Handelingen PDF - Vlaams Parlement

-97- Vlaams Parlement – Plenaire vergadering – Nr. 16 – 16 december 1997
Vanleenhove
Er moet dringend werk worden gemaakt van een
verfijning van het systeem van studiesubsidiëring.
Dat betekent niet dat het stelsel zelf slecht is. Integendeel,
het stelsel is goed en kan als voorbeeld
dienen voor heel wat initiatieven in het buitenland.
Het probleem is dat de normen niet meer aan de
actuele behoeften zijn aangepast. Studiebeurzen
moeten een instrument van het sociale beleid zijn.
Ze mogen niet worden verengd tot een middel om
armoede te bestrijden, zelfs niet als het een heel
efficiënt middel is.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat voor de armsten
de grootste inspanningen moeten worden opgebracht.
Ik geloof echter niet dat men echt arm
moet zijn om de studiekosten van zoon of dochter
als een enorm zware en in niet weinig gevallen
zelfs ondraaglijke belasting van het gezinsbudget te
ervaren. Als ons studietoelagestelsel te selectief
gaat functioneren – en dat doet het – dan brengen
we de onderwijskansen van vele talentvolle
jongeren in gevaar. Onze gemeenschap heeft haar
grote welvaart in hoge mate te danken aan onze
belangrijkste grondstof, met name de grijze hersencellen
van zo vele mensen die voortreffelijk onderwijs
hebben genoten. Een dergelijke gemeenschap
kan het zich niet veroorloven om zomaar talent
voor de toekomst verloren te laten gaan.
Nochtans, al herhaaldelijk werden cijfers gepubliceerd
waaruit blijkt dat het aantal beursstudenten,
zowel aan de universiteiten als aan de hogescholen,
in het voorbije decennium fors is gedaald. Ook het
globale budget verminderde in diezelfde periode in
niet geringe mate. De gemiddelde beursbedragen
bleven in absolute cijfers wel vrijwel constant,
maar de studiekosten stegen aanzienlijk, waardoor
men kan zeggen dat de beursbedragen eigenlijk
zijn verminderd.
Onze resolutie somt een tiental maatregelen op om
het systeem te actualiseren en te corrigeren. Het
zijn als het ware de tien geboden voor studiesubsidiëring,
die wij als aanbeveling aan de Vlaamse
regering willen verstrekken. We hebben er ook een
voetnoot aan toegevoegd : als de regering die tien
geboden naleeft, dan mag dat niet ten koste gaan
van het toegekende bedrag van de studietoelagen
zelf. Ik zal de voorgestelde maatregelen hier zeker
niet opsommen of toelichten : iedereen kan immers
de maatregelen en de vergezellende toelichting uitvoerig
lezen in de resolutie zelf, en in de lijvige verslagen
van de hoorzitting in de commissie voor
Onderwijs en de zes vergaderingen in de subcommissie.
We zijn er ons vanzelfsprekend van bewust
dat met die tien geboden voor studiesubsidiëring
niet alle problemen zijn opgelost. De subcommissie
heeft evenwel prioriteiten willen aanduiden, rekening
houdend, zoals de heer Swinnen reeds
opmerkte, met de niet geringe kostprijs van sommige
van die maatregelen.
Ik betreur het eigenlijk dat de minister van Onderwijs
er vandaag niet is. Hij was al evenmin aanwezig
toen we de uiteindelijke resolutietekst hebben
goedgekeurd, wat ik jammer vind. De minister
houdt van boutades. Ik heb de gewoonte deze te
noteren en zou eigenlijk ooit eens een boekje met
zijn boutades moeten uitgeven. Welnu, ooit deed
de minister tijdens een debat een geestige uitspraak
over resoluties. Hij zei toen : 'Een resolutie
is net als de liefde : boeiend maar onzeker.' Welnu,
namens de subcommissie hoop ik van harte en
vraag ik uitdrukkelijk aan de nu afwezige regering
dat dit met deze resolutie niet het geval zou zijn.
Als een resolutie inderdaad is zoals de liefde, dan
zou ik liever willen verwijzen naar wat Friedrich
Schiller daarover dichtte : 'Die Leidenschaft flieht,
die Liebe muss bleiben.' Wat betekent : de hartstocht
verdwijnt, maar de liefde moet blijven.
Welnu, mijnheer de voorzitter, onze commissie
rekent erop dat de minister van Onderwijs van de
Vlaamse regering werk maakt van onze resolutie.
We zullen naar aanleiding van de volgende begroting
de eerste resultaten evalueren. (Applaus)
De voorzitter : De heer Huybrechts heeft het
woord.
De heer Pieter Huybrechts (Op de tribune) : Mijnheer
de voorzitter, dames en heren, dat er voor
minvermogende leerlingen en studenten bijkomende
positieve maatregelen worden genomen, is een
goede zaak. Dit zal ieder van ons beamen. Het
voorstel van resolutie betreffende de studietoelagen,
aangenomen in de subcommissie voor Onderwijs,
is dan ook een grote stap in de goede richting.
Het was vooral een goede zaak dat ook de meerderheidspartijen
zich hebben geëngageerd om in
de subcommissie tot concrete voorstellen te
komen. Meer zelfs, de heer De Meyer verklaarde
in de subcommissie dat er nieuwe stappen moeten
worden gezet als de resolutie niet de gewenste
resultaten oplevert. We kunnen dus in hoge mate
tevreden zijn.
Dit neemt niet weg dat er ook een moment kwam
waarop ik zware twijfels had over de haalbaarheid
van dit voorstel van resolutie. Mevrouw Van Langendonck,
directeur van de afdeling Studietoelagen
heeft immers de budgettaire implicaties van deze