Antwerpen - lokaal sociaal beleidsplan 2008-2014 - Vlaanderen.be

3.1.3 VergrijzingToename van het aantal ouderen betekent ook een toename in de vraag naar zorg. 4 Uitonderzoek blijkt dat de gezondheidsuitgaven stijgen met de leeftijd (Dhooge 1996:pp.328; Van der Wijst en Zwiers 1999: pp 1-2), met relatief lage uitgaven voor personenin de beroepsactieve leeftijdscategorieën en zeer hoge waarden voor 85-plussers. 5 Uitgegevens van de Nationale Gezondheidsenquête blijkt ook dat het aandeel personen metfunctiebeperkingen toeneemt met de leeftijd.Uit figuur 8 blijkt dat het aantal 60-plussers afneemt tot in 2006 en daarna lichttoeneemt. De grijze druk of de verhouding tussen de 60-plussers en de beroepsactievebevolking tussen 18 en 59 jaar (figuur 9) daalt systematisch in de periode tussen 2000en 2007. Dit heeft zoals hierboven aangestipt vooral te maken met een groeiendejongere bevolking. Wel zien we de laatste jaren een minder scherpe daling van de drukdan in de periode tussen 2000 en 2003.Deze evolutie verhult echter twee verschillende evoluties: we stellen vast dat de 60 tot80-jarigen de laatste jaren in aantal afnemen, maar het aantal 80-plussers (zie figuur10) stijgt. Het is voornamelijk deze laatste groep die een grote zorgbehoefte heeft.Daarnaast bemerken we ook een stijging in de levensverwachting. Antwerpse mannenworden gemiddeld 76 jaar oud, vrouwen hebben een gemiddelde levensverwachting van81 jaar.Naast de omvang van de groep senioren willen we nog ingaan op twee specifiekekenmerken die belangrijk zijn voor het ouderenbeleid.1. Een eerste vaststelling is dat net als bij de totale bevolking het aantal allochtonesenioren toeneemt. Tussen 2004 en 2007 neemt het aantal allochtone senioren toemet meer dan 2 000 personen. In 2007 is ongeveer 12 % van de senioren vanallochtone afkomst (bij de totale bevolking is dit 26,5 %). De toenemende diversiteitbij deze groep zal vermoedelijk ook specifieke maatregelen in de zorgsector vereisen.2. Een tweede demografisch kenmerk dat van belang is, is de gezinspositie en vooral hetaantal alleenstaande senioren. Eenzaamheid en een gebrek aan potentiële informelehulp zijn kenmerken die de kwetsbaarheid van deze groep doen toenemen. Ongeveer39 % van de 60-plussers is alleenstaand: dit percentage blijft in de periode 2000-2007 constant. Wel stellen we vast dat binnen de groep senioren het aandeelalleenstaanden toeneemt met de leeftijd. Vanaf 80 jaar is meer dan de helft van desenioren alleenstaand.4 Zie ook: Rotthier, P., Ruys, J. (2007), Ouderen en zorg: vraag en aanbod in de sector van de ouderenzorg,Antwerpen: Stad Antwerpen, Databank Sociale Planning en OCMW Antwerpen, Studie- en adviesbureau.5 Zie ook: Dooghe, G. (1996), Factoren die de vraag naar voorzieningen bepalen bij ouderen. In: Breda, J.,Deleeck, H., Welzijnszorgplanning, een kwantitatieve benadering, Brussel: CBGS. enVan der Wijst, T. en Zwiers, R. (1999), Zorgen over de zorg van morgen, betaalbaarheid gezondheidszorgonderzocht, in: Demos, Bulletin over bevolking en samenleving, 15,http://www.nidi.knaw.nl/web/html/public/demos/dm99101.html23