m - Koninklijke Bibliotheek

34 Het etrji'e Gtfprek van de kennisfe Godsder gebe-urt zijn, en ieder Euangelift, die een gevalverhaalJt, flegts eenige Wijnige omftandigheden metvoorbijgaan van andere vermeldt. Dat geen der 4Euangeliften een nette tijdorder in achtneemt,. maaralleen een order der zaaken. Uit dit gezegde kuntgij twee dingen leeren 1. dat gij niet ligt gevallen, die2 of meer Euangeliften, verhaalen en eenige gelijkheidmet malkander hebben, vooreen en dezelve gebeurtenis houd, ten zij't verband vanzaaken/t voorgaandeen volgende, U daar toe noodzaaken. 2. Dat, wanneertwee of meer Euangeliften een geval vcrfchillendVerhaalen, gij daarom denken zoud, 'er is eenetegenflrijdigheid;neen, dat de een op deze, een ander Eu-ange-ting volgen; dan, dit » 20 zeker niet, 't tegendeel blijkt uitMatth. 2: 18. Matth. 21: 5. Mare. 14: 2;. Luc. I: 17. Luc.5: 5- ca veele andere. Andere plaatzen, die ermede overeenftemmen, leveren voor 't heersende gevoelen geen bewijsop, alzoo 't zeker is, dat wij dc Griekfche overzetting•ftiet meer zuiver hebben, maar zommige plastzcn na der-Apofteien tijden daar in verandert zijn, en naar derzelveraanhaalingcn dezelve heeft willen verbeteren, gelijk men-duidKik ziet uit. Éfni 2: 10. a. daar Paulus,vcrfcheideplaatfen des O. T. aanhaalt, welke alle in den 14.Pf. bij de 7ogen zijn ingelaft. TVaarfchijniiik is 't, datde Schrijvers des N. T. in 't aanhaaien dej O. T. den Hebrcemvfchentext in 1 oog hebben, egter zo, dat zij meerop den zin, dan op de woorden zien, gelijk men uit rergc--Ülking van de hier boven «ophaalde plaatfen merken kan.