De nieuwe vijand - Stichting Papua Erfgoed

complete maaltijden aangeboden, zoveel dat ik de wacht, die
een oogje dicht moest doen, ervan kon laten mee profiteren.
Ik ben in die veertien dagen dan ook geen gram afgevallen.
Vermoedelijk heb ik het aan landstormer Van de Broek te
danken dat ik na de strafperiode weer bestuursdiensten
mocht verrichten.
De zes varkens en de knolgewassen werden keurig op tijd
afgeleverd.
Nauwelijks was de zaak „Kebar" afgedaan, of van Sanfarmoen
kwamen berichten binnen dat er een Japanse patrouille
zou zijn gesignaleerd. Op de grens van het Caroongebied
en Amberbaken.
Terstond werd alarm gegeven en iedereen moest aantreden.
De kapitein riep vrijwilligers op om een gevechtsgroep te
kunnen vormen en belastte sergeant Griet met het commando
daarvan.
De uitputtende jaren hadden bij velen van ons een zekere
lethargie of traagheid van reactie veroorzaakt.
Toen dan ook vrijwilligers werden gevraagd — die hun bereidheid
door een stap naar voren kenbaar moesten maken —
viel de groep in twee delen uiteen.
Uit degenen die een pas naar voren traden koos sergeant
Griet de beste schutters.
De tragen onder ons werden door de kapitein als nietsnutten
en ouwe wijven gequalificeerd.
Hoe dan ook, sergeant Griet kreeg de mannen die hij nodig
had en vertrok.
Het hoofdkwartier bleef ondertussen in alarmtoestand en
hield zich voorbereid op een eventuele terugtocht naar het
binnenland.
Twee dagen later bereikte ons via de bevolking het bericht
dat onze groep de Japanse patrouille had vernietigd.
Daarbij was ook een flinke buit bemachtigd. Voedsel, medicamenten
en klamboes.
Volgens het verslag van sergeant Griet had hij 's morgens
half vijf de aanval ingezet.
74