De nieuwe vijand - Stichting Papua Erfgoed

De capitulatie van Japan
De ongelijke strijd in de Vogelkop van Nieuw-Guinea, ónze
strijd mocht dan ten einde zijn, het eigenlijke, het gróte
gevecht met de Jap was nog in volle gang. Er kon geen soldaat
gemist worden.
Van onze groep waren het F. Coenraad en I. Koch die het
eerst naar het front gingen.
Zij werden ingedeeld bij het Nica-detachement, dat samen
met de geallieerden de landing bij Tarakan op het eiland
Borneo moest uitvoeren.
Sergeant M. Ch. Kokkelink kreeg een aanstelling bij de M.P.
en vertrok opnieuw naar Nieuw-Guinea.
L. Attinger en G. de Mey werden naar Melbourne overgeplaatst
en ingedeeld bij de motorpool.
De rest ging naar Camp Casino om daar af te wachten bij
welk onderdeel van de strijdmacht zij geplaatst zouden worden.
Onze Koos Ayal werd als verpleegster in een der militaire
hospitalen te werk gesteld.
Zo bleef ik alleen in Camp Wacol achter, worstelend met de
studie.
Het leek er op dat ik het zogenaamde „leerverstand" was
kwijtgeraakt. Het scheen op een ingrijpende manier te zijn
verdrongen door die vorm van praktisch gericht, intuïtief
denken, die ons in de strijd in de Vogelkop op de been had
gehouden.
Ik maakte mij bezorgd over deze onaangename ontdekking.
Het ging mij vroeger allemaal veel beter af. Het kwam mij
weliswaar niet aanwaaien, ik heb er altijd het nodige voor
moeten doen, maar het lukte tenminste. Dat was nu niet het
geval.
Begin mei 1945 werden we geëxamineerd. Ik was één van de
166