JST 1 M TT WM

4S4 P. GuRTENIUS,„ Nu is wél 't Hoóftl-oogmerk in de Gelijkenis der maag.den, eenen iegelijk, die ondet de Kerk ftaat, op te wekkentot waakzaamheid, en om zich tijdig genoeg te bereidentot de Toekomst des Hoeren. Maar kan men ongedrongenin elke bijzonderheid , zoo van het getal dermaagden, als van de lampen, de olie, en vaten, volgensde regels van eene gezonde uitlegkunde iets vinden en aanwijzen,'t welk zich, fchoon in het verfchiet, nograns,zonder dwang, aan de gemeene zaak, en aan elkander laatonderfcbikken; 't is 'er zoo verre van daan, dat de Gelijkenishier door verbasterd, dat zij integendeel door het zelvezoo veel te meer opgehelderd en bekrachtigd wordt (gj."Hierop tot de bijzonderheden komende, 'merkt de HeerCURTENIUS aan, ,. dat de Bruidegom hier zekerlijk isde Heere Chrisrus zelf, die zich aan zijne Kerk op aardeverbonden heeft, door zijne toezeggingen, als door eeneplegtige trouw-belofte, om bij haar, in eene nauwe vereenigingeen gemeenfchap Van liefde, te komen woonen.„ De Bruid zonder welke Christus geen Bruidegom hadkunnen zijn, is geene andere dan de Kerk, welke zich aanChristus, als het Hoofd moet onderwerpen, zijne liefdemet wederliefde beantwoorden , en die wel reeds kondeworden aangemerkt als zijne P'rouw , met opzicht tot dezulken, die nu al in zijn verbond waren overgegaan, maarevenwel ook nog als zijne Bruid, zoo ten aandien van degeenen, die nog gekeerd moeften worden, als, om dat devoltooi jing van het geestelijk Huwelijk eerst ten vollen ftaatte gefchieden, wanneer zij ten laatfteh in de Bruiloftszaaldes Hemels zal worden t'huis gebragr, om zich daar, zondertusfchenkomst van iets anders, in Gods onmidrh lijkegemeenfchap eeuwig te verlustigen. De reden waarom diebeide benaamingen met opzigt tot de Kerk onderling verwisfeldwordpn Openb. XXI: 9. komt herwaarts ik'zal ui'oonea de Bruid, het wijf des Lams. (h),, De MAAGDEN, die verder genoemd worden zijngewoone zinbeelden van genoodfchappen onder de menfchen, welke , tot befchef ming van haare rechten, denvoor-„ (jf) Vergelijkt hier mede de Voirreden van onzen , nu ook zaligenH. V. ALPHEI, IJ. Z. op Matth. XXV: 3—12. daar hijtevens dit ftuk met meer aneere Parabelen heeft opgeklaard.",,0&) Ps. XLV: 10—16. Hoogl. IV: 8- I 2. V; 1. Jef XLIX18. Jer. II; &2. Openb. XIX: % XXI. 2."