Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
De onmetelijkheid en de intelligentie van onze steeds sneller uitdijende digitale wereld is geen onomstreden<br />
ontwikkeling. Zeker niet vanwege ons eigen excessieve digitale gedrag dat ermee gepaard gaat. Zijn<br />
we hier wel mee geholpen? En ultimo: verliezen we in alle hectiek niet juist essentieel menselijke vaardigheden,<br />
met misschien wel erfelijke hersenverweking als gevolg? Gemakzucht lijkt nog het minste euvel.<br />
Willen we tegenwoordig iets weten, dan zoeken we het op. Niet in een boek maar op het web. Dat is de<br />
grootste encyclopedie en databank die er ooit is geweest: een soort collectief wereldbrein. Zelfs typen is<br />
steeds minder nodig, want de zintuigen van onze post-pc-devices pikken automatisch beeld en geluid op.<br />
Alle data worden als vanzelf geanalyseerd en geïnterpreteerd. Uiterst nauwkeurig kunnen ze worden gekoppeld<br />
aan locatie en beweging, en aan alle informatie op het internet. Zo ver heeft de mens het in de<br />
evolutie van de eigen soort nooit geschopt. Een primitief gevoel voor tijd en richting, een beetje herinnering<br />
en geheugen. Moeizame ontwikkeling van kennis en wetenschappen. Dat was het wel zo’n beetje –<br />
paranormale begaafdheid daar gelaten. Al onze aangeboren vermogens en intelligentie lijken bovendien<br />
te zijn blijven steken op het niveau van enkele duizenden jaren geleden. Nee, dan de digitale technologie<br />
van vandaag. Daarmee hebben we alle menselijke handicaps opgelost. Hoewel?<br />
7.1<br />
Digitale vooruitgang<br />
Informatie wordt tegenwoordig realtime geanalyseerd en gematcht met de immense en steeds<br />
slimmere database die internet heet. De resultaten krijgen we netjes gestructureerd retour met<br />
alle gewenste details, tips en verwijzingen. Het is een ongekende rijkdom aan kennis en herinnering.<br />
Plus de digitale hersenactiviteit van een collectief wereldbrein. In tegenstelling tot onze<br />
aangeboren vermogens is die combinatie wel opzienbarend geëvolueerd. Eind jaren negentig was<br />
het mopje nog dat op internet niemand kon weten dat je een hond was. Nu vragen we ons af hoe<br />
onder meer Google en Facebook ons eigenlijk zo goed kennen. En het gaat maar door. Nieuwe<br />
technieken en algoritmes kunnen op basis van zogeheten Big Data – exabytes, petabytes en<br />
straks nog veel meer – analyses en voorspellingen doen. Bijvoorbeeld om ons vooruit te helpen<br />
met de vele fundamentele uitdagingen van de 21ste eeuw.<br />
2000<br />
‘On the Internet, nobody knows you’re a dog.’ ‘How the hell does Facebook know I’m a dog?’<br />
133<br />
2010
Change language