edebiyat

Doğuş — Yani fikir endişesindenuzak bir edebiyat anlayışı...Anlaşıldığı üzere bu fikri bina edecekyeni ve genç nesle büyük görevlerdüşüyor. Genç nesile bu çizdiğiniztablo karşısında ne gibi görevlerdüşüyor?Alemdar Yalçın — Benim görüşümşu, Türkiye'de felsefeciler, sosyologlar,ve edebiyatçılar arasındabir işbirliği doğmamıştır. Örnek verecekolursak, edebiyatla en çok ilgilenenbir felsefe doçentimiz haftalıkbir dergiye verdiği beyanattaseksen yıl önce öne sürülmüş felsefibir görüşü çok yeni ve karmaşıkbir görüş olarak takdim ediyor.Böyle bir ortamda bazılarınınAmerika'yı keşfetmek dediği işigençlerimizin yemden yapmak zorundaolduğuna inanıyorum. Bizülke olarak bölgemizde bir elini doğuyabir elini batıya açmış bir insangibiyiz. Her iki taraftan da etkilenmelervar. Ve her iki tarafada bakmak zorundayız. Bu yüzden,çok geniş bir kültür coğrafyasımgenç edebiyatçının yoklamasıgerekmektedir. Bu arayış bana kalırsatenkid konusu üzerinde çalışacakgençlerimizin işidir. Böylece,binlerce çiçekten topladığı usareyiedebiyatın sanat kısmına aktaracakve sanatçılar bundan faydalanarakpeteklerini dolduracaklardır.Doğuş — Konuyla biraz çelişecekfakat, çok önemli bir noktayıbelirtmek istiyoruz. Genç edebiyatçı,tenkid babında birşeyler söylemeyeçalışıyor. Lakin, bu yukarıdatablosunu çizmeye çalıştığımız biredebi anlayışın aksatmadığı çevrelerde«saygısız», «terbiyesiz» «ukala»olarak kabul ediliyor- Akıl almayacakbir şey lakin, edebi eserinkıymetlendirilmesiyle şahsiyetlerinkimlikleri her zaman karıştırılıyor.Bu gibi sıkıntılar içinde genç edebiyatçıya kendi yolunu kendi çizecekbir dergi arıyor, ya da yukarıdaoluşturulan taltif çemberindekimliğin garip bir şekilde ezdirerekveya kaybettirerek yoluna devamediyor. Genç edebiyatçının bu sıkıntısıkarşısında ne söyleyebilirsiniz?Alemdar -Yalçın — Bizim problemlerimizdenbirisi gençliğimizi yitirmektir.Ben beş yıla yakın bir süredirüniversitede şunu görüyorum:Birinci sınıfa gelen genç gelişmelereson derece açık- Birşeyler yapmakisteyen gözleri ışıl ışıl ve gelişmecibir insan olarak göze çarpıyor. İkinciyıldan sonra aynı öğrencinin psikolojikbir huzursuzluk içerisindeolduğunu, ışıl ışıl bakışlarının yeriniboş bakışların aldığım bir edebiyathocası olarak ğöıüyorum. Bununsebebi nedir? Bunun sebebigence yön verememektir. Ona moraldeğerleri aşılıyamamaktır- Buarada kendiliğinden yetişmiş birgenç çıkıyor. Bunlar bazı doğrularıyanılma yoluyla buluyor...İşte bu gençlerin çabalarmdakiiyi niyeti gözardı edip düştüklerihataları abartıyoruz. Bu bizim birazda şarklı yanımızdan kaynaklanıyor.Türkiye'de her sahada olduğugibi, edebiyatta da mesele insanınzaaflarından kaynaklanmaktadır.Şu anda hepimizin zaafları ön planda,ve bu zaaflar bizi yönlendirmektedir.Eğer böyle olmasaydı bugünsanat ve edebiyatta bulunduğumuzyer bu çizgi olmazdı... Oysageleneğimizde hep insan denilmişhep insanı anlamak denilmiş hepnefsi eğitmek denilmiş ve biz budeğerleri hergün konuşur ve söylerizama yaşamayız. Bu yalnız bizimiçin mi geçerli... Bütün insanlıktarihinde insanların bile bile yanlışyaptığını görmek mümkündür. Bugünde insan bile bile yanlış yapmaktadır,örmekleri çoğaltmakmümkün. Nuh tufanı insanlarınbaşına bile bile gelmiştir. Medeniyetlerinneden çöktüklerini bilimadamları bugün araştırıyorlar. Vesebeplerini biliyorlar- Ama yine insanbile bile o medeniyetlerin düştüğüyanlışa düşüyor. Nükleer silahlanma,ve cinsel serbestlik işteinsanın bu cinnet halinin en tipik'örneklerindendir- însan kendisininbu zaaflarını aştığı zaman yücelmekteve yüceltmektedir. Sanıyorumtenkidin genel anlamıyla esasıbudur.— Çok teşekkür ederiz.A. Yalçın:«Biz ülke olarakbir elini doğuya,bir elini batıyaaçmış bir insangibiyiz. Her ikitaraftan etkilenmelervar. Ve heriki tarafa da bakmakzorundayız. . 13