57241389ca84834c816667858547795abae9f0c2

284 ANARŞİZMparticiliğe değil, propaganda ve ekonomik örgütlenme görevlerineadamış işlevsel anarşist grubun ilkel biçimini oluşturdular.Proudhon'un kişisel öneminden ve 1849'dan 1865'teki ö­lümüne dek uzanan karanlık Bonapartist günlerde anarşistbakış aç.ısını tutarlı .bir şekilde temsil etmesinden yeterincesöz ettim, ama Proudhon'un taraftarlarının faaliyetleri aracılığıylaanarşizmin ayırt edilebilir bir harekete dönüşmesinitartışmaya başlamadan önce, bu ilk dönemde Fransa'dakianarşist geleneğe bağım_sız katkılarda bulunan, daha az tanınanüç adamdan söz etmek istiyorum.1848'in bir sonucu olarak anarşizme yönelen devrimcile·rin birçoğti bu noktaya olayları sonradan yorumlayarak geldiler,ama en azından biri, Proudhon'dan bağımsız olarakDevrimler Yılında liberter tavn savundu. "Anarşi düzendir:Hükünıet iç savaştır." Anselme Bellegarrigue, Proudhon'unsloganlan gibi kasten paradoksal olan bu slogan altında a­narşist tarihteki kısa, belli belirsiz çıkışını yaptı.Bellegarrigue belli bir eğitim almış biri gibi görünmektedir,ama 1848'in hemen öncesine kadar sürdürdüğü hayat hakkındapek az şey bilinmektedir; bir Mississippi vapurundaBaşkan Polk1a tanışmasını ve Amerikan demokrasinin bireyciyönlerine hayran olmasını sağlayan bir ABD seyahatinden23 Şubat'ta Paris'e döndü. Kendi anlatısına göre, Paris'edöndüğü ilk günün sabahında patlak veren devrimdenProudhon kadar az etkilenmişti. Hôtel de Ville'in önündegenç bir Ulusal Muhafız, işçilerin zaferlerinin bu kez ellerindenalınamayacağını söyleyerek övünüyordu. "Şimdiden zaferinizielinizden aldılar," diye yanıt verdi Bellegarrigue."Bir hükümet atamadınız mı?"Anlaşıldığı kadarıyla Bellegarrigue çok kısa bir süre sonraParis'ten ayrıldı, çünkü aynı yılın sonraki aylannda Toulouse'tabugüne kadar ulaşan yapıtlarının ilki olan SadedeGelelim! Demokratik Düşüncenin Yorumlanması (Au fait!Au fait! InterpNtation de l'id0e d6mocratique) başlıklı broşürüyayımladı; epigrafında İngilizce olarak şunlar yazıyor-FRANSA'DA ANARŞİZM 285du: "Bir halk her zaman çok fazla yönetilir." 1849 yılı boyuncaBellegarrigue bir Toulouse gazetesi olan La Civilisation'da cumhuriyete saldıran makaleler yazıyordu, ama 1850 yılımnbaşında Paris'e yakın küçük bir köy olan Mezy'ye taşındıve orada bir Özgür Düşünürler Birliği kuı;muş olan arkadaşlarıylabirlikte, kendini liberter propagandaya ve doğalyaşama adamış bir topluluk oluşturmaya girişti. Birliğingörünüşte zararsız olan . faaliyetleri kısa bir süre sonra polisindikkatini çekti; üyelerinden biri olan Jules Cledat tutuklandıve topluluk dağıldı.Bellegarrigue Paris'e döndü, düşüncelerini aktarmak içinaylık bir dergi çıkarmayı planlıyordu. L'Anarchie: journal del'ordre'un (Anarşi: Düzenin Gazetesi) ilk sayısı Nisan 1850'de çıktı; anarşist adını benimseyen ilk dergiydi ve Bellegarrigueeditörlük, yöneticilik ve yazarlık işlevlerini tek başınayerine getiriyordu, Parasızlık nedeniyle L'Anarchie'nin sadeceiki sayısı çıktı ve Bellegarrigue daha sonra bir AnarşiYılİığı (Almanach de l'anarhie) çıkarmayı düşündüyse deanlaşıldığı kadanyla bu proje gerçekleşmedi. Kısa bir süresonra ele avuca sığmayan.bu liberter öncü Latin Amerika'nın derinliklerin-ele kayboldu; doğduğu gibi, bilinmeyen birzainan ve yerde ölmeden önce Honduras'ta öğretmenlik vehatta kısa bir süre El Salvador'da bir tür devlet memurluğuyaptığı söylenmektedir.Bellegarrigue anarşist yelpazenin bireyci ucunda Stirner'in yakınında durmaktadır. Kendisini 1848'in tütn politik devrimlerindenayınyordu ve birçok düşüncesi açısından benzediğive itiraf ettiğinden daha fazla şey aldığı Proudhon'a bile,"zaman zaman genel ilgi alanlarına biraz ışık tutmak içineski rutinden dışarı adım" attığını söyleyerek pek az saygıylayaklaşıyordu.Bellegarrigue zaman zaman tekbenci bir egoizmin terimleriylekonuşuyordu. "Her şeyi reddediyorum; yalnız kendimiolumluyorunı ... Ben, tek pozitif olgu bu. Geri kalan lu·rşey soyut ve Matematiğin X'ine, bilinmeyene giriyor ... lhıııyada benimkinin üstünde bir çıkar yoktur, kendi çıkarlıırunı