ESEDUL%20ISLAM%20%28%20%25C3%2585%25C2%259EEYH%20USAME%20HAKKINDA%20HER%25C3%2585%25C2%259EEY%20%29

cayıp caymayacaklarını gözetler. Bu nedenle Allah Subhanehu ve
Teala, insanların hesaplarını bu dünyada kendilerinde n sadır olan
amellerine göre yapar. İnsanların sevap ve günahları bu amellerine
dayandırılır. Bu nedenle dünya imtihanı, nehir misalidir. Nehrin
bir ucundan diğer ucuna ancak yüzmeyi bilenler ve yolculuğun
zorluklarına katlananlar ulaşabilirler. Bu durumda insanların hali
iki kısma ayrılır. İlk kısım, nehrin diğer ucuna ulaşabilmek için
yüzmeye başlarlar, ancak yolculuğun meşakkatlerine katlanmaya
gelemezler, bunun yerine rahatı tercih ederler ve yolun yarısından
geri dönerler. İkinci kesim ise, nehrin diğer ucuna varabilmek için
karşılarına çıkan her türlü zorluklara katlanırlar, ellerinden
geldiğince çaba sarfederler. İşte bunlar, iman edip, başlarına gelen
her türlü belaya sabreden, sonunda da istediğine ulaşanlara
örnektirler. İnsanlardan kimi vardır ki, „Allah‟a inandık‟ der;
fakat Allah uğrunda eziyete uğratıldığı zaman, insanların
işkencesini Allah‟ın azabı gibi tutar. Halbuki Rabbinden bir
yardım gelecek olsa, mutlaka, „Doğrusu biz de sizinle beraberdik‟
derler. Acaba Allah, herkesin kalbindekileri en iyi bilen değil
midir? Allah, elbette iman edenleri de ikiyüzlüleri de çok iyi bilir.
Enbiya Suresi‟ne bir bakarsak, Nuh Aleyhisselam‟dan
başlayıp, bizim peygamberimiz Muhammed Sallallahu Aleyhi ve
Sellem‟de bittiğini görürüz. Ve sonuç olarak hepsinin
aleyhimisselam, zorunlu olarak çeşitli imtihanlarda geçtiklerini,
zulme uğradıklarını görüyoruz.
Nuh Aleyhisselam, gönderildiği kavmi arasında tam 950
sene kaldı. Ve kendisine ancak çok az kişi iman etti. O ise
sabretti. Davetinde latif bir yol tuttu. Her ş eyi davetine araç
kıldı…gece ve gündüz…gizli ve açık. Ancak kavmi haddi aştı,
zorbalığa başvurdu, küfürleri arttı ve şöyle dediler: „Ey Nuh,
bizimle çekişip durdun, bu çekişmede ileri de gittin.‟ Bir kavimde
bu kadar uzun bir süre kalmak ve sonuçta ancak ç ok az bir
kesiminin iman etmesi gerçekten ağır bir deneme, zor bir sınavdı.
Kavminin kendisine tuzak kurmaya çalıştıklarını gördüğünde ise
Rabbine şöyle dua etti: „De ki, „Rabbim Kavmim beni yalanladı.
Benimle onların arasını aç; beni ve beraberimdeki ina nanları
kurtar.‟ Allah Azze ve Celle, O‟nu ve yanındakileri kurtardı.
77