JST 1 M TT WM

324 J- FRANTZEN,Om onzen Leezer eenigzins nader ce doen zien,hoe deHeer FRANTZEN , die in her. laatst voorgaande jaar, tot gevoeligefmert van de Groninger Gemeente en van allen,die hem kenden, is overleeden, over de nog aanftaandebekeering van Abrahams laate nakroost heeft gedagt en gefchreeven,en hoe dit ook tevens gefchiedt met prijsbaareomzigtigheid ten aanzien der bepaalinge van tijd enomftandigheden, zullen wij alleenlijk, uit het DertiendeVertoog, dit volgende mededeelen :„ Verlost uit de boeien van onkunde, ongeloof, enzonde zal het, onder aflegging van deszelfs diepgeworteldevooroordeelen, de waarheid en de verdienften van denChristen Godsdienst onderzoeken — door de geloofs-omhelzingvan Jefus de vrijfpraak bij God en den vrede van 'tgemoed erlangen — zoo verre het nu is van alle de zegeningender genade, zoo nabij zal het zich dan bij het genotvan den ruimften overvloed van heil bevinden, wanneeraan het zelve een volkomen deel zal worden toegevoegdvan de vergeeving der zonden , de vertroosting van denGeest, eene goede hoope in de genade, de volle verzekerdheidvan hunne verzoende betrekking op God, eneene welgegronde verwachting op de volmaaking van hunheil, verworven door dien Jefus, wiens bloed nu nog bijhun veracht, dan eene milde bron van genade en zegeningenvan den God der liefde weezen zal — ja! Abraham,Ifa'ac en Jacob zullen een zeer groot getal van hun laatftenageflagt zien binnen komen in de plaats van 't eeuwiglicht, dat met onveranderlijken luister praalt, en met hetzelve aanzitten aan de maaltijd van de bruiloft desLams."Vervolgens de zekerheid deezer gebeurtenis uit Godsmagt en onfeilbaare beloften aangeweezen zijnde, wordtdezelve als eene verborgenheid en een Goddelijk werk vertoond.,, Wanneer wij overweegen" (leest men ten dien einde),, wat 'er bij dat volk zal moeten omgaan, eer dit gewrochtzal worden daar gefteld , dan blijft de zaak noggrootendeels een voorwerp van ons geloof, meer dan ranonze bevatting — hoe? een volk geheel onkundig niet alleenvan, maar ook zoo bitter vijandig tegen de leere vanChristus,als vastgekleeftaanhet ijdel vertrouwen op eigenegerechtigheid en de voorrechten van hunne afkomst enGodsdienst — ftijf geworden op den droefem van ongeloof,