ESEDUL%20ISLAM%20%28%20%25C3%2585%25C2%259EEYH%20USAME%20HAKKINDA%20HER%25C3%2585%25C2%259EEY%20%29

idi…Ve kardeşlerimize buradan ulaşmak için yaklaşık 1 buçuk
saatlik yol kat etmemiz gerekiyordu.
Haydar geldi ve Muhtar‟ın kendisine Rusların gelmekte
olduklarını hatta tepenin altında, ağaçların arasından konuşma
seslerinin duyulduğunu söylediğini bildirdi. Bizler yardım
bekliyorduk. Ancak beklediğimiz yardım bize ulaşmadan Ruslar
geldiler…Arkadaşlardan bir araya toplanmamızı ve zirvede
olmamızı talep ettim. Bu esnada Halid ve Ebu Ubeyde bize
katıldılar. Ebu Ubeyde ayrıca Bedr tarafından öncü birliğine
katılmak üzere gelen bir grup hazırlamıştı. Sol tarafa doğru
ilerledik. Onlar ise sağdan geliyorlardı . Sağ tarafımızdan onları
en alçakta -Zehrani Tepesi‟nde- gördük… Bize doğru
ilerlediklerini gördüğümüzde el bombalarını çıkardık. Onlara
fırlatmak üzere ilk el bombasını çıkarıp hazırlanan bendim. Biz
onlardan yüksekteydik. Ebu Ubeyde Kardeşimiz, hepsinin atış
menzilimize girmeleri için uzaklaşmamızı teklif etti…Bu sırada
aniden aramıza 4 kardeş katıldı. Ancak hiçbiri de durumun ne
olduğunu bilmiyorlardı. Kadeşler bize yaklaşırken, Ruslar da
onların ağaçlar arasında yürürken, otların çıkardığı seslerden
gelişlerini duydular..Bu sefer ilerlemeyi durdurdular ve dikkat
kesildiler..Aslında burada mücahit olacağını akıllarından
geçirmiyorlardı. Onlara göre, tüm mücahitler, Aslan Yürekliler
Merkezi‟ne yapılan şiddetli saldırı sonucu yaralanmış
olmalıydılar. Sesi duyduklarında, bize fark ettirmeyecek kadar
yavaş hareketlerle geri çekildiler…Bizim orada bulunmamız
onları gerçekten şoka soktu. Buna inanamadılar. Telsizle
konuştuklarını duyduk. (Daha sonradan bu telsizlerini de
ganimet olarak ele geçirdik). Topçuların a bizim orada
olduğumuzu haber verdiler. Elimde el bombasıyla hazır
bekliyordum. Onlar ise, 200 metre kadar aşağıya
çekildiler…Tam o esnada üzerimize havan topu yağmuru
başladı. Bombardımanın şiddetinden bir kelime söylemek ya da
bir cümle kurmak bizim için imkansız olmuştu…ve yine
bombardımanın şiddetinden hareket edemiyorduk, ancak Allah
bize 1 dakika kadar bir süre lütfetti ve bombardımanın kesildiği
bu kısacık arada hemen ilk noktamıza döndük ve orada pusuya
147