Handelingen PDF - Vlaams Parlement

-45- Vlaams Parlement – Plenaire vergadering – Nr. 16 – 16 december 1997
Lindekens
wichtige en representatieve samenstelling van de
verschillende adviesorganen. Hoewel de minister
in dit verband in de commissie voor Cultuur te
kennen gaf dat een politieke interpretatie van het
Cultuurpact in de huidige context niet langer aangewezen
was als selectiebasis bij de samenstelling
van de adviesorganen, gaf hij tegelijk toe dat, ik
citeer : 'de politiek op veel manieren kan binnensluipen,
zelfs al zetelt er geen enkele politicus meer
in een adviesraad.' Einde citaat.
Het nieuwe artikel 3bis, dat voorziet in de onverenigbaarheid
van enig openbaar mandaat met het
lidmaatschap van de verschillende adviesorganen,
biedt enige garantie, maar volstaat niet noodzakelijk
om eventueel nepotisme van politieke of andere
aard structureel te verhinderen. Misschien kan
op basis van een dynamisch rotatieprincipe en bijkomende
criteria inzake deskundigheid, een zo
objectief mogelijke werking van dit soort organen
bereikt worden. Ik weet dat de absolute objectiviteit
en neutraliteit niet realiseerbaar zijn, maar we
hechten er in ieder geval zeer veel belang aan dat
de minister, vóór de samenstelling definitief is, met
zijn voorstel naar de commissie voor Cultuur komt.
Ook met betrekking tot de concrete werking van
de Raad voor Cultuur moet worden gestreefd naar
een zo groot mogelijke openheid en deskundigheid.
Het is daarom van belang dat de adviesraden
en commissies te gepasten tijde hoorzittingen organiseren
en werkgroepen samenroepen, opdat het
werkveld daadwerkelijk betrokken wordt bij het
beleid. Dit mag echter niet ten koste gaan van
coherentie en centralisatie, wat immers juist de
kwaliteiten zijn van dit decreet. Deze moeilijke
evenwichtsoefening is voor ons allen een uitdaging,
evenals de vraag naar de wijze waarop men de
kloof tussen burger en politiek kan dichten zonder
zich meteen ook van de eigen politieke verantwoordelijkheid
te ontdoen.
In dit verband is het ook van belang dat de beslissingen
en adviezen die genomen worden in de Raad
voor Cultuur en haar verschillende subraden en -
commissies, gepubliceerd worden in een jaarverslag.
Naar analogie met de decretale bepalingen
over de Gezondheidsraad stellen we voor dat ook
dit verslag jaarlijks bij het parlement wordt ingediend.
Dat willen we u donderdag in een amendement
ter stemming voorleggen.
Tot slot wil ik nog een bedenking maken over de
adviesprocedure en de bevoegdheden van de verschillende
adviesraden en commissies. De idee van
een afstandelijk bestuur, zoals het in Nederland
bestaat, is in het voorliggend decreet ondergeschikt
gemaakt aan coherentie, overzicht, doorstroming
en samenhang. Dat is een voor de hand liggende en
goede keuze wanneer men aan het algemeen cultuurbeleid
een brede en gecoördineerde basis wil
geven. Maar in dit algemene concept werden ook
de beoordelingscommissies voor de kunstensector
opgenomen : commissies die moeten adviseren
over concrete erkennings-en subsidiëringsdossiers.
In die concrete context stel ik me de vraag of het
denkkader van het invoeren van autonome fondsen
niet te overwegen is.
Ik ben blij dat wat vorig jaar nog niet mogelijk was,
nu wel kan : we zitten met de verschillende democratische
fracties en met het kabinet rond de tafel
voor de concrete uitwerking van een Fonds voor de
Letteren. We denken ook aan een Fonds voor de
Beeldende Kunsten. U hebt de garantie gegeven
dat wanneer we een goed model hebben, dat ook
wordt ingepast in de structuur van de Raad voor
Cultuur. We kunnen op termijn denken aan een
algemeen principe voor dit soort commissies in de
kunstensector. Het is goed dat we eerst werken aan
het voorliggende model, en dan kijken wat er nog
haalbaar is.
In ieder geval, mijnheer de minister, staat mijn
fractie achter dit ontwerp van decreet en zullen we
het donderdag graag goedkeuren.
De voorzitter : De heer Lauwers heeft het woord.
De heer Herman Lauwers (Op de tribune) : Mijnheer
de voorzitter, mijnheer de minister, collega's,
het heeft lang geduurd en het was moeizaam, maar
het decreet op de bovenbouw is er eindelijk.
Het resultaat is volgens mij ook goed. Het decreet
werd op een ernstige en degelijke manier geamendeerd
in de commissie. Voor onze fractie zijn er een
zestal redenen om dit ontwerp van decreet goed te
keuren. Eerst en vooral omdat het de zeventien
raden en commissies, ondergebracht in acht verschillende
regelgevingen, terugbrengt tot één structuur.
Voor een buitenstaander kan het ietwat complex
overkomen maar het is een homogene structuur
met een zekere logica.
Een tweede goede reden is de betrokkenheid van
de Jeugd- en de Sportraad bij de Raad van Cultuur,
zonder dat die hun eigenheid of onafhankelijkheid
verliezen. Ik ben het overigens eens met mevrouw
Van Hecke dat de samenstelling van de Jeugdraad
zo snel mogelijk moet worden geregeld.