(2003) nummer 3 mei/juni - Nemesis

More documents

Recommendations

Info

daartoe. Zij heeft - aldus de vreemdeling - dit niet eerder verteld, omdat zij steeds met mannen te maken had en het haar niet eenvoudig viel om over zoiets te praten. 2.4. In grief 2 klaagt de staatssecretaris dat de voorzieningenrechter, door de verklaringen van de vreemdeling omtrent haar gedwongen besnijdenis bij de beoordeling van het bij hem bestreden besluit te betrekken, heeft miskend dat de vreemdeling deze verklaringen eerst in beroep naar voren heeft gebracht. Zij had dat - aldus de staatssecretaris - tijdens het nader gehoor behoren te doen. 2.4.1. Het is aan de vreemdeling om in het kader van haar aanvraag en met name in het nader gehoor zelf haar asielmotieven zo volledig mogelijk naar voren te brengen. Het verslag van het nader gehoor biedt geen grond voor het oordeel dat de vreemdeling daartoe niet of onvoldoende in staat is gesteld. Evenmin biedt het grond om aan te nemen dat de vreemdeling tijdens het nader gehoor in een zodanige gemoedstoestand is komen te verkeren, dat zij haar asielmotieven niet of niet meer naar voren kon brengen. De vreemdeling heeft voorafgaand aan het nader gehoor verklaard er geen bezwaar tegen te hebben om het gesprek te voeren met een mannelijke hoormedewerker. Voorts is zij gewezen op het belang van de volledigheid van haar verklaringen en is haar meegedeeld dat het belangrijk is om geen gegevens betreffende haar asielaanvraag achter te houden. Tijdens het gehoor is haar gevraagd of zij nog anderszins is mishandeld dan zij reeds had verklaard, of zij alle relevante gebeurtenissen had genoemd die van belang waren voor haar besluit haar land van herkomst te verlaten en of zij nog andere redenen had die zij niet genoemd had om dat land te verlaten. Gelet hierop is de Afdeling van oordeel dat de vreemdeling de ter zitting van de voorzieningenrechter gedane verklaringen dat zij is gedwongen een besnijdenis te ondergaan, desnoods in summiere bewoordingen, in het kader van het onderzoek naar de aanvraag naar voren had behoren te brengen. Derhalve is geen sprake van feiten en omstandigheden die na het nemen van het bestreden besluit zijn opgekomen, zoals bedoeld in voormeld artikel 83 van de Vw 2000. De voorzieningenrechter heeft de verklaringen van de vreemdeling omtrent haar gedwongen besnijdenis dan ook ten onrechte bij de beoordeling van het bij hem bestreden besluit betrokken. De grief slaagt. RECHTSPRAAK 2.5. In grief 3 klaagt de staatssecretaris dat de voorzieningenrechter heeft miskend dat, gelet op het in paragraaf Cl/4.4.2 van de Vreemdelingencirculaire 2000 (hierna: de Vc 2000) neergelegde traumatabeleid, de omstandigheid dat de vreemdeling haar land van herkomst niet binnen zes maanden na de dood van haar familieleden heeft verlaten, voldoende reden is om haar toelating op de voet van dit beleid te onthouden, nu de vreemdeling geen feiten of omstandigheden heeft aangevoerd en aannemelijk gemaakt op grond waarvan niettemin tot een verband tussen die gebeurtenis en haar vertrek uit dat land moet worden geconcludeerd. 2.5.1. Voormelde paragraaf van de Vc 2000 - voorzover thans van belang - luidt: 'De betrokken asielzoeker zal de aangevoerde gebeurtenissen, die tot de veronderstelde traumatische ervaring leiden, aannemelijk moeten maken. Tevens zal aannemelijk moeten zijn dat de gestelde gebeurtenissen aanleiding zijn geweest voor het vertrek van de betrokken asielzoeker uit het land van herkomst. Voor de aannemelijkheid van dit causale verband biedt de termijn waarbinnen de betrokkene het land heeft verlaten een belangrijk aanknopingspunt. In beginsel geldt hiervoor het uitgangspunt dat de betrokken asielzoeker binnen zes maanden na deze gebeurtenissen het land van herkomst dient te hebben verlaten. Hieraan ligt de veronderstelling ten grondslag dat bij een later vertrek de betrokken asielzoeker zich blijkbaar heeft kunnen handhaven in het land van herkomst en daarom van hem of haar gevergd kan worden terug te keren naar het land van herkomst. De termijn van zes maanden vormt hiermee een omslagpunt in de bewijslastverdeling: bij een vertrek na zes maanden zal een vergunning op grond van het traumatabeleid in beginsel worden geweigerd, tenzij de betrokken asielzoeker aannemelijk maakt dat er wel degelijk een verband is tussen de gebeurtenis en het vertrek. De betrokkene zal daarvoor feiten en omstandigheden aannemelijk dienen te maken waaruit blijkt dat de betrokkene het land van herkomst niet eerder heeft kunnen verlaten.' 2.5.2. Gelet op hetgeen blijkens de stukken door de vreemdeling is aangevoerd, heeft de staatssecretaris zich terecht op het standpunt gesteld dat de dood van haar familieleden voor de vreemdeling niet de aanleiding is geweest voor haar vertrek uit het land van herkomst. Evenmin bestaat grond voor het oordeel dat zij haar land niet binnen zes maanden na deze gebeurtenis heeft kunnen verlaten. De staatssecretaris heeft zich dan ook op het standpunt kunnen stellen dat de vreemdeling geen aanspraak kon maken op een verblijfsvergunning asiel ontleend aan het traumatabeleid. Derhalve slaagt ook deze grief. 2.6. Het hoger beroep is, reeds gelet op hetgeen onder 2.4.1. en 2.5.2. is overwogen, gegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd. De overige grieven behoeven derhalve geen bespreking. Doende hetgeeii de voorzieningenrechter had behoren te doen, zal de Afdeling, gelet op het vooroverwogene en omdat de uitspraak van 25 april 2002 voor het overige niet is aangevallen, het beroep alsnog ongegrond verklaren. (...) 3. Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. verklaart het hoger beroep gegrond; II. vernietigt de uitspraak van de voorzieningenrechter te 's-Gravenhage, nevenzittingsplaats Haarlem van 25 april 2002 in zaak nr. AWB 02/28867; III. verklaart het bij de rechtbank ingestelde beroep ongegrond. (...) Noot redactie Op 28 november 2002 bracht de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken op verzoek van de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie een advies uit over de wijze waarop de Nederlandse overheid het VN-Verdrag ter uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen naleeft voor wat betreft het vreemdelingenbeleid (Het VN-Vrouwenverdrag in relatie tot de positie van vreemdelingenvrouwen in het Nederlandse vreemdelingenrecht en vreemdelingenbeleid? (evaluerende) rapportage van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken, thematisch deel van de tweede nationale rapportage emancipatiebeleid, Den Haag november 2002. Beschikbaar via de website.) In het advies wordt onder meer ingegaan op vrouwen in de asielprocedure. Met betrekking tot besnijdenis als asielgrond stelt de AC VZ dat dit onderwerp een specifiek onderdeel van de TBV zou moeten zijn. In deze landgebonden TBV's dient, naast een duide- 30 NEMESIS 2003 nr. 3
lijker beschrijving van de situatie in het betreffende land, aangegeven te worden onder welke voorwaarden vrou- Wenbesnijdenis een grond is voor asiel. Hierbij zou gekeken moeten worden naar de vlucht uit angst om zelf besneden te worden en de vlucht om te voorkomen dat kinderen besneden worden. Tevens beveelt de ACVZ aan hier nader onderzoek naar te doen voor een heldere standpuntbepaling zodat medewerkers van beslissende instanties hieraan een bruibaar kader voor beslissingen in individuele zaken hebben. Met betrekking tot het in tweede instantie doen van mededelingen omtrent traumatische gebeurtenissen in relatie tot art. 4:6 Awb is de ACVZ van mening dat ter zake van traumata, onder voorwaarden, ook na het geven van een eerste afwijzende beslissing alsnog de mogelijkheid zou dienen te worden geschapen om gegevens daarover bij een nieuwe beslissing te betrekken. De ACVZ pleit dan ook voor een aanvulling op het in hoofdstuk 14.2.2 Vc 2000 vastgelegde traumatabeleid. Daarbij zou dienen te worden vastgelegd dat indien na een afwijzende beslissing niet eerder naar voren gebrachte feiten of omstandigheden worden gepresenteerd die zouden kunnen wijzen op het bestaan van een ernstig trauma, de betreffende eerdere beslissing voor heroverweging in aanmerking komt. Het is nog niet bekend wanneer het kabinetsstandpunt zal verschijnen. Vrouwenhandel Nr. 1598 (RN-kort) Gerechtshof Amsterdam 9 april 2002 Nr. 23-000980-01, LJN-m. AE4765 Mrs. Boekwinkel, Schreuder, Van Breukelen-Van Aarnhem OM tegen X, verdachte Mensenhandel; schadevergoedingsmaatregel Aft. 250ter lid 1 onder 1 en 2 Sr. Het hof acht bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan mensenhandel door twee of meer verenigde personen ten aanzien van in totaal tien slachtoffers. Daarnaast acht het hof bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan verkrachting van een van de slachtoffers en aan overtreding van de Wet wapens en munitie. Ten aanzien van de op te leggen straf overweegt het hof onder meer dat WETGEVING verdachte de vrouwen naar Nederland heeft gehaald terwijl hij de werkelijke omstandigheden waaronder zij hier zouden verblijven voor hen heeft verzwegen. Eenmaal in Nederland werden de vrouwen onder toezicht gehouden en werd een aantal van hen voorgehouden dat zij een schuld hadden opgebouwd en opbouwden. Tevens heeft verdachte buitensporige werktijden en arbeidsomstandigheden voor de vrouwen bepaald. Bovendien werden zij verplicht een groot deel van, en soms al, hun verdiensten aan hem af te staan. Mede hierdoor werd het voor de betrokken vrouwen onmogelijk gemaakt ten aanzien van het uitoefenen van de prostitutie vrije keuzes te maken en zelfstandige beslissingen te nemen. Dit alles geschiedde in een sfeer van dreiging en geweld. Het gedrag van verdachte kan volgens het hof worden beschouwd als een stelselmatige onderdrukking, waaraan de betreffende vrouwen in Nederland ten prooi vielen, met welke onderdrukking klaarblijkelijk werd beoogd mogelijke weerstand van de vrouwen te breken en te voorkomen dat zij met de prostitutie zouden stoppen of voor zichzelf zouden gaan werken. Daarnaast heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan verkrachting van een van de vrouwen. Hierdoor heeft hij de lichamelijke en geestelijke integriteit van het slachtoffer geschonden, hetgeen nadelige psychische gevolgen van mogelijk lange duur met zich meebrengt. X wordt veroordeeld tot een gevangenisstrafvan vijfjaar. De vordering tot schadevergoeding van een van de slachtoffers (het slachtoffer dat tevens is verkracht) wordt toegewezen voor een bedrag van 2269 euro, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door vijftig dagen hechtenis. Nr. 1599 (RN-kort) Gerechtshof Leeuwarden 9 april 2002 Nr. 24-000828-01, UN AE 1230 Mrs. Poelman, Koolschijn, Pennink OM tegen X, advocaat mr. Van der Velde Mensenhandel Art. 250ter Sr, art. 250bis Sr Het hof acht bewezen dat X zich schuldig heeft gemaakt aan mensenhandel (art. 250ter Sr voor de periode januari-september 2000 en 250a Sr voor de periode oktober 2000-juni 2001) ten aanzien van vier slachtoffers. Daarnaast heeft X zich schuldig gemaakt aan valsheid in geschrifte, bijstandsfraude en was hij in het bezit van wapens en munitie. Met betrekking tot de strafmotivering overweegt het hof dat X samen met anderen de betrokken vrouwen door misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht tot de (raam-)prostitutie heeft gebracht: 'Alle meisjes waren afkomstig uit Oost-Europa, een regio waarvan in het algemeen bekend is dat zij armoedig is en gekenmerkt wordt door een (zeer) lage levensstandaard. Een aantal - zó niet alle - meisjes hadden dan ook reeds het besluit genomen in de seksindustrie te gaan werken, teneinde (veel) geld te verdienen en een beter bestaan op te bouwen. Verdachte en zijn mededader! s) hebben echter juist van deze situatie misbruik gemaakt.' Dit misbruik bestond daaruit dat verdachte(n) de betrokken vrouwen illegaal naar Nederland hadden gebracht en hen hier vervolgens onderdak verschaften, waarna zij door het gebruikmaken van hun feitelijke overwicht op de vrouwen (verstrekken van een vals paspoort, schulden, onder controle houden en bedreiging) hen hebben bewogen om te gaan en te blijven werken in de prostitutie. Een aantal van de vrouwen werd bovendien gedwongen praktisch al hun verdiensten uit de prostitutie aan de verdachte en zijn mededader(s) af te geven. X wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren. WETGEVING Aanwijzing huiselijk geweld Op 1 april 2003 treedt de Aanwijzing Huiselijk Geweld van het Openbaar Ministerie in werking (gepubliceerd in Stcrt. 27 maart 2003). In deze aanwijzing wordt het beleid van OM en politie beschreven ten aanzien van de opsporing en vervolging van huiselijk geweld. (...) Achtergrond 1. Begripsomschrijving Huiselijk geweld is geweld dat door iemand uit de huiselijke kring van het slachtoffer wordt gepleegd. Hieronder NEMESIS 2003 nr. 3 31
Page 1 and 2: MEI/JUNI 2003 3 OPKOMST EN ONDERGAN
Page 3 and 4: Nemesis en de herrijzenis van de ge
Page 5 and 6: gezin inmiddels door scheiding of o
Page 7 and 8: zijn onderworpen. De bijzondere rec
Page 9 and 10: Naarmate het vreemdelingenbeleid re
Page 11 and 12: zijn de tegendraadse gevolgen van h
Page 13 and 14: punt heeft negatieve gelijkschakeli
Page 15 and 16: ACTUALITE1TENKATERN Samenstelling M
Page 17 and 18: gezien de vakantietoeslag op grond
Page 19 and 20: deeld in schaal 12 en hoger was zel
Page 21 and 22: Nr. 0200209 Mrs. Bloem, Melssen, Mi
Page 23 and 24: vader worden ontvangen in zijn inle
Page 25 and 26: stelsel van het huwelijksgoederenre
Page 27 and 28: sen, tegen S., gedaagde in conventi
Page 29 and 30: was sentenced to seven months' impr
Page 31 and 32: verdediging gestelde vragen beantwo
Page 33 and 34: hoger beroep van 2 november 2000 de
Page 35 and 36: hoord kunnen worden, terwijl zij in
Page 37 and 38: nis te verlenen die hem uit een oog
Page 39 and 40: 6. Beslissing De Hoge Raad verwerpt
Page 41 and 42: Noten 1. Waarschijnlijk omdat het e
Page 43: zorgd. De rechtbank heeft voorts in
Page 47 and 48: ehoeve van alle huiselijk geweldzak
Page 49 and 50: lijk door het OM wordt gevraagd of
Page 51 and 52: II Some headlines of the discussion
Page 53 and 54: it should be explained that the non
Page 55 and 56: claim that they lack the power or t
Page 57 and 58: vens te verstrekken aan samenwerkin
Page 59 and 60: Economische activiteit of misdrijf?
Page 61 and 62: op werving over de grens opnieuw ve
Page 63 and 64: zaak Kraus heeft het Hof bepaald da
Page 65 and 66: Sinds de tachtiger jaren wordt het
Page 67 and 68: voor de betrokkenheid van verdachte
Page 69 and 70: 'Hé!' riep Knor, 'wat ben je aan h
Page 71 and 72: STRAFPROCESRECHT, BESTUURSPROCESREC

(2003) nummer 3 mei/juni - Nemesis

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?