20171023_2_MLW_eindrapport_AWB_Simply community_Chris Kesteloot kopie

Onderzoek mapping van levendigheid in wijken
74
Een gevoeligheid voor details is onmisbaar.
Binnen het format van het sterke verhaal
dwingen details tot verdere verkenning.
Grootschalige studies zijn representatief maar
kunnen zich niet verfijnd uitspreken over wat
levendigheid nu echt betekent voor
buurtbewoners. De studie van de mens houdt
ook steeds interpretatie van gedrag in.
3. Het kleine ontmoeten als
breder kader
We vertrekken van het concept van ‘het kleine
ontmoeten’ (Soenen 2006) dat aansluit bij de
omschrijving van hyperdiversiteit door de
opdrachtgever. Het samen zijn van mensen is
niet enkel gebaseerd op de sociaal
wetenschappelijke concepten ‘class, race &
gender’ maar ook op de gewone, dagelijkse
ervaring. Gemeenschap tussen mensen
betekent dan niet enkel het creëren van een
nieuwe collectieve identiteit maar ook het
vertakken van onze sociale relaties over
diverse individuen en plekken. Deze laatste
meer mobiele versie van gemeenschap is
tevens ambivalent (Soenen, 2003; 2006).
Ontmoeten en conflict (dus ook samenleven
én veiligheid) gaan er hand in hand en
betrokkenheid gaat ook steeds gepaard met
afstand. Op basis van dit alledaagse
gemeenschapsconcept en een sociaalruimtelijk
accent waarbij we zowel aandacht
hebben voor de buurt (de ruimte) als de buren
(de mensen) zijn we de studie gestart.
4. Het rekruteren van
respondenten
De zij-ingang betekent ook dat we op zoek
gaan naar wat omschreven zou kunnen
worden als de meeste gewone bewoners.
Bewoners die niet per se tot een vereniging of
organisatie moeten horen en die minder
zichtbaar zijn. Daarnaast hebben we ook oog
voor die bewoners die buurtinitiatieven
ontwikkelen. Er wordt op een kleinschalige
manier gewerkt in de diepte en dus niet
volgens het principe van de representativiteit.
Wel is er oog voor een voldoende mate aan
diversiteit tussen de respondenten. Zoals het
de gewoonte is in zij-ingang-onderzoek wordt
er veel tijd en energie gestoken in het
rekruteren van respondenten. Dit gebeurde
grotendeels in januari 2017 maar bleef de
ganse veldwerkperiode doorlopen. Er wordt in
elke wijk gerekruteerd via professionele
netwerken (Stad Antwerpen, partners uit
vroegere samenwerkingsverbanden), via reeds
geïnterviewde bewoners en aan de start soms
ook via persoonlijke netwerken van het
onderzoeksteam maar dit kanaal werd
gaandeweg steeds verlaten. De
antropologische onderzoekservaring leert ons
dat respondenten die niet makkelijk te
bereiken zijn vaak de respondenten zijn waar
we het meest van kunnen leren. We dienen niet
enkel toegelaten te worden door onze
respondenten maar bij de selectie moet ook
rekening gehouden worden met een bepaalde
mate aan diversiteit (verspreid over de wijk en
verschillend qua leeftijd, sociaal-economische
positie, etnisch-culturele herkomst, hoog of
laag buurtgebruik,…).
Schets op de kaart van het alledaags ruimtegebruik, opgemaakt tijdens een van de interviews.