AVRUPA'DAKI UYUŞTURUCU SORUNUNUN DURUMU - Eskişehir ...

uygun olarak, tutuklamalar, kovuşturmalar ve verilen
hükümlerin niteliği hakkındaki istatistikleri izleyecek merkezî
bir suç istatistik biriminin kurulması için onay verilmiştir.
Alman Narkotik Uyuşturucular Kanunu, savcının, belirli
koşullar altında, mahkemenin onayı olmaksızın uyuşturucu
bulundurma davasından vazgeçmesine olanak tanımaktadır.
Bunlar hakkındaki tavsiye kararları ile kılavuz ilkelere
rağmen, Länder arasındaki tüzükler önemli ölçüde değişiklik
göstermektedir. Sağlık Bakanlığı için yürütülen söz konusu
değişiklikler hakkındaki yukarıda sözü geçen araştırma,
altı farklı Länder’deki 1.800’ün üzerinde vakada verilen
hükümleri ele alıyordu (Schäfer ve Paoli, 2006).
Avusturya’nın bazı eyaletlerinde, Narkotik Kanunu’nun küçük
miktarlarda esrar satın alımı veya bulundurulması durumunda
polise verilen bir raporu geri çekmek için basitleştirilmiş usuller
tanımlayan 12 ve 35(4) sayılı Kısımlarının uygulanmasını
standartlaştırma çabalarında bulunulmuştur. Hüküm verme
ile ilgili diğer istatistiklere göre, cezaya yasal alternatif olarak
raporlardan vazgeçilmesi 2004 yılında artarken, polis
raporları ile mahkumiyetlerin daha da artmasına rağmen,
askıya alınan dava sayısının çok az düştüğünü göstermektedir.
Romanya’da, mahkemelerin hüküm vermesi ile ilgili
istatistikler, uyuşturucu kullanımından başka suç işleyen
uyuşturucu kullanıcılarının yeniden sosyal entegrasyonunun
başarısını izlemek üzere incelenmiştir. Vakaların çoğunda
ceza, gözlem altında askıya alınmıştır. 2004’ten itibaren,
mahkemelerin daha az sıklıkla zorunlu tedaviye karar
vermelerinden ötürü şartlı tahliye hizmetlerinden daha seyrek
olarak faydalanıldığı ve böylelikle bu hizmetlerin uyuşturucu
kullananların sosyal rehabilitasyonuna katılımlarının
da önemli oranda azaldığı görülmüştür.
Hüküm vermeye veya hüküm vermekten kaçınmaya dair
istatistikler, bir ülkenin uyuşturucu politikasını hangi oranda
uyguladığını, kanun metinlerinin sunduğundan çok daha
doğru bir resmini sunmaktadır (bkz. EMCDDA, 2002a). Her
ne kadar tüm Üye Devletler, tutuklama istatistiklerinin aksine,
hüküm verme ile ilgili kapsamlı istatistik toplamasa da, ülkeler
bu uygulamanın izlenmesine daha büyük bir ilgi göstermeye
başlamış olup, bu da politika araçlarının değerlendirilmesi
eğilimine uygun bir durumdur ( 10 ). Hüküm verme istatistikleri
toplama ve analiz etme konusu, 2006 yılında bir EMCDDA
uzman toplantısında ele alınmıştır.
Uyuturucuya balı suçlar
2005-08 AB uyuşturucu eylem planı’nın 25.1 sayılı Eylemi,
‘uyuşturucuya bağlı suç’un ortak bir tanımının, EMCDDA
Bölüm 1: Politikalar ve yasalar
tarafından öne sürülecek mevcut araştırmalara dayanan bir
Komisyon tasarısına dayanarak, Konsey tarafından 2007’ye
kadar kabul edilmesini öngörmektedir.
Uyuşturucuya bağlı suç için bir AB tanımı henüz
bulunmadığından bu, genellikle uyuşturucu etkisi altındayken
işlenen suçlar, uyuşturucu kullanımını finanse etmek için
işlenen suçlar, yasadışı uyuşturucu pazarlarının faaliyeti
bağlamında işlenen suçlar ve uyuşturucu mevzuatını ihlal
eden suçlar anlamına geldiği kabul edilmektedir. AB’de
yalnızca son suç tipi – uyuşturucu yasasına muhalefet –
hakkında rutin veriler bulunmaktadır.
İlk üç suç tipi hakkındaki veriler AB’de ender veya
düzensizdir. Bazıları, çıkarım yapmanın güç olduğu bir
defalık yerel araştırmalardan elde edilirken, diğerleri sadece
uyuşturucuya bağlı belirli bir suç tipini ifade etmektedir.
Uyuşturucu yasası suçlarının ‘raporları’ hakkındaki
veriler ( 11 ), bu raporda analiz edilen tüm Avrupa ülkelerinde
mevcuttur. Bunlar, ulusal mevzuatlardaki farklılıkların yanı
sıra, kanunların uygulandığı veya yürürlüğe konulduğu
farklı şekiller ile cezai adalet kurumları tarafından belirli
Uyuturucu-suç balantısı hakkında raporlar
Çek Cumhuriyeti’nde 2005 yılında, bölgesel polis merkezleri
uyuşturucuya bağlı suçlar hakkında ikinci ardışık yıl için
incelenmiştir. 2004’te uyuşturucu üretimi/dağıtımı suçlarının
yaklaşık % 62’sinin, dolandırıcılık suçlarının % 25’inin,
zimmete para/mal geçirilmesine ilişkin suçların % 21’inin
ve adi hırsızlıkların % 20’sinin, uyuşturucu kullanıcıları
tarafından kendi tüketimlerini finanse etmek amacıyla işlendiği
tespit edilmiştir (Çek ulusal raporları).
Finlandiya’da 2004’te 15-16 yaşındakiler arasında
gerçekleştirilen bir araştırma geçen yıl esrar kullanmış
olanların yaklaşık % 7’sinin kullanımlarını yasal olarak,
yarısından fazlasının uyuşturucu satarak ve geri kalanının
da çoğunlukla hırsızlık yaparak finanse ettiğini göstermiştir
(Kivivuori vd., 2005, Finlandiya ulusal raporundan alınmıştır).
İrlanda’da, Garda Araştırma Birimi tarafından 1996
ve 2000-01’de polisin bildiği uyuşturucu kullanıcılarından
oluşan bir örnek arasında gerçekleştirilen iki çalışma,
1996’da tespit edilen ağır suçlardan % 66’sından
ve 2000/01’de % 28’inden uyuşturucu kullanıcılarının
sorumlu olduğu tespit edilmiştir (Keogh, 1997; Furey
ve Browne, 2003, İrlanda ulusal raporundan alınmıştır).
2000/01 araştırması, tespit edilmiş yankesicilik suçlarının
% 23’ünden ve tespit edilmiş hırsızlıkların % 37’sinden opioid
kullanıcılarının sorumlu olduğunu ortaya çıkarmıştır.
( 10 ) Bkz. ‘Ulusal politikalar: kanunların değerlendirilmesi’ (http://ar2004.emcdda.europa.eu/en/page021-en.html).
( 11 ) Uyuşturucu kanunu suçları için ‘raporlar’ terimi, farklı ülkelerdeki farklı kavramları tanımladığından tırnak içerisinde verilmiştir. Her ülkede kullanılan tam bir
tanım için, 2006 istatistik bültenindeki uyuşturucu kanunu suçları hakkında yöntem bilimsel notlar’a bakınız.
t Proof Frist Proof Frist Pro
kg609941insideTR.pdf 23 10-11-2006 8:13:14
23