Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Onderzoek mapping van levendigheid in wijken<br />
110<br />
Hoe wordt vandaag al aan levendigheid gewerkt?<br />
Zowel uit sociale als ruimtelijke<br />
hoek bestaan er veel positieve<br />
intenties om te werken aan<br />
levendigheid. Maar hoe laten deze<br />
intenties zich vertalen in de<br />
praktijk? Wat zijn de<br />
mogelijkheden? Welke obstakels en<br />
hindernissen zijn aanwezig?<br />
Vaststellingen<br />
1. Er is een gebrek aan handvaten om<br />
‘levendigheid’ te koppelen aan de ruimte. Er<br />
wordt veel verwacht van de ruimte om mee bij<br />
te dragen aan de ‘levendigheid’ van wijken.<br />
Ondanks positieve intenties blijkt de vertaling<br />
in de praktijk niet eenvoudig. Voor architecten<br />
en stedenbouwkundigen blijft de sociale<br />
dimensie van de ruimte moeilijk om vat op te<br />
krijgen. Hierdoor wordt er vaak teruggevallen<br />
op standaardrecepten (mixen van functies,<br />
doorwaadbaarheid) of een copy-paste van<br />
‘best practices’ die elders succesvol waren,<br />
waarbij wordt voorbijgegaan aan de<br />
mogelijkheden of noden die in de wijk<br />
aanwezig zijn.<br />
“Als ontwerpers zijn we meer<br />
en meer geïnteresseerd in het<br />
sociale effect van architectuur en<br />
ruimtelijke inrichting. Maar het is<br />
en blijft voor ons heel moeilijk om<br />
dat sociale ook ‘vast te krijgen’. We<br />
willen allemaal liefst dynamische<br />
en levendige plekken ontwerpen.<br />
En we gebruiken het ook graag<br />
als term in de plannen die we<br />
maken, bv. ‘levendig kanaal’ in<br />
Deurne-Noord. Maar het blijft nog<br />
een zoektocht. Er zijn ook veel<br />
verschillen tussen wijken. We<br />
zouden nog manieren moeten<br />
vinden om hier beter mee om te<br />
gaan.”<br />
(uitspraak van een stedelijke professional<br />
tijdens het groepsgesprek over de ruimtelijke<br />
dimensie)<br />
“Vanuit ruimtelijke planning en<br />
ontwerpend onderzoek proberen we<br />
om in de eerste fase een aantal<br />
maanden de tijd te nemen om de<br />
opgave vanuit een breder<br />
perspectief te kunnen bekijken,<br />
zodat er wel ruimte is om dit te<br />
bespreken met andere mensen. En<br />
vervolgens, naar het<br />
uitvoeringsproject toe wordt er<br />
opnieuw versmald. En dat is<br />
begrijpelijk als er bepaalde keuzes of<br />
investeringen moeten gedaan<br />
worden. Op dat moment proberen<br />
we vooral de communicatie nog zo<br />
goed mogelijk te doen. Maar soms is<br />
er het probleem dat we er ook tijdens<br />
de eerste fase niet altijd de tijd voor<br />
krijgen. Of dat er iemand denkt: ‘mijn<br />
budget staat op dat jaar en er moet<br />
tegen dan een aantal resultaten<br />
zijn.’”<br />
(uitspraak van een stedelijke professional<br />
tijdens het groepsgesprek over de ruimtelijke<br />
dimensie)<br />
2. Er is meer tijd en ruimte nodig om een<br />
collectief proces te kunnen doorlopen, en<br />
bepaalde opgaven in de wijk vanuit een<br />
ruimer sociaal en ruimtelijk perspectief te<br />
kunnen bekijken. Op die manier kunnen de<br />
lokale kennis en de bestaande netwerken veel<br />
actiever benut worden bij ruimtelijke<br />
interventies. Nu worden bij ruimtelijke<br />
planning en ontwerpend onderzoek wel diverse<br />
partijen betrokken, maar de tijd die hiervoor<br />
wordt uitgetrokken is minimaal. Omwille van<br />
de tijdsdruk, die ook samenhangt met<br />
budgetplanning en vastgestelde<br />
uitvoeringstermijnen, ontstaat de angst dat<br />
hoe meer mensen je betrekt bij een project, hoe