Zicht op kwetsbaarheid

66
Zicht op kwetsbaarheid
Het hoofd van Europol 191 geeft aan dat het van belang is om niet elke terugkeerder direct als terrorist
te bestempelen. 192 Binetti lijkt eenzelfde mening toegedaan te zijn, en gaat ook een stap verder. Zij
opteert ervoor dat bij elk meisje dat terugkeert standaard onderzoek moet worden gedaan naar eventueel
slachtofferschap van uitbuiting. 193 Hoewel waakzaamheid geboden is, moet niettemin te allen tijde
prioriteit worden gegeven aan het bepalen van de dreiging van terugkeerders voor de samenleving. Dit
belang wordt ook onderstreept in het onderzoek van CT Infobox 194 , waarin is opgenomen dat ‘onder de
toekomstige terugkeerders zich wel eens veel meer geharde strijders kunnen bevinden die zich in Nederland,
al dan niet in opdracht van groepen in Syrië, inlaten met activiteiten die een dreiging voor de
nationale veiligheid kunnen opleveren’. 195
Wanneer blijkt dat ronselaars minderjarigen rekruteren met het oogmerk hen in een uitbuitingssituatie
te brengen, zijn er wellicht ook opties om de ronselaars onder het mensenhandelartikel aan te
pakken en te vervolgen. 196 Een cruciaal element hierin blijft evenwel dat het oogmerk van uitbuiting
moet kunnen worden bewezen. 197 Als het mogelijk blijkt ronselaars ook te kunnen vervolgen als mensenhandelaar
dan is het vervolgens de vraag in hoeverre de leerstukken binnen mensenhandel opgaan.
Denk hierbij onder meer aan het non-punishment beginsel en het principe van non-consent. Eerstgenoemde
ziet op de bevoegdheid van het openbaar ministerie om te besluiten slachtoffers van mensenhandel niet
te vervolgen, en voor de rechter om geen straf op te leggen voor delicten die zijn gepleegd in de uitbuitingssituatie.
De ratio hierachter is dat de jongere in plaats van gestraft, beschermd moet worden aangezien
de daad onder dwang werd uitgevoerd. 198 Het non-consent-principe houdt in dat eventuele toestemming
van het slachtoffer van mensenhandel irrelevant is, wanneer kan worden aangetoond dat er
voldaan is aan de bestanddelen van mensenhandel. 199
Een ander punt is dat ook gekeken kan worden of en hoe de specialistische hulp die is ontwikkeld
voor slachtoffers van mensenhandel 200 ook (mogelijk in andere vorm) effectief ingezet kan worden voor
jongeren die willen uitreizen naar Syrië en/of Irak of hier vandaan zijn teruggekeerd. De behandeling
waarin jongeren worden ondersteund in het deradicaliseren en wegnemen van de structurele factoren
die hen kwetsbaar maken om te radicaliseren, vertonen namelijk overeenkomsten met de behandeling
191 Niettemin moet bij elke terugkeerder uitvoerig gekeken worden of en in hoeverre hij of zij een dreiging vormt voor
de maatschappij, aldus het hoofd van Europol. Zie Mcdonald-Gibson, 5 maart 2015, ‘Europol Head: Treat Jihadi
Runaways like Trafficking Victims’, Independent, beschikbaar op http://www.independent.co.uk/news/world/europe/
europol-head-treat-jihadi-runaways-like-trafficking-victims-10089394.html, geraadpleegd op 19 januari 2016.
192 Ibid.
193 Binetti, 2015: p. 6.
194 CT Infobox is een samenwerkingsverband van AIVD, FIOD, FIU, IND, Inspectie SZW, KMar, MIVD, Nationale Politie,
NCTV en OM.
195 CT Infobox, 2016: p. 1.
196 Art. 273f Sr.
197 Ook Binetti beschrijft dit als een lastig element (Binetti, 2015).
198 Binetti zegt hierover: ‘If a girl is lured under false pretenses and is exploited by ISIS, States should consider whether it is sound policy
to label her a “terrorist,” when she would be considered a victim of human trafficking under the international definition’ (Ibid: p. 6).
199 ‘The Trafficking in Persons Protocol states that the consent of the victim of trafficking in persons to the intended exploitation is irrelevant
when any of the “means” set forth in it are used’ (UNODC, 2014: p. 6). Zie ook artikel 3 van het protocol inzake de voorkoming,
bestrijding en bestraffing van mensenhandel, in het bijzonder vrouwenhandel en kinderhandel, tot aanvulling
van het Verdrag van de Verenigde Naties tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad (New York, 15
november 2000), Trb. 2001, 69 en 2004, 35.
200 Zie ook Nationaal Rapporteur, 2013: paragraaf 2.10.