collectieve schuldenregeling bevindt. Het gebeurt overigens wel eens dat geen van de
partijen op de terechtzitting verschijnt en de rechter de zaak daarom naar de
algemene rol verwijst in afwachting van een beslissing die nog moet komen
(beslissing van een andere kamer van de rechtbank, of van een correctionele kamer),
en die omstandigheid zorgt ervoor dat elke beslissing van de rechter wordt
aangehouden.
- Vooral de toepassing van artikel 747, §2Ger.W. stelt een probleem wanneer niemand
verschijnt en niemand conclusietermijnen vraagt,noch in de dagvaarding,noch in de
verklaring van verschijning doet de gerechtelijke achterstand toenemen. Partijen zijn
niet gebaat met een conclusiekalender en pleitdatum bv. in complexe zaken waar het
initiatief beter door de partijen wordt genomen,in zaken waarin om
verjaringstechnische redenen is gedagvaard,in zaken waarin wordt afbetaald e.a.
Zaken moeten vaak voor nazicht van stukken,bewijs van betekening,afbetalingen
enz. worden uitgesteld wat nu in principe niet meer kan.
- Er zullen problemen rijzen in zaken waarvan de conclusietermijnen en de pleitdatum
werden vastgesteld maar waarin daarna één of meerdere dagvaardingen in
tussenkomst en vrijwaring worden ingeleid. Wat met de tussenkomsten in zaken die
reeds werden in staat gesteld? De tussenkomst mag de hoofdeis niet vertragen. Een
goede rechtsbedeling vraagt een gezamenlijke behandeling. Mag de rechtbank in dat
geval ambtshalve en zonder akkoord van de partijen haar eerder beschikking
herzien?
- Art. 747, § 2, derde lid : De grootste pijnpunten lijken zich thans te situeren bij het
moeten verlenen van vrij snelle fixaties met een dwingende termijn van drie
maanden na de laatste conclusies, dit tegenover de capaciteit van de kamers om
pleitzaken te behandelen. Hierbij komt nog dat het gerechtelijk verlof inbegrepen is in
de termijn van drie maanden, wat fixatie volgens de wet in de praktijk bijna
onmogelijk maakt. Wanneer de "voorraad" aan oude zaken zal behandeld zijn, kan
het systeem van onmiddellijke kalenderbepaling waarschijnlijk efficiënter werken.
- Artikel 747 § 2 lid 3 Ger. W. : “de rechter bepaalt …, alsmede de datum en het uur
van de pleitzitting en de duur ervan.” Wellicht bedoelt de wetgever daarmee de duur
van de pleidooien in die betreffende zaak. Hoe kan de rechter de duur van de
pleidooien bepalen indien hij nog geen zicht heeft op de zwaarte van de betwisting, er
zijn immers nog geen conclusies van partijen ?
- De beschikking over de regeling van de termijnen en over de vaststelling van een
pleitdatum moet in principe, overeenkomstig het nieuwe artikel 747, § 2, 4 e lid,
worden gewezen binnen de acht dagen of zes weken na de inleidende zitting, en moet
worden vermeld in het proces-verbaal van de terechtzitting. Hetzelfde geldt wanneer
een eenzijdig verzoek tot rechtsdagbepaling wordt ingediend na verwijzing naar de
rol. Men vraagt zich nog steeds af over welk proces-verbaal van de terechtzitting het
gaat, vooral in het tweede geval !! Op dit ogenblik worden de beschikkingen gewezen
als « kabinetsbeslissingen », worden zij opgenomen in de inventaris van het dossier
van de rechtspleging, en er wordt kennis van gegeven aan de partijen en hun
raadslui. Zonder meer.
- Artikel 747 § 2 lid 5 Ger. W. : “Deze kennisgeving doet de termijnen bepaald in het
eerste en derde lid ingaan”. Hieronder dient mijns inziens te worden verstaan :
1 maand voor opmerkingen over de instaatstelling en 6 weken voor het nemen van
Vraag 8 Pagina 4 van 8