Zicht op kwetsbaarheid

Binnenlandse mensenhandel en mogelijk kwetsbare kinderen
Kinderen met de eetstoornis anorexia nervosa
39
teruggegaan naar de pro-ana websites en vond meerdere andere advertenties van zogeheten ‘pro-ana
coaches’. 179
Op het eerste gezicht kent de methode uit bovenstaande casus een gelijkenis met de loverboymethodiek
die wordt gehanteerd bij kwetsbare meisjes die verlangen
naar liefde en/of sociale acceptatie. 180 Maar bij meisjes met een eetstoornis
is het niet een mensenhandelaar die middels het aangaan
van een relatie haar probeert te werven (loverboymethodiek), maar
is het ‘de coach’ die het meisje aanbiedt haar te willen helpen haar
doel te bereiken. 181 Het kan voorkomen dat deze ‘coaches’ het meisje
ertoe aanzetten (half-)naakte foto’s te sturen zodat hij haar kan
‘opmeten’ en kan bepalen wat ervoor nodig is voor het doel van
‘perfectie’. De volgende stap lijkt te zijn dat het meisje haar loyaliteit
moet bewijzen. De coach zet het meisje onder druk door te stellen
dat hij haar een plezier doet en dat wanneer zij niet meewerkt
hij haar laat vallen. Dit proces van aantrekken en wegduwen in
combinatie met de kwetsbare positie waarin deze groep meisjes
kunnen zitten, vergroot de kans dat het meisje zeer ver gaat in het
bewijzen van haar loyaliteit. 182 Dit kan erin resulteren dat ze voldoet
aan wat de ‘coach’ van haar verwacht, zoals het opsturen van naaktfoto’s
en seksueel getinte filmpjes of dat zij naar zijn huis gaat om
‘The ‘loverboys’ are men who consciously
make women (or men) emotionally dependent
by starting a love affair with their victims and
subsequently exercise force to involve them in
prostitution and sometimes other criminal activities
like fraud with phone subscriptions,
ATM cards and credit cards, or drug trafficking.
The internet is used to recruit victims. Victims
are identified through the internet and/or
asked to send compromising pictures of themselves.
Compromising images are used to
blackmail them. […] There are often profound
psychological reasons why children engage in
risky activities, such as neglect and abuse’ [Europese
Commissie, 2015].
aan haar ‘vermagering’ te werken. Een afhankelijkheidspositie ten opzichte van een dergelijke coach
maakt deze meisjes kwetsbaar voor seksueel geweld en ook voor seksuele uitbuiting.
De informatie hierover beperkt zich niettemin tot één rechtszaak en twee nieuwsartikelen uit het buitenland.
De vraag is dan ook of en op welke schaal het voorkomt
‘Optenet, an international IT security company,
reported that between 2006 and 2008 the ‘pro-ana coach’. Uit de informatie hierboven komt een aantal risi-
dat meisjes met anorexia in Nederland slachtoffer worden van een
number of pro-ana websites globally increased cofactoren voor mensenhandel naar voren. In het algemeen blijkt
470% to more than 1,500 and social networking
and blogging has seen a surge in online en 20 jaar oud is, zichzelf niet vaak ziet als patiënt en veelal kampt
dat de groep meisjes die lijdt aan anorexia met name tussen de 14
pro-anorexia content’ [Hobbs, The Guardian, 6 met een laag zelfbeeld. Ook praten de meisjes niet vaak met hun
april 2011].
ouders en of vrienden over hun wens om extreem af te vallen, omdat
bij hen het gevoel bestaat dat er een taboe op rust. Deze meisjes
zoeken daarom naar informatie en gelijkgestemden buiten de veilige omgeving. Het zijn met name de
kwetsbare factoren die betrekking hebben op isolatie, psychische problematiek en het zoeken naar ac-
179 Ook door medewerkers van de Nationaal Rapporteur zijn websites en fora bezocht waar meisjes met anorexia elkaar
opzoeken (verschillende websites geraadpleegd op 18 februari 2016). Hieruit lijkt het beeld te ontstaan dat er ook
minderjarige Nederlandse meisjes op zoek zijn naar een coach of buddy die hen kan helpen bij het afvallen. Bij veel
van deze berichten wordt ook het mobiele telefoonnummer, Kik-account en/of emailadres gegeven. Ook zijn er
enkele gebruikers actief die hun diensten aanbieden en de meisjes willen ‘helpen’ bij hun streven. Het is de vraag
in hoeverre zich op deze fora ook volwassenen begeven die zich voordoen als een minderjarige lotgenoot om bijvoorbeeld
foto’s en filmpjes te bemachtigen.
180 Zie ook Nationaal Rapporteur, 2009; Nationaal Rapporteur, 2013; Verwijs et al. 2011; Brayley et al. 2011.
181 De casus zoals beschreven door Hobbs (6 april 2011) wijkt evenwel af van de andere twee cases. In het artikel dat
verscheen in The Guardian gaat het met name over pornografische bureaus die specifiek meisjes die lijden aan anorexia
benaderden. Ook daar lijkt evenwel gebruik te zijn gemaakt van misleiding door de pornografische bureaus.
182 Srikantiah, 2007.