Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Die stryd om grond duur voort<br />
“National sovereignty is defined in terms of land.”<br />
Hierdie kort sin uit die aanvangsparagraaf van die Groenskrif op<br />
Grondhervorming som – heel veelseggend – die onderliggende<br />
filosofie van die regering se grondhervormingsagenda op. Nasionale<br />
soewereiniteit word deur grondbesit bepaal – so glo die ANC – maar<br />
nie net die ANC nie. Ironies genoeg, is <strong>hierdie</strong> begrip ook ‟n<br />
onderliggende uitgangspunt van volkstaat-ideale. Wyle Prof.<br />
Carel Boshoff het tereg op sy tyd gesê “die grondvraag is die grondvraag”. Op ‟n verrassende<br />
manier stem Afrikaniste en Afrikanernasionaliste dus saam oor die belang van grondbesit vir die<br />
toekomstige gang van die politiek. Vir beide is grond nie net ‟n kommoditeit of ‟n produksiefaktor<br />
nie, maar ‟n bepalende faktor vir die toekomstige magsverhoudinge in Suid-Afrika. Afrikaners het<br />
175 jaar gelede op soek na vryheid – en grond – die binneland ingetrek. Die stryd om grond en<br />
gepaardgaande botsings op die Kaapse oosgrens en die inkonsekwente hantering van die<br />
grondvraagstuk deur die Britse koloniale bewind was immers ‟n vername rede vir die Groot<br />
Trek.Grond was ook die onderwerp van die traktaat tussen Piet Retief en die Zoeloekoning<br />
Dingaan wat onderteken is kort voordat Retief en sy geselskap uitgemoor is. Sedertdien was die<br />
struwelinge – maar ook die skikkings – tussen Afrikaners en plaaslike inboorlingstamme telkens<br />
deur grondgeskille geïnspireer. Die stryd om grond in Suid-Afrika het egter tot dusvêr onbeslis<br />
gebly. <strong>In</strong> 1913 en weer in 1936 het Gen. JBM Hertzog gepoog om swart grondbesit en<br />
grondbestuur in Suid-Afrika te kodifiseer. Onder leiding van Dr. HF Verwoerd is sedert 1948 –<br />
1966 gepoog om die sogenaamde trust-gebiede of reservate soos dit voorheen bekend gestaan<br />
het, met staatkundige gesag van selfregering en uiteindelik onafhanklikheid te beklee. Maar die<br />
idee van afsonderlike vryheid vir swart volkere het nie op die lange duur aanklank gevind by die<br />
agitators vir een-mens-een-stem regering in Suid-Afrika nie. Deeglik bewus van die getalleoorwig<br />
van swart Suid-Afrikaners, het ANC- en PAC-leiers deurgaans aangedring op Suid-Afrika<br />
as een onverdeelde land en die samevoeging van die verskillende volkere van die land tot een<br />
sogenaamd verenigde nasie.Vandag is Suid-Afrika inderdaad „n onverdeelde land. Die<br />
bewindhebbers kies gerieflikheidshalwe om daarop te hamer dat slegs 13% van die land se<br />
grond in swart besit is. Hierdie syfer dateer terug na die 1936-syfers van Gen. Hertzog en neem<br />
nie in ag dat miljoene hektaar grond in staatsbesit is, of in besit is van swart bemagtigde<br />
maatskappye, of sedert 1998 aan swart grondeisers-gemeenskappe oorgedra is nie.Die proses<br />
van grondherverdeling wat in 1998 begin is, sal onthou word as een van die mees kosteondoeltreffende<br />
oefeninge wat ‟n regering nog aangepak het. Trouens, as al die geld wat die<br />
afgelope 13 jaar deur die staat spandeer is aan sy begroting vir grondhervorming, bymekaargetel<br />
word, kon al die geëiste grond reeds teen markprys aangekoop en oorgedra gewees het. Maar<br />
die geld het in ‟n bodemlose put van burokrasie, korrupsie en blote oneffektiwiteit beland.<br />
Telkens soek die huidige bewind die medisyne vir sy eie ondoeltreffendheid op die verkeerde<br />
plek. Dit is asof „n selfgeskepte mislukking gebruik word om die weg te berei vir ‟n meer<br />
sosialistiese agenda. ‟n Groenskrif vir grondhervorming is onlangs gepubliseer en die publiek het<br />
tyd gehad tot die einde Desember 2011 om kommentaar daarop te lewer. <strong>In</strong> die<br />
aanvangsparagraaf van die groenskrif word veelseggend verklaar: “Even without it being<br />
enshrined in the country‟s supreme law, the Constitution, land is a national asset.”<br />
• Die groenskrif voorsien dus dat grond (net soos minerale en water) ‟n “nasionale bate is”;<br />
• Daar word voorsien dat private eiendomsreg voortaan bloot “vrypag” gaan wees;<br />
• Staatsgrond sal nie meer in private besit oorgedra word nie, maar slegs by wyse van “huurpag”<br />
aan individue en gemeenskappe beskikbaar gestel word;<br />
• Streng beperkings sal geplaas word op die regte van buitelanders op Suid-Afrikaanse grond; en<br />
• ‟n Onheilspellende nuwe burokratiese struktuur, die “Grondbestuurs-kommissie”, word in die<br />
vooruitsig gestel.<br />
Die kommissie sal uitgebreide magte hê om titelaktes te verifieer en selfs nietig te verklaar; om<br />
enige grondeienaar te dagvaar om verantwoording te doen oor die gebruik van sy grond en om<br />
grond wat na sy oordeel op ‟n korrupte of bedrieglike wyse verkry is, namens die staat te<br />
konfiskeer.2012 sal dus die jaar wees waarin Suid-Afrika <strong>hierdie</strong> ingrypende inbreuke in die land<br />
se beproefde stelsel van eiendomsreg moet oorweeg en afweer. Grondeienaars sal hulle moet<br />
voorberei op aktiewe openbare deelname oor die groenskrif – en die witskrif wat nou in die<br />
vooruitsig gestel word – en die burgerlike samelewing sal homself moet voorberei op die moeder<br />
van alle regstryde om eiendomsreg in stand te hou. Die eerste toets vir <strong>hierdie</strong> regstryd sal die<br />
appèlhof en die grondwethof se hantering van die minerale onteiningsaak van die landbougroep<br />
AgriSA wees. <strong>In</strong>dien die regering slaag met sy argument dat hy nie die houers van minerale regte<br />
hoef te vergoed vir die onteiening van alle minerale regte nie sal die tafel gedek wees vir ‟n<br />
soortgelyke hantering van eiendomsreg op grond. Hoe dit ookal sy – die vraag na grond en meer<br />
bepaald die politieke en privaatbeheer oor grond sal nie net in 2012 nie maar ook in die jare wat<br />
kom, die grondvraagstuk van die Afrikaner en Suid-Afrika se toekoms wees. (Willie Spies )<br />
10<br />
Transhex: SANITY OR<br />
INSANITY<br />
It is said that the definition of insanity is to do<br />
the same thing over and over again expecting<br />
different results. This principle also applies to<br />
our business. If we want to be the best at what<br />
we do then what we did in the past will not<br />
necessary produce the results that we want in<br />
the future.<br />
How do we do things differently to get the<br />
results that we want? Well it is all about<br />
thinking about the way we think. We need to<br />
constantly challenge our thinking by asking<br />
questions. Questions like: What can I do<br />
differently to improve the situation or process?<br />
Is there a better or faster way of getting the<br />
results I want? Do I need to change my attitude<br />
in order to influence other people‟s attitudes?<br />
How can I make my environment safer for me<br />
and my fellow employees?<br />
Before we act or do anything we can also ask:<br />
What are the possible consequences of my<br />
actions? Will I endanger my life or anybody<br />
else‟s life? Is what I am doing legal? Is what I<br />
am about to do in the best interest of the<br />
Company or am I doing it for my own reasons?<br />
By using this technique we will ensure that<br />
there is constant improvement and change in<br />
what we do and how we do things and this is<br />
where we want to be. As soon as we have<br />
reached this level we can expect different and<br />
better results from our actions.<br />
Traditionally people who talked to themselves<br />
were considered in-sane; I challenge you to be<br />
sane by doing an insane thing.<br />
Ask yourself questions every day and expect<br />
different results. (Stan Turketti)<br />
Use what talents you<br />
possess: the woods<br />
would be very silent<br />
if no birds sang<br />
there except those<br />
that sang 10 best.<br />
11 10