20171023_2_MLW_eindrapport_AWB_Simply community_Chris Kesteloot kopie

Onderzoek mapping van levendigheid in wijken
156
Diversiteit aan woonmilieus:
de woninggrootte
De diversiteit in woninggrootte wordt door het
aantal kamers gemeten. Deze indicator werkt
meestal beter om de gemiddelde grootte van
de woningen in een buurt te schatten dan de
oppervlakte als deze door de inwoners zelf
moet aangegeven worden. Het
woningenbestand wordt ingedeeld in zes
groepen naargelang het aantal kamers (6 en
meer kamers wordt als één groep beschouwd).
Diversiteit van woninggrootte bepaalt de
diversiteit aan huishoudengrootte, maar
gedeeltelijk ook de diversiteit aan inkomens.
De eerste heeft zijn weerslag op de diversiteit
van leeftijden, de tweede op de sociaaleconomische
diversiteit. Nochtans is het niet
uitgesloten dat weinig diverse wijken toch niet
inboeten aan levendigheid wegens het
eentonig karakter van hun woningenbestand.
Deze homogeniteit kan identiteit, symboliek en
uitstraling aan de wijk leveren en deze
gebondenheid kan ook levendigheid
ondersteunen.
De diversiteit aan woninggrootte binnen de
wijken is niet onbelangrijk. Opnieuw valt in
Deurne Noord Bisschoppenhof op met een
lage diversiteit. De variatie in het aandeel grote
woningen (6 of meer kamers) is groot en
bepaalt daarmee ook veel van de verschillen in
de fractioneringsindex: hoe hoger het aandeel
grote woningen, hoe lager de diversiteit (met
Bisschoppenhof als uitzondering). De relatie is
omgekeerd met woningen van 3 kamers, met
uiteraard dezelfde uitzondering.
Op het niveau van de stad blinkt het centrum
uit met de hoogste diversiteit aan
woninggrootte. Enkele plekken in de periferie,
waaronder vroegere dorpskernen vertonen een
middelmatige diversiteit. De laagste diversiteit
is in verspreide slagorde terug te vinden in de
periferie en in sommige sociale
woningbuurten.