edebiyat

Müslüman düşünür ilerleyen satırlarda bütün tarihi geçmişine bir noktakoymakta ve üstünden atlayarak Asr-ı Saadet'e ulaşmaktadır. Yazarın tariheait veya îslâm düşüncesinin geçmiş evrelerine dair tek bir cümlesi yoktur.Tarihte yaşanmış îslâm toplumlarının hayat ve kültürleri de itinayla kullanılancümleler arasında terazinin herhangi bir tarafına alınmamıştır.Rasim Özdenören, belki de kendi ifadesiyle «ruh prensibine» varmış bir anlayışolarak genel bir espri etrafında konuşmaktadır. Ustalığı da bizatihi denemelerininöylesine genel prensipler içinde vaazedilişidir. Bu düşünce içintarihin anlamı, yok denecek kadar alıştığımız zihnî kalıpların dışındadır.Bu düşünce için îslâm kültürü alıştığımız zihni kalıpların «kültür» tarifidışında kendisiyle has bir anlama ulaşır. îslâm kültürü denince akıllara veyagönüllere böyle bir kültür tarifi gelmek zorundadır. Yazar, bütün denemeleriniişte İslâm'ın ruhuna bağlı genel prensiplerden çıkarır. Bu yüzden tatlıyatuzluya karışmaz görünen değişik bir tebliğin denemelerini yazar.Müslüımamn cemaat hayatı övülmekte, şüphesiz öngörülmekte, lâkin cemaathayatına ilişkin geçmişte ve günümüzde bir müslümanm pratik diyebileceğimizprensipler yakalayabilmesi bu kitabın anafikri içinde çok geneldir.Bu satırlarda hemen belirtmek gerekir ki «anlaşılmada» herhangi birvuzuhsuzluk varsa, bunun müsebbibi teslim olmamaktır. Teslim olan müslümanmbugünkü bazda hiçbir problemi yoktur. Bunlar sahte problemlerdir.Bunu teslim olunca gayet iyi ve yakından anlayacağımızı belkide bütünmakalelerinde biteviye söyler.Özdenören'in gelişme, ilerleme, değişme üzerine söyledikleri belki deTürkiye "de düşünce tarihinin müstesna bir köşesini işgal edecek ve alâkayı,yıllarca egzotik niteliğiyle üzerinde toplayacak özelliktedir. Şaşkınlığımız buradatoplanmaktadır. Yazarın olağanüstü genel ve yine olağanüstü mücerretdünyasına girmek, şimdilik mümkün olmadığı için, bu mevzuuyu hiç değilsekoklayarak geçmekte fayda var. Yazar, «değişme» kelimesinin etrafındanassların değişeceği korkusuyla garip ve ilkel bir inat içindedir. Sosyal değişmeninaldığı hız, estirdiği fırtınanın nassları hedef. aldığı zannmdadir.Böyle düşündüğü ve böyle yorumladığı için batı literatürünün veya günlükhayatta çok kullanılan kültürel ve sosyal değişme vs. gibi kavramların altındankalkabilmek için, bu hadiseyi tuhaf bir şekilde reddeder. Der ki, batılıhayatın saiikleri bu değişmeye sebeptir, o halde bu değişmenin de üstündenbatılı düşünce gelsin. Müslüman düşünürün «değişme» karşısında çok tabiikarşı .koyan, reddeden refleksleri için hâlâ otomatik çalışmaktadır. Sosyalve kültürel değişmenin nassları hedef aldığı zannı müslüman düşünceninhâlâ vazgeçilmez dogmasıdır. Şimdi bu enteresan münazarayı birlikte izleyelim:Reddiyeoi veya apolojik bir sıfat yakıştıramayız. Düşüncemiz Kur'an veSünnet'le başlıyor ve orada bitiyor. Batı karşısında yarı ütopiğiz, biraz donkişotuz, biraz da küsüz. Yazar, sislerin içinde bir trene biner. Bir müsteşrikbu trenin rengini dahi göremez. Şimendifer ve vagonlar ve yolculuğun nereyeolduğu yolcu için mahfuzdur, sırdır. Trene binmeden neyin ne olduğunukavramak mümkün değildir. Trene binen binmiştir. Berrak bir tebliğin «genelruh prensiplerine» bağlı denemeler kitabi bu yolcunun kitabıdır. Herşeytrenin içinde kavranır. Müslümanları anlamak istiyorsanız, trene binmek zorundasınız.Mendil sallamaya gelenler ne treni, ne yolcuyu, ne şimendiferi,ne vagonları anlayabilir. Bu islâm'ın hayat karşısında bütün insanlığa mesajıdır.Esrarengiz sırlarla yüklü bu mesajın ne olduğunu anlamak bugünküzihni kalıpların yırtılmasıyla mümkün olacaktır. Batılı hayatın köşebaşlarındaçok gezinmiş bir düşünür olarak Sayın Rasim Özdenören bu sefer arkasınabakmadan bu kitabıyla trene binmiştir. Bu kitap trende satılmakta.dır, çünkü trendekiler tarafından anlaşılacaktır.Müslüman! Mucize yolculuğun hayırlı olsun.«R. Özdenören,sisler içinde birtrene biner.Şimendifer, vagonlarve yolculuğunnereye olduğuyolcu için sırdır.Trene binenBinmiştir. Herşeytrenin içindekavranır. Müslümanlarıanlamakistiyorsanız trenebinmek zorundası-mz..»