Handelingen PDF - Vlaams Parlement

Vlaams Parlement – Plenaire vergadering – Nr. 16 – 16 december 1997 -68-
Vandendriessche
ziekenfondsen een subsidie-enveloppe ontvangen ?
Indien dit het geval is, gebeurt dit dan op basis van
dezelfde parameters of op basis van de huidige
minder gunstige subsidiesituatie ?
Ik wil tot slot nog het belang onderstrepen van de
koepelorganisaties in het welzijnsveld. Ze verrichten
nuttig werk, ook als gesprekspartner van de
overheid. Het ware dan ook goed deze organisaties
de nodige erkenning te geven en ze te subsidiëren.
Dit ontwerp opent de weg naar een eigentijds concept
voor het algemeen welzijnswerk. Het biedt
perspectieven. We kijken uit naar de kennisneming
van de uitvoeringsbesluiten. We keuren dit ontwerp
in elk geval goed. (Applaus bij de CVP)
De voorzitter : De heer Strackx heeft het woord.
De heer Felix Strackx (Op de tribune) : Mijnheer
de voorzitter, mijnheer de minister, geachte collega's,
het ontwerp van decreet dat nu voorligt, werd
in de commissie op dezelfde wijze afgehaspeld als
waarop het waarschijnlijk is opgesteld, namelijk
overhaast en onzorgvuldig. We hadden slechts een
kwartier de tijd om te beslissen over veertig amendementen.
Als men dit omrekent, houdt dit nog
geen halve minuut per amendement in.
De normale reflectieperiode werd ingekort om het
vandaag nog met de karwats door het parlement te
jagen. Wie daarover een opmerking maakte, werd
verweten het personeel onder een te grote tijdsdruk
te zetten. Dit is allesbehalve een voorbeeld
van degelijk decreetgevend werk. Toch wil ik de
opstellers van het verslag feliciteren met het
gepresteerde werk. Dit is een van de beste verslagen
die ik heb gelezen.
Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister,
geachte collega's, ik heb een aantal fundamentele
opmerkingen bij dit ontwerp van decreet. Mijn eerste
opmerking betreft de centra voor welzijnswerk
die zijn verbonden aan de ziekenfondsen. De
minister zegt me dat ze nuttig werk verrichten. Dat
men met 375 miljoen frank geen nuttig werk zou
verrichten, zou er nog maar moeten aan ontbreken.
Wat wel een probleem vormt, is het feit dat de ziekenhuizen
proberen zoveel mogelijk leden te werven
en aan zich te binden. Ze wenden hun centra
voor algemeen welzijnswerk aan als lokaas in hun
onderlinge concurrentiestrijd.
Het is ongezond en onfatsoenlijk dat de belastingbetaler
bijdraagt in die strijd tussen de ziekenfond-
sen. De minister mag nog zoveel beweren als hij
wil dat deze centra openstaan voor iedereen, zelfs
voor leden van andere ziekenfondsen. Hij mag dit
zelfs decretaal vastleggen. Ik geloof daar echter
niets van. Men moet me noch de ziekenfondsen,
noch de Vlamingen leren kennen. De situatie zoals
de minister ze voorstelt, beantwoordt niet aan de
dagelijkse realiteit.
De voorzitter : Minister Martens heeft het woord.
Minister Luc Martens : Het lijkt een modetrend te
worden om op de ziekenfondsen te schimpen en te
doen alsof het allemaal profiteurs zijn. Als ze iets
organiseren, doen ze dat volgens de critici om klanten
te binden. Mijn opvatting is anders. Men kan de
opdrachten van de ziekenfondsen scherper definiëren.
Ik ben er echter van overtuigd dat ze als middenveld
nuttige diensten organiseren en dat de verhouding
kostprijs/kwaliteit goed is. Ze zijn goed
uitgebouwd in Vlaanderen, er is een lage drempel,
ze genieten een groot vertrouwen en via de ingebouwde
centra voor maatschappelijk welzijn, organiseren
ze tegen een kostprijs die een derde
bedraagt van die van de autonome centra, een zeer
goede, gepersonaliseerde dienst die veel opener is
dan u voorstelt.
Klachten over het feit dat men er niet welkom zou
zijn, dat men er onder druk zou worden gezet, dat
men er buiten zou worden gezet, enzovoort, zijn
misschien niet onbestaande. Ik ben er echter van
overtuigd dat dergelijke klachten weinig voorkomen.
Ik deel dus geenszins uw mening over de
dienstverlening van de ziekenfondsen.
De voorzitter : De heer Strackx heeft het woord.
De heer Felix Strackx : Ik heb niet de bedoeling
om hier het proces van de ziekenfondsen te maken.
Ik zal het dus niet hebben over de heer Guy Peeters,
die tijdens de verkiezingscampagne van 1995
bewust verkeerde informatie over de kostprijs van
bepaalde verstrekkingen liet afdrukken in de
Vlaamse kranten om aldus de verkiezingsuitslag te
beïnvloeden. Een geste die thans wordt beloond
met de kwijtschelding van een schuld van maar
liefst 87 miljard frank.
Ik wil het wel hebben over kleinere feitjes. Over
een Christelijk Ziekenfonds dat ten onrechte
terugvorderingen doet bij bepaalde patiënten, en
zelfs de elementaire beleefdheid niet kan opbrengen
om brieven die hen hierop wijzen te beantwoorden.
Ik heb het over mensen die uit ideologische
overwegingen uit datzelfde ziekenfonds willen
stappen, en wier bejaarde ouders daardoor in hun