Betekent winstrecht ook recht op winst? - Stibbe

B. Bier
van de vennootschap zodanig werd beperkt dat de strategie niet meer kon
worden uitgevoerd 85
Deze uitspraak is in de literatuur 86 veel uitgebreider besproken dan ik
hier doe. Hoewel ik wat voorzichtig ben om een beschikking of uitspraak,
waarbij de typische omstandigheden van het geval tot een bepaald resultaat
hebben geleid, een te algemeen karakter te geven, valt mij hier wel op dat m.i.
de Ondernemingskamer oordeelt dat een dergelijke gang van zaken,
waarbij onttrekking van eigen vermogen in de verdere context van de
zaak tot gevolg heeft dat de uitgezette strategie niet meer kan worden
uitgevoerd, in dit geval ertoe leidt dat er sprake is van onverantwoord
ondernemerschap. Ik zie hier de door mij eerder genoemde derde dimensie
naar boven komen voor de beoordeling of een uitkering uit de vrij uitkeer
bare reserves wel mogelijk is.
6.5 Conclusie
De vraag of een winstrecht ook een recht op winst betekent is niet makkelijk
te beantwoorden en zal geheel van de situatie afhangen. Wat is het doel
waarvoor de vennootschap is opgericht, is het een vluchtige of een vaste
vennootschap, hoe luiden de statuten, wie zijn de betrokkenen en wat is de
strategie van de vennootschap, zijn slechts enkele vragen die het antwoord
kunnen beïnvloeden. Het komt er op neer dat binnen de grenzen die de
wet stelt, uitkeringen gedaan kunnen worden, zolang dat niet tot gevolg
heeft dat derden of de vennootschap (in haar belang of in strategische zin)
daardoor schade lijden.
Ik heb geen idee hoeveel uitkeringen er per jaar gedaan worden,
maar het zullen er vele duizenden zijn. Dan gaat het eigenlijk toch meestal
wel goed. Blijkbaar zijn er toch veel verstandige bestuurders en aandeel
houders in Nederlandse vennootschappen.
Niettemin ben ik van mening dat een besluit om winst te reserveren
een duidelijke reden moet hebben, namelijk dat de vennootschap daarmee
in potentie winstgevende activiteiten kan ontplooien, binnen de strategie
85 Op basis van het vastgestelde wanbeleid vernietigt de Ondememingkamer de
besluiten van de algemene vergadering om decharge te verlenen aan het bestuur
voor het gevoerde beleid over een bepaalde periode en aan de raad van commis
sarissen voor het toezicht op dat beleid. Voor de goede orde merk ik op dat voor
aantal van de verzochte punten de Ondernemingskamer niet tot wanbeleid
concludeerde en ook een aantal verzochte maatregelen niet heeft toegekend.
86 Zie bijvoorbeeld H.L. Kaemingk, ‘Wanbeleid bij PCM: observaties bij de beschikking
van de Ondememingskamer’, TOP 2010, p. 263; en M.V.C.H. Rijnja, ‘Wanbeleid bij
PCM en gevolgen voor de private equity-praktijk’, V&O 2010, p. 132.
204