(2003) nummer 3 mei/juni - Nemesis

Noten
1. Waarschijnlijk omdat het een toelichting
betrof op een ter terechtzitting in de openbaarheid
gedaan verzoek. In de zaak Bouterse
(HR 23 oktober 2001, NJB 2001, 164,
p. 2059) had het hof uit eigen beweging de
advocaat en de AG in raadkamer uitgenodigd
voor nader overleg. De Hoge Raad verwierp
de opvatting dat hetgeen in de raadkamer
van het Hof is voorgevallen, moest
worden beschouwd als een onderdeel van
het onderzoek ter terechtzitting.
2. Vgl. HR NJ 1992,530; GJ.M. Corstens,
Het Nederlands strafprocesrecht, 3e druk,
p.539.
3. BGH 16 april 1993, NStZ 1993, p. 450.
4. BGH 20 april 1999, NStZ 1999,426.
5. Vgl. HR 23 maart 1993, NJB 1993,139,
p.311.
Nr. 1593 (RN-kort)
Rechtbank 's-Gravenhage
6 november 2002
Nr. 01/2564
Mrs. Willink, Dozy, Klik
J., eiseres, procureur mr. Van den Brüle,
tegen NN schadeverzekeringsmaatschappij,
gedaagde, procureur mr.
Hoekstra
Seksueel geweld; aansprakelijkheidsverzekering;
verjaring; cessie
Art. 3:307 BW
NN is de aansprakelijkheid*verzekeraar
van B. B. Is veroordeeld voor
het plegen van ontucht met J.; J.
heeft B. hiervoor in 1994 aansprakelijk
gesteld. In 1996 heeft B. een
voorschot op de schadevergoeding
aan J. betaald. In 2000 heeft J. B.
aangesproken voor het restant van
de schade. B. heeft dit niet betaald.
B. heeft de schade in augustus 2000
gemeld aan NN, en zijn vordering op
NN gecedeerd aan J. NN weigert uit
te keren. J. vordert thans onder
meer een verklaring voor recht dat
NN op basis van cessie verplicht is de
schade die zij ten gevolge van het
seksueel misbruik door B. heeft geleden
en nog zal lijden te vergoeden.
De rechtbank wijst de vordering af
op grond van verjaring. J. vordert
als rechtsopvolger van B. nakoming
van een verplichting uit de verzekeringsovereenkomst.
Deze vordering
verjaart vijf jaar nadat deze opeisbaar
is geworden. De vordering
jegens NN is opeisbaar geworden
vanaf het moment dat B. zijn vorderingsrecht
geldend heeft kunnen maken,
dus vanaf het moment dat B.
aan NN kenbaar had kunnen maken
RECHTSPRAAK
dat hij een beroep wenste te doen op
de verzekeringsovereenkomst. Dit
moment ligt op het tijdstip dat B.
door J. aansprakelijk was gesteld
(1994). B. heeft zijn schade eerst in
2000 gemeld. De verjaring is niet gestuit
door de brieven en betalingen
tussen J. en B. Niet relevant is wat
zich heeft afgespeeld in de
(rechts)verhouding tussen B; en J.,
nu de kwestie van de verjaringstermijn
zich afspeelt in de rechtsverhouding
tussen B. en NN. Nu B. zijn
schade te laat heeft gemeld heeft J.
geen vorderingsrecht (krachtens cessie)
jegens NN.
SOCIALE ZEKERHEID
Nr. 1594 (RN-kort)
Centrale Raad van Beroep
6 november 2002
Nr. 01/2578 AOW, [/SZ 2003/1, 6
Mrs. De Vries, Simon, Wulffraat-van
Dijk
A., appellante, tegen de Sociale Verzekeringsbank,
gedaagde
Vrijwillige verzekering Aow/Anw;
gelijke behandeling
Bijlage VI onderdeel J EEG-Verordening
1408/81
In Bijlage VI van EG-Verordening
1408/71 is een regeling opgenomen
die voorziet in de mogelijkheid van
vrijwillige verzekering voor de
Aow/Anw van de huwelijkspartner
van een werknemer die verplicht
verzekerd is in Nederland. Appellante
heeft gebruik gemaakt van deze
regeling, die verzekering mogelijk
maakt zolang de echtgenoot in Nederland
verplicht verzekerd is. De
verzekering eindigt op het moment
waarop de echtgenoot 65 jaar wordt.
Appellante acht dit in strijd met het
beginsel van gelijke behandeling van
mannen en vrouwen, nu meer mannen
dan vrouwen werkzaam zijn en
mannen in de regel ouder zijn dan
hun echtgenote. De CRvB overweegt
dat de mogelijkheid tot vrijwillige
verzekering beoogt een regeling te
treffen voor de niet verzekerde partner
van een in Nederland verplicht
verzekerde werknemer, inhoudende
dat deze zich kan verzekeren tegen
gunstiger voorwaarden dan de nationale
regeling. Deze doelstelling is objectief
gerechtvaardigd. Het gekozen
middel ten aanzien van het einde van
deze vrijwillige verzekering is noodzakelijk
om het gestelde doel te kun-
nen bereiken. Geen indirect onderscheid
naar geslacht.
VREEMDELINGEN
Afhankelijk verblijfsrecht
Nr. 1595
Rechtbank 's-Gravenhage, zp Rotterdam
17 januari 2003
Nr. AWB 01/4228 OVERIO, LJN-m.
AF6547
Mrs. Derkx, Meskers. Duinhof
A, eiseres, gemachtigde mr. Gelok, tegen
de Minister voor Vreemdelingenzaken
en Integratie, voorheen de
Staatssecretaris van Justitie, verweerder,
gemachtigde mr. De Leeuw
Voortgezet verblijf na verbreking
relatie binnen drie jaar; seksueel geweld;
verblijf bij dochter; art. 8
EVRM; positieve verplichting
Art. 8 EVRM
Betrokkene, afkomstig uit Kameroen,
is binnen drie jaar gescheiden
van haar Nederlandse man, die ten
tijde van het huwelijk haar dochter,
die toen ongeveer zes jaar oud was,
heeft erkend. De dochter kreeg daardoor
de Nederlandse nationaliteit.
Binnen het huwelijk was sprake van
(seksueel) geweld, waarvoor de echtgenoot
ook is veroordeeld. Het verzoek
om voortgezet verblijf werd afgewezen.
Ook een beroep op art; 8
EVRM baatte niet omdat de IND
vond dat de dochter ook weer in Kameroen
kon aarden. Eiseres was al
uitgeprocedeerd ten tijde van inwerkingtreding
van TBV 2000/25 (positie
van vrouwen in het vreemdelingenbeleid).
Na ongegrondverklaring
van het beroep (in 1998) heeft eiseres
een nieuwe aanvraag ingediend voor
verblijf bij Nederlands kind respectievelijk
op medische gronden. Later
heeft zij ook een aanvraag gedaan op
grond van de witte illegalen regeling.
De rechtbank gaat niet in op de invloed
die TBV 2000/25 nog kan hebben
op deze zaak en verklaart het beroep
gegrond op art. 8 EVRM.
(...)
// Overwegingen
2.(...)
Aangaande de aanvraag om een vergunning
tot verblijf bij haar kind stelt
eiseres zich op het standpunt dat gedwongen
terugkeer naar Kameroen een
definitief einde betekent voor het ge-
NEMESIS 2003 nr. 3 27