İLKÖĞRETİM 5., 6., 7. ve 8. SINIF ... - Prof.Dr. Seval Fer

arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamıştır. Araştırmaya, 200 kız, 125 erkek olmaküzere, toplam 325 öğrenci katılmıştır. Araştırma verileri, “Beck Depresyon Ölçeği”,“Kaygı Ölçeği” ve “Algılanan Sosyal Destek Ölçeği”’nin Türkçeye uyarlanmışformlarının eş zamanlı olarak kullanımıyla elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilenveriler, Korelasyon Analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma bulguları, kaygı vedepresyon arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Depresyon ve algılanansosyal destek arasında ise negatif bir ilişki bulunmuştur. Bir başka deyişle, kaygıdüzeyi arttıkça depresyon düzeyi de artarken, algılanan sosyal destek düzeyi arttıkçadepresyon düzeyinin düştüğü saptanmıştır.Elmacı (2006), 104 erkek, 99 kız olmak üzere, toplam 203 lise öğrencisiyleyürüttüğü araştırmasında, parçalanmış ve normal ailelerdeki ergenlerde, algılanansosyal desteğin, depresyon ve uyum üzerindeki etkilerini incelemiştir. Araştırmayakatılan öğrencilerin 101’i normal ailelerden, 102’si parçalanmış ailelerdenseçilmiştir. Araştırmada, Özgüven (1976) tarafından geliştirilen, “Hacettepe KişilikEnvanteri”, Beck, Rush, Show ve Emery (1978) tarafından geliştirilen, “BeckDepresyon Envanteri” ve Zimet, Dahlem, Zimet ve Farley (1988) tarafındangeliştirilen, “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmaverileri, Anova ile çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına göre, algılanan sosyaldestek ve aile yapısının, öğrencilerin depresyon ve uyum düzeyleri üzerinde etkiliolduğu saptanmıştır. Bu bulgulardan hareketle, normal ailelerden gelen ergenlerinuyum düzeylerinin daha yüksek olduğu, algılanan sosyal desteğin depresyon veuyum üzerinde olumlu yönde etkide bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bir başkadeyişle, algılanan sosyal destek düzeyi arttıkça okula uyum düzeyinin arttığı vedepresyon düzeyinin düştüğü gözlenmiştir.Yıldırım, Gençtanırım, Yalçın ve Baydan (2008), öğrencilerin cinsiyetlerinin,akademik başarılarının, mükemmeliyetçilik ve algıladıkları sosyal destekdüzeylerinin, sınav kaygısı düzeylerini yordama olasılığını, 9., 10. ve 11. sınıflardan505 (%56 kız, %44 erkek) öğrenci üzerinde araştırmışlardır. Araştırma verileri,Spielberg (1980) tarafından geliştirilen, “Sınav Kaygısı Envanteri”, Frost, Marten,Lahart ve Rosenblate (1990) tarafından geliştirilen, “Çok BoyutluMükemmeliyetçilik Ölçeği” ve Yıldırım (2004) tarafından geliştirilen, “Algılanan31